Βασίλης Κάργας

Ο Βασίλης Κάργας συνεχίζει τη θητεία του από την παραμεθόριο, μια διαφορετική πλέον θητεία από τη στρατιωτική, που ήταν και η αφορμή να βρεθεί στην Αλεξανδρούπολή και να μείνει εκεί όπου εργάζεται και κατοικεί, παλεύοντας στο μέτωπο της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν είναι  όμως ο λόγος η δημοσιογραφική του σταδιοδρομία που τον φιλοξενούμε στη σελίδα του δεκάλογου του καλλιτέχνη, αλλά τα δύο παραμύθια που έγραψε με την κόρη του, η οποία μεν αποτελεί έμπνευση για τον πατέρα της και να γράφει ιστορίες αλλά τον βοηθάει και σε αυτές όπως και το να απαντήσει κάποιες από τις ερωτήσεις μας. Δε θα μακρηγορήσω άλλο με τον πρόλογο, δε χρειάζεται άλλωστε, ο λόγος στις απαντήσεις δια στόματος Βασίλη Κάργα.   

ArtScript: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς, ένα σύντομο βιογραφικό.

Βασίλης Κάργας: Γεννήθηκα στο Αργυρό , ένα γραφικό χωριό στη Νότια Εύβοια. Το  1980 ήρθα φαντάρος στην Αλεξανδρούπολη κι από τότε ζω εδώ.  Ακόμη υπηρετώ τη θητεία μου. Στο χώρο όμως της δημοσιογραφίας. Αυτή η θητεία δεν τελειώνει πουθενά, όπως τραγουδά ο Σαββόπουλος.  Είμαι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης. Εργάσθηκα για πολλά χρόνια στο Γραφείο Τύπου της Νομαρχίας Έβρου και συνδιοργάνωσα 16 Πανελλήνια Δημοσιογραφικά Συνέδρια στη Σαμοθράκη. Εργάζομαι ως δημοσιογράφος στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης. Έχω συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά της Θράκης, της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Διηύθυνα το λογοτεχνικό περιοδικό «Εξώπολις». Συνδιευθύνω την ιστοσελίδα artpress-παραμεθόριες ματιές στον πολιτισμό (https://artpress.sundaybloody.com).

Έχω βραβευθεί από το Μορφωτικό ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης με το βραβείο «Μαρκίδες Πούλιου» για την πολύπλευρη προσφορά μου στη δημοσιογραφία της περιφέρειας.

Από τον Εκδοτικό Οίκο ΛΙΒΑΝΗ κυκλοφορεί το έμμετρο παραμύθι μου,  «Η Παράξενη παρέα του Ορφέα»,  το οποίο έγινε παιδική όπερα από το Δημοτικό Ωδείο Αλεξανδρούπολης και από την ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ κυκλοφορεί  το  δεύτερο παραμύθι μου «Ο κρυμμένος θησαυρός».

Είμαι παντρεμένος και στον ελεύθερο χρόνο μου σκαρώνω παραμύθια με την 7χρονη κόρη μου, την Ευαγγελίνα. Από την παραμεθόριο στην παραμυθόριο.

ArtScript: Τι είναι αυτό, πιστεύετε, που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να χάσουν τα χρώματα; Στις μέρες όπου ζούμε πως θα εκλαμβάνατε αυτή την παντελής αχρωματοψία; Πόση ευθύνη έχουν οι ενήλικες;

Βασίλης Κάργας:  Η έλλειψη επικοινωνίας και η εσωστρέφεια  κάνουν τη ζωή των ανθρώπων γκρίζα και δεν επιτρέπουν να αναδειχθεί  η δύναμη των χρωμάτων στη ζωή μας. Σήμερα βλέπουμε ότι δεν υπάρχει επαφή μεταξύ των ανθρώπων. Η επικοινωνία παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας,  οι διαπροσωπικές όμως σχέσεις έχουν αντικατασταθεί με συνομιλίες στο facebοok, στις οθόνες του κινητού μας και του υπολογιστή μας.  Ευθύνη μας είναι να μην αφήσουμε το γκρίζο να ανατρέψει τις ζωές μας.

ArtScript: Τι είναι αυτό που μπορεί να κλέψει το ουράνιο τόξο από τους ανθρώπους και τι αυτό που μπορεί να τους το επιστρέψει;

Βασίλης Κάργας: Διάβασα την ερώτηση στην κόρη μου και μου απάντησε: Ο πόλεμος μπορεί να μας κλέψει το ουράνιο τόξο και η ειρήνη να μας το επιστρέψει.

ArtScript: Λέει η ηρωίδα του βιβλίου σας «Θησαυρός είναι το ίδιο το ουράνιο τόξο, γιατί ομορφαίνει τη ζωή μας! Είναι το φως που υπάρχει μέσα μας και μας κάνει να ελπίζουμε σε έναν κόσμο γεμάτο χρώματα!»  τι αντιπροσωπεύει το ουράνιο τόξο, εκτός από τα χρώματα, στον κόσμο του παραμυθιού σας;

Βασίλης Κάργας: Αντιπροσωπεύει τη μαγική ικανότητα που έχουμε μέσα μας να δούμε την όμορφη πλευρά της ζωής, αν επιτρέψουμε στο φως, στα χρώματα και στην ελπίδα να επικρατήσουν στη ζωή μας. Να μην πάψουμε ποτέ να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε. Το σημαντικό είναι να μην τα παρατάμε, να μην εγκαταλείπουμε την προσπάθεια,  να βρίσκουμε τρόπους να ξεπερνούμε τα εμπόδια.

ArtScript: Η ιστορία σας έχει έμμεση αναφορά και στον σχολικό εκφοβισμό. Τι είναι αυτό που κάνει τα παιδιά σκληρά απέναντι σε άλλα παιδιά; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς ως γονείς και δάσκαλοι ώστε να βάζουμε φρένο σε τέτοιες περιπτώσεις;

Βασίλης Κάργας: Η ενδοσχολική βία –το γνωστό, σε όλους μας, bullying- αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια έχει πάρει μεγάλες και ανησυχητικές διαστάσεις. Αύξηση των περιστατικών βίας και παραβατικότητας παρατηρείται στα σχολεία  με ολοένα και περισσότερα περιστατικά να βλέπουν το φως της δημοσιότητας κάθε μέρα.Πιστεύω ότι το παιδί στέλνει μηνύματα με τη συμπεριφορά του . Δεν πρέπει να κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας, αλλά να κατανοούμε τη συμπεριφορά του, να του εξηγήσουμε  τις καταστροφικές επιπτώσεις του εκφοβισμού και για ποιους λόγους πρέπει να συμπεριφέρεται στους άλλους με σεβασμό και ευγένεια και να σέβεται τη διαφορετικότητα.

ArtScript: Στον ελεύθερο χρόνο σας, αναφέρετε στο βιογραφικό σας, ότι σκαρώνετε παραμύθια με την εξάχρονη κόρη σας. Ποια είναι η συμβολή της Ευαγγελίνας, εκτός από πηγή έμπνευσης, όπως υποθέτω ότι θα είναι, στις ιστορίες που γράφετε;

Βασίλης Κάργας:  Μου έχει προσφέρει ένα μοναδικό δώρο, να  μπορώ να βλέπω τη ζωή με τα μάτια των παιδιών. Τα παιδιά σου δίνουν αγάπη χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα.

ArtScript: Στο παιδικό σας βιβλίο, «Η παράξενη παρέα του Ορφέα» που μεταφέρθηκε και στη σκηνή, εφόσον έγινε παιδική όπερα από το Δημοτικό Ωδείο Αλεξανδρούπολης, κάποια ζώα, πολλά από αυτά άγρια όπως η αρκούδα, αποκτούν μια ιδιαίτερη σχέση με τον Ορφέα, ένα παιδί που παίζει λύρα και τραγουδάει. Έξω από τα παραμύθια και την τέχνη, πόσο χώρο αφήνουν οι άνθρωποι στα υπόλοιπα είδη με τα οποία συγκατοικούν στον πλανήτη; Πως μπορεί να μάθει ένας νέος άνθρωπος να σέβεται τη φύση, τα ζώα κ.ο.κ.;  Και τέλος πόσο συνειδητοποιεί το ανθρώπινο είδος πως είναι μέρος ενός συνόλου;     

Βασίλης Κάργας: Στο έμμετρο αυτό παραμύθι μου, μια παράξενη παρέα ζώων ξεκινά ένα μακρύ ταξίδι, για να συναντήσει στη Θράκη τον μυθικό Ορφέα, που με τη λύρα και τη μουσική του τους αλλάζει τη ζωή. Κάποια από τα ζώα αυτά,  καθώς και πολλά άλλα του ζωικού βασιλείου απειλούνται, δυστυχώς,  με εξαφάνιση . Ποτέ δεν είναι αργά να αντιληφθούμε  πως ο κόσμος είναι το κοινό μας σπίτι, πως δεν μας  ανήκει και πως οφείλουμε να συνυπάρχουμε  αρμονικά με όλους στον πλανήτη.Γιατί θέλουμε, εμείς και τα παιδιά μας,  να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τις θάλασσες και τα δάση μας, για το δικό μας καλό αλλά και γιατί η φύση έχει την δική της μοναδική αξία που οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε.

ArtScript: Υπάρχουν φιλίες και ‘‘φιλίες’’. Ποια είναι αυτή η φιλία για εσάς, που μπορεί να γίνει κινητήριος δύναμη ώστε να ωθήσει ένα πλάσμα να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα στη ζωή του;

Βασίλης Κάργας: Μια φιλία όπου όλοι  αντιμετωπίζονται ως ίσοι  και που θα στηρίζεται  στην ευγένεια, την ειλικρίνεια,  την εμπιστοσύνη, την αλληλοβοήθεια, την αποδοχή και  την κατανόηση. Μια φιλία όπου θα μπορείς να μοιράζεσαι σκέψεις και συναισθήματα, να σου επιτρέπει να ξεκλειδώνεις τον εαυτό σου. Μέσα από τις φιλίες  του το παιδί θα μπορέσει να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του και να κτίσει την προσωπικότητά του.

ArtScript: Εργάζεστε και κατοικείτε στην Αλεξανδρούπολη για τέσσερις δεκαετίες. Πως είναι η ζωή της επαρχίας σε μια πόλη όχι ιδιαίτερα μεγάλη και πόσο έχουν την ευκαιρία οι καλλιτέχνες που κατοικούν στην ελληνική επαρχία να κοινωνήσουν το έργο τους;

Βασίλης Κάργας: Η Αλεξανδρούπολη είναι  μια «ανοιχτή αγκαλιά» στραμμένη στο Θρακικό πέλαγος. Τόπος φωτεινός,  με τη θαλασσινή αύρα να ξυπνάει μέσα μου μνήμες μιας ζωής. Κάθε πρωί διασχίζω την πόλη με τα πόδια,  να νοιώσω το αεράκι της θάλασσας,  να τη βιώσω, να τη γευτώ, να ανακαλύψω τις ιστορίες που κρύβει. Εδώ συναντάς ακόμα διώροφα σπίτια και αυλές γεμάτες λουλούδια.  Θεωρώ  ότι ένας άνθρωπος της τέχνης  που ζει και δημιουργεί μακριά από την πρωτεύουσα χάνει σε κάποια πράγματα και κερδίζει σε κάποια άλλα. Είναι πολύ δύσκολο, ομολογουμένως,  να επικοινωνήσει   το έργο του  στο ευρύ κοινό, στις μικρές κοινωνίες,όμως, οι σχέσεις  είναι πιο ζεστές, πιο ουσιαστικές και ανθρώπινες. Εξάλλου η έμπνευση υπάρχει παντού, αρκεί να μπορούμε να την νιώσουμε και να είμαστε ανοιχτοί.

ArtScript: Αυτή την περίοδο σκαρώνετε κάποιο καινούργιο παραμύθι με την κόρη σας; Κι αν ναι θα θέλατε να μας δώσετε μια γεύση;    

Βασίλης Κάργας: Επιστρέφω στο έμμετρο παραμύθι. Πρόκειται για ένα παραμύθι με  παιγνιώδη ρίμα όπου το πραγματικό σμίγει  με το φανταστικό,  γεμάτο χιούμορ κι εκπλήξεις  που έχει σκοπό να κάνει τα παιδιά  να περάσουν όμορφα, να γελάσουν  και  να εξάψει  την φαντασία τους. Το παραμύθι θίγει ένα πάντα επίκαιρο ζήτημα, τον φόβο που αισθανόμαστε μπροστά στο διαφορετικό και το άγνωστο.

Διαβάστε επίσης: