Σούλα Τσιάτσιου
Η σημερινή μας φιλοξενούμενη στη σελίδα «Δεκάλογος», η κυρία Τσιάτσιου, είναι καθηγήτρια αγγλικών και συγγραφέας παιδικών ιστοριών. Το πιο πρόσφατο βιβλίο της με τίτλο «Σ’ Ευχαριστώ Γιαγιά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Άγκυρα». Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, μας αποκαλύπτει το δικό της αγαπημένο παιδικό παραμύθι, μας μίλησε για τη στήριξη της τρίτης ηλικίας στην οικογένεια αναλαμβάνοντας τη φύλαξη των εγγονιών τους καθώς και το πόσο σημαντική, από τις μικρές ηλικίες, είναι η ανάγνωση ιστοριών.
ArtScript: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς (ένα σύντομο βιογραφικό).
Σούλα Τσιάτσιου: Γεννήθηκα στα Τρίκαλα, είμαι παντρεμένη και μητέρα μιας δεκαοχτάχρονης, η οποία είναι και το σημείο αναφοράς μου. Είμαι ιδιοκτήτρια δύο ΚΞΓ και διδάσκω Αγγλικά, παράλληλα τελειώνω το τμήμα Ισπανικής Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ και φυσικά ασχολούμαι με τη συγγραφή παιδικού βιβλίου.
ArtScript: Τι είναι αυτό που σας εμπνέει για να γράψετε τις ιστορίες σας;
Σούλα Τσιάτσιου: Πρόκειται για παρόρμηση της στιγμής ,το ερέθισμα προκύπτει είτε από ένα έντονο συναίσθημα, είτε από μια εικόνα ή απλά μια ιδέα με στόχο ηθικό-διδακτικό η οποία αναδύεται μια δεδομένη στιγμή και σπεύδω να την υλοποιήσω.
ArtScript: Ποια ήταν η αγαπημένη σας ιστορία όταν ήσασταν παιδί;
Σούλα Τσιάτσιου: Δύσκολο να επιλέξω, σίγουρα ‘’Η πεντάμορφη και το τέρας ‘’, ξέρετε όλο αυτό που διαδραματίζεται , με την πρωταγωνίστρια αρχικά να ερωτεύεται την ‘’ψυχή’’ ενός αποκρουστικού πλάσματος, το γεγονός ότι διεισδύει στην ψυχή του και την κατακτά, η πρόκληση να του βγάλει στην επιφάνεια τον πραγματικό ιδεατό εαυτό, είναι αυτό που με προϊδέασε τόσο θετικά και κέρδισε την πρώτη θέση στην καρδιά μου.
ArtScript: Είστε καθηγήτρια αγγλικών, η επαφή σας με τα παιδιά σας έστρεψε στη συγγραφή παιδικών ιστοριών ή ήταν κάτι ανεξάρτητο από τη διδασκαλία;
Σούλα Τσιάτσιου: Πάντα υπέβοσκε μέσα μου, υπάρχουν ανέκδοτες ιστορίες καταχωνιασμένες σε κάποιο συρτάρι, αναμφισβήτητα ωστόσο η επαφή με τα παιδιά σου γλυκαίνει την ψυχή, η διάθεση τους να παίξουν, να υποδυθούν ρόλους σε στρέφει προς αυτή την κατεύθυνση, να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι και να δημιουργήσεις μια νέα ιστορία.
ArtScript: «Σ’ ευχαριστώ γιαγιά», ο τίτλος σας θα λέγατε ότι αφορά το ευχαριστώ που οφείλει η ελληνική οικογένεια στη βοήθεια που της παρέχει η τρίτη ηλικία όσον αφορά την προσοχή των νεότερων μελών;
Σούλα Τσιάτσιου: Εξυπακούεται, η βοήθεια των παππούδων είναι αυτή που συνέβαλε κατά κόρον στην είσοδο της γυναίκας στον επαγγελματικό στίβο και κατά συνέπεια στην οικονομική ευμάρεια της οικογένειας δίνοντας ισότιμα πλέον τη δυνατότητα και στους δύο συζύγους να συμμετέχουν οικονομικά στο βιοπορισμό. Η γυναίκα είχε πάντα τη δύναμη, τα κυρίαρχα στερεότυπα όμως που την ήθελαν να φροντίζει τα παιδιά μένοντας στο σπίτι , την ‘καναν ιδιαίτερα ευαίσθητη στο πού θα τα εμπιστευθεί, μοιράζοντας πλέον την ευθύνη της ανατροφής τους. Ιδιαίτερα στην επαρχία που οι αποστάσεις είναι προσιτές, η προσφορά των παππούδων είναι ανυπολόγιστη, λαμβάνοντας φυσικά υπόψιν την ανιδιοτελή αγάπη που εισπράττουν τα παιδιά, που για μένα είναι και το ουσιαστικό της υπόθεσης.
ArtScript: Στην ‘‘ανυπακοή’’ της εγγονής της η γιαγιάς Πέρη φροντίζει να τη διδάξει κάτι με παραδείγματα αντί να τη μαλώσει. Τα παιδιά είναι πιο εύκολο να γίνουν υπάκουα όταν τα παίρνει κάποιος με το καλό παρά με το να τα μαλώνει ή είναι μια αδυναμία που έχουν οι γιαγιάδες και οι παππούδες στα εγγόνια τους και αποφεύγουν να τα μαλώνουν;
Σούλα Τσιάτσιου: Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει καλύτερη μέθοδος αλληλεπίδρασης από τον ήρεμο, εμπεριστατωμένο λόγο από την πλευρά του ενήλικα. Αυτό όμως προϋποθέτει τεράστια υπομονή και φυσικά θετική διάθεση, δεν είναι η εύκολη οδός, ειδικά κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης ημέρας, είναι όμως η πιο αποτελεσματική αφού καθιστά δυνατή την κατανόηση ενός θέματος από την πλευρά του νηπίου ή του εφήβου αργότερα, ωθώντας τον να κατανοεί από αγαθή διάθεση και όχι υπό το καθεστώς φόβου επικείμενης απειλής ή πιθανής τιμωρίας.
ArtScript: Η ιστορία σας συνοδεύεται από την εικονογράφηση της Κατερίνας Χαδουλού. Κι ενώ τα βιβλία που διαβάζουμε οι ενήλικες δεν έχουν την ανάγκη της εικόνας αντιθέτως στα παιδικά βιβλία η εικονογράφηση είναι ένα αδιαίρετο στοιχείο τους. Ποια είναι τα στοιχεία στη δουλειά της κυρίας Χαδουλού που σας προσέλκυσαν;
Σούλα Τσιάτσιου: Θεωρώ ότι η εικονογράφηση είναι το πρώτο ερέθισμα για να κρατήσει κάποιος στα χέρια του ένα παραμύθι. Όσον αφορά την Κατερίνα Χαδουλού θα αναφερθώ πρώτα στην ιδιαιτερότητα στη μορφή των χαρακτήρων και έπειτα στις έντονες αποχρώσεις στις δημιουργίες της. Αυτή η μίξη χρωμάτων που χρησιμοποιεί σε συνδυασμό με τις δυνατές γραμμές, απογειώνει τα έργα της. Μέσα από τα χρώματα μπορούμε να διεισδύσουμε στα άδυτα της ψυχολογίας του δημιουργού, να εισπράξουμε την ένταση των συναισθημάτων στο έπακρο, πράγμα το οποίο με συγκίνησε στα έργα της Κατερίνας, έργα γεμάτα ένταση και γλυκύτητα. Δεν χρειάζεται να αναφέρω πώς αισθάνθηκα όταν πρωτοαντίκρισα τη δική μου πρωταγωνίστρια ,τη διάσημη πλέον γιαγιά με τα τεράστια γυαλιά της. Δεν μπορούσα να κρύψω την επιδοκιμασία μου αφού χαμογελούσα για μέρες με το που τη σκεφτόμουν.
ArtScript: Θεωρείτε ότι για την τρίτη ηλικία είναι ένα είδος ελιξίριου νεότητας η φύλαξη των εγγονιών;
Σούλα Τσιάτσιου: Για τους ηλικιωμένους που παύουν να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο και αφοσιώνονται εξολοκλήρου στην ανατροφή των παιδιών θα έλεγα πως υφίστανται ένα είδος αναγέννησης. Για εκείνους που δεν χάνουν το ενδιαφέρον τους για την προσωπική τους ζωή είτε έχει να κάνει με χόμπι, είτε με συνεχή ενασχόληση με τα επαγγελματικά τους, σε μικρότερο ίσως βαθμό, θα έλεγα ότι τα εγγόνια τους είναι η συνέχεια τους, άλλο ένα καινούργιο μέλος στην οικογένεια, άλλο ένα άτομο να νοιάζονται με περισσευούμενη αγάπη και τρυφερότητα.
ArtScript: Πόσο σημαντική θεωρείτε την ανάγνωση ιστοριών από τις νεαρές ηλικίες;
Σούλα Τσιάτσιου: Μου αφήσατε μια πολύ σημαντική ερώτηση για το τέλος. Για μένα η αφήγηση πρέπει να ξεκινά ήδη από την εμβρυική ηλικία. Είναι γνωστό πλέον πως μελέτες αποδεικνύουν ότι τα νεογνά ξεχωρίζουν τη φωνή της μητέρας από την κύηση, διαβάζοντας λοιπόν μια ιστορία το μωρό συνηθίζει στη χροιά της και εναρμονίζεται με την ανάσα της, με το ρυθμό της φωνής της, πράγμα που δημιουργεί σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ μητέρας και μωρού. Στη συνέχεια, γίνεται μια ευχάριστη συνήθεια, δίνεται η δυνατότητα σε μια συνεχή ανάπτυξη του λεξιλογίου, της κατανόησης λέξεων και θεμάτων, στη διάθεση ερωτήσεων, πράγμα που εξάπτει το ενδιαφέρον και τη φαντασία των παιδιών. Για να είμαι ειλικρινής δε θεωρώ την ανάγνωση βιβλίων από τη νεαρή ηλικία απλά αναγκαία, τη θεωρώ επιτακτική ανάγκη, μέσα σε ένα στείρο εκπαιδευτικό σύστημα προσπαθούμε να μεταμορφώσουμε ένα άτομο από παιδί σε ένα μελλοντικό ενήλικα δημιουργικό με απόλυτα κριτική σκέψη, ερεθίσματα που κατ’ εμέ μέσα από την αφήγηση ιστοριών και τη μετέπειτα ανάλυση τους μπορούν να οδηγήσουν σταδιακά στο ποθητό αποτέλεσμα.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για τη φιλοξενία!
ArtScript: Κι εμείς σας ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διαθέσατε, παρά το βαρύ, καθημερινό σας πρόγραμμα.
Διαβάστε επίσης:
.jpg)