Με αφορμή την επανέκδοση του βραβευμένου μυθιστορήματος « Η μοναξιά είναι από χώμα» της Μάρως Βαμβουνάκη, από τις εκδόσεις «Ψυχογιός», η συγγραφέας απαντάει στα ερωτήματά μας, τόσο για τον έρωτα και το ακόρεστο της φύσης του, όσο και για τον ήρωα του βιβλίου της.

ArtScript Blog: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς (ένα σύντομο βιογραφικό).

Μάρω Βαμβουνάκη: Με λένε Μάρω. Τι άλλο να πω εγώ για μένα;

ArtScript Blog: Τι ήταν αυτό που σας προσέλκυσε στη λογοτεχνία ώστε να γίνετε συγγραφέας;

Μάρω Βαμβουνάκη: Δεν θα έλεγα πως με προσέλκυσε όσο ότι με έσπρωξε. Μια ακατανόητη σπρωξιά από μέσα μου από όταν θυμάμαι να μπορώ να διαβάζω.

ArtScript Blog: Τελικά ο έρωτας είναι παμφάγος;

Μάρω Βαμβουνάκη: Α, ναι. Είναι απόλυτος! Θέλει να τα πάρει όλα αλλά και να τα δώσει όλα. Σε κάνει κτητικότατο αλλά ταυτόχρονα ποθείς ολοκληρωτικά να παραδοθείς.

ArtScript Blog: Γιατί ο έρωτας είναι σχεδόν πάντοτε αποτυχημένος, επειδή τα θέλει όλα και είναι αδύνατον να τα έχει;

Μάρω Βαμβουνάκη: Ακριβώς όπως το λέτε! Από τη στιγμή που είναι απόλυτος πώς να τα βγάλουμε πέρα εμείς οι τόσο περιορισμένα σχετικοί; Θέλουμε αλλά δεν μπορούμε όσα θέλουμε. Η απογοήτευση αρχίζει από την προσωπική ανημποριά μας, μετά τα ρίχνουμε στον άλλον.

ArtScript Blog: Ο ήρωας του βιβλίου σας «Η μοναξιά είναι από χώμα» γράφει για την αγαπημένη του ή γράφει για τον εαυτό του, για να την εξευμενίσει από μέσα του;

Μάρω Βαμβουνάκη: Γράφει και στην αγαπημένη, γράφει και στον εαυτό του. Αφού ο ακριβός πόθος του είναι να γίνουν ένα.

ArtScript Blog: Όντας συγγραφέας· συμμερίζεστε τα λόγια του ήρωα «Κι η χειρότερη στιγμή που ζούμε είναι αξιότερη απ’ την καλύτερη στιγμή που γράφουμε». Κι αν ναι, γιατί;

Μάρω Βαμβουνάκη: Ναι, ναι, το συμμερίζομαι. Η αληθινή ζωή, η ζώσα ζωή είναι το ύψιστο. Όλα τα άλλα, και οι τέχνες, λειτουργούν μονάχα σαν υπηρέτες της.

ArtScript Blog: «Μετά το άπειρο με τι να παρηγορηθείς»; Όταν γνωρίσουμε το άπειρο, πέφτοντας στη δίνη του, μπορούμε να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο και μήπως είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα οδηγηθούμε στην καταστροφή;

Μάρω Βαμβουνάκη:  Έτσι και γευθείς, στιγμιαία κατά κανόνα, το άπειρο, δεν γυρίζεις πίσω. Κάνεις ίσως τα πάντα να το ξεχάσεις αλλά δεν μπορείς. Μπορεί και όλη η ζωή μας να διαποτίζεται από τη μελαγχολία του Παραδείσου που κάποτε σαν ανθρώπινο είδος χάσαμε.

ArtScript Blog: «Η μοναξιά είναι από χώμα» τελικά όλα είναι από χώμα στη ζωή των ανθρώπων;

Μάρω Βαμβουνάκη:  Μ΄ αρέσει η άποψη πως «ό,τι και να μας συμβαίνει για το καλό μας συμβαίνει». Ζόρικη άποψη αλλά καταξιώνει τον πόνο μας, τις ήττες μας. Έτσι και επωφεληθείς από τα γεγονότα που έρχονται, έτσι και κατανοήσεις τον Λόγο τους, καρποφορούν σε γόνιμο χώμα.

ArtScript Blog: Ο ήρωας σας είναι ολωσδιόλου φανταστικό πρόσωπο ή έχετε πάρει στοιχεία από ανθρώπους που γνωρίσατε;

Μάρω Βαμβουνάκη:  Ποτέ δεν είναι φανταστικός ένας ήρωας βιβλίου όπως και ποτέ δεν είναι εντελώς υπαρκτός. Καμιά φορά ούτε ο συγγραφέας ξεχωρίζει σαφώς τα όρια. Όσο για τα στοιχεία του εαυτού μας σε ό,τι γράφουμε, αποκλείεται να τα αποφύγουμε, είναι εξάλλου η μεγαλύτερη εγγύησή μας τα όσα πάθαμε προσωπικά.

ArtScript Blog: Τελικά η πίστη καταξιώνει και το πιο ηλίθιο αντικείμενο; Ακόμα και λαθεμένα;

Μάρω Βαμβουνάκη:  Η πίστη σου χαρίζει  διάκριση. Σου προσφέρει μέτρο. Ξεχωρίζεις το ηλίθιο από το οξυδερκές, το λάθος από την αλήθεια. Πολύτιμο δώρο δηλαδή για να πορεύεσαι.

ArtScript Blog: Έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας, αν ναι θα θέλατε να μας δώσετε μια ιδέα;

Μάρω Βαμβουνάκη:  Όλο κάτι κάνω… Μου θυμίζετε τον πατέρα μου που με ρωτούσε πειραχτικά «Τι μουντζουρώνεις πάλι;»

Διαβάστε επίσης:

Άννα Γαλανού