Λένα Μαντά
Από τις πιο δημοφιλούς ελληνίδες συγγραφείς, η Λένα Μαντά έχει κερδίσει το αναγνωστικό κοινό, που από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του κάθε νέου της βιβλίου σπεύδει να το αποκτήσει. Παρά το γεμάτο πρόγραμμα της η κυρία Μαντά βρήκε χρόνο για να απαντήσει στις ερωτήσεις μας, τόσο για τη συγγραφική της σταδιοδρομία μα και για το πιο πρόσφατο βιβλίο της «Οι τρεις Άσοι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Δε θα πλατειάσω περισσότερο με τον πρόλογο και θα αφήσω τις απαντήσεις της συγγραφέως που αντικατοπτρίζουν τα πιστεύω και τις σκέψεις της, πάνω σε αρκετά θέματα.
ArtScript: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς, ένα σύντομο βιογραφικό. Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη συγγραφή κειμένων;
Λένα Μαντά: Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη και ήρθα λίγο πριν τα έξι μου χρόνια στην Ελλάδα. Γράφω από τότε που... έμαθα να γράφω! Είχα πάντα μια πολύ ζωηρή φαντασία που βρήκε διέξοδο σ’ ένα χαρτί κι ένα μολύβι γύρω στα δέκα μου χρόνια. Παραμύθι ήταν φυσικά το πρώτο μου πόνημα, αλλά από τότε δεν σταμάτησα ποτέ να γράφω όσες ιστορίες δημιουργούσε το μυαλό μου. Παντρεύτηκα πριν κλείσω τα είκοσι, ενώ σπούδαζα ακόμα νηπιαγωγός. Πήρα το πτυχίο μου μεν, δεν δούλεψα ποτέ όμως στον τομέα αυτό. Έκανα δύο παιδιά και ποτέ δεν σταμάτησα να…ερωτοτροπώ με το χαρτί και το μολύβι, ακόμα κι όταν οι υπολογιστές πήραν την μερίδα του λέοντος στην ζωή μας. Μπορεί τα μυθιστορήματα να τα γράφω βασανίζοντας ένα πληκτρολόγιο, όμως όλη η προεργασία γίνεται σβήνοντας και γράφοντας σε εκατομμύρια χαρτάκια γύρω μου!
ArtScript: Τα βιβλία σας έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ξένες γλώσσες. Ποια είναι η αποδοχή τους και ποια τα αισθήματα σας ότι αναγνώστες από ξένες χώρες, με διαφορετική κουλτούρα διαβάζουν τα μυθιστορήματα σας;
Λένα Μαντά: Είναι αυτονόητο νομίζω, κάθε συγγραφέας αυτό που επιθυμεί, είναι η δουλειά του να φτάσει και ν’ αγγίξει όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Εγώ νοιώθω ευλογημένη για την αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες. Εξάλλου όποιας εθνικότητας κι αν είναι ο αναγνώστης, η φιλία, η αγάπη, ο έρωτας, η χαρά και η λύπη, είναι…διεθνή!
ArtScript: Πως περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας; Διαβάζετε βιβλία σύγχρονων ελλήνων συγγραφέων; Έχετε ξεχωρίσει κάποιους τίτλους που θα θέλατε να μας αναφέρετε;
Λένα Μαντά: Ο ελεύθερος χρόνος μου, δεν είναι ποτέ…ελεύθερος! Είμαι άτομο με ποικίλα ενδιαφέροντα και μια οικογένεια αρκετά θορυβώδη και… απαιτητική! Όταν δεν γράφω, κάνω ότι ακριβώς κάνει κάθε γυναίκα. Ασχολούμαι με το σπίτι μου, με τα παιδιά μου (μπορεί να είναι μεγάλα, αλλά μας αρέσει να περνάμε χρόνο μαζί) με τον άντρα μου, με φίλους. Επιπλέον μου αρέσει να κεντάω και φυσικά να διαβάζω! Αγαπώ ξεχωριστά τους Έλληνες συγγραφείς και τους προτιμώ. Αυτή την στιγμή με περιμένουν στο κομοδίνο μου, ο Μένιος Σακελλαρόπουλος με τα Δεκαέξι του γράμματα, η Έλενα Ακρίτα με το Σχισμένο τούλι της, η Κλαίρη Θεοδώρου με τους Εραστές του φωτός, η Σόφη Θεοδωρίδου με τον Ροδανθό της και αναμένω το τρίτο βιβλίο της τριλογίας της Φιλομήλας Λαπατά, μαζί με τον Χορό της θεάς της Δήμητρας Ιωάννου. Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς βιβλία!
ArtScript: Γράφετε ότι κατά τη συγγραφή του τελευταίου σας βιβλίου «Οι τρεις Άσσοι», απομονωθήκατε περισσότερο από τα αγαπημένα σας πρόσωπα, απ’ ότι σε άλλα βιβλία. Ποιος ήταν ο λόγος;
Λένα Μαντά: Κάποια βιβλία με συνεπαίρνουν λίγο περισσότερο και οι τρεις Άσοι, ήταν ένα από αυτά. Γεγονός είναι, πως όταν ξεκινάει ένα καινούριο ταξίδι συγγραφής, είναι σαν καινούριος έρωτας. Σαρωτικός και δεν αφήνει περιθώρια για τίποτα άλλο! Θέλω κάθε μέρα και όλη μέρα αν είναι δυνατόν, να ζω τον έρωτά μου! Η συνύπαρξη τριών ανδρών σ’ αυτό το βιβλίο, έκανε τα πράγματα πιο έντονα μάλλον!
ArtScript: Με αφορμή τα λόγια της «Λιάνας» ότι το φεμινιστικό κίνημα με τον καιρό ίσως και να έγινε γραφικό, θέλω να ρωτήσω οι ήρωες φέρουν την άποψη του συγγραφέα τους ή αναλόγως με τον χαρακτήρα των ηρώων οι συγγραφείς προσαρμόζουν τις απόψεις;
Λένα Μαντά: Και τα δύο συμβαίνουν, ανάλογα με τις ανάγκες του βιβλίου και του ήρωα που έχεις δομήσει. Κάποιοι ήρωες σου ταιριάζουν περισσότερο, σου μοιάζουν πολύ και τότε μεταφέρουν τις απόψεις σου. Κάποιοι, απλώς τους…ενδύεσαι συνεπώς δρας και αντιδράς με την λογική συνέπεια που πρέπει να έχει ο χαρακτήρας τους. Τόσο οι αναγνώστες, πολύ δε περισσότερο οι συγγραφείς, μέσα από ένα μυθιστόρημα ζουν χίλιες ζωές, ταξιδεύουν εκεί που ίσως δεν βρεθούν ποτέ… Αυτή είναι η μαγεία ενός βιβλίου.
ArtScript: Τρεις Άσσοι και μια Ντάμα, παρακολουθούμε τους ήρωες σας από την ηλικία των δέκα ετών να μεγαλώνουν και να γίνεται όλο και πιο δυνατή η φιλία τους, παρά που ακολουθούν εντελώς διαφορετικούς δρόμους. Επίσης βλέπουμε και τη Λυδία να μεγαλώνει. Τόσο πίσω από τους τρεις Άσσους όσο και πίσω από τη Ντάμα τους υπάρχει μια μητέρα. Πόσο επηρεάζει μια μητέρα καθώς και το περιβάλλον που μεγαλώνει έναν άνθρωπο για το ποιο δρόμο θα ακολουθήσει στη ζωή του; Και για ποιο λόγο η Λυδία έμεινε ανεπηρέαστη από την αγάπη και τις θυσίες της δικής της μητέρας;
Λένα Μαντά: Σαφώς και η μητέρα παίζει τεράστιο ρόλο στην ανατροφή ενός παιδιού, όχι μόνο με τις συμβουλές της και την ανατροφή, αλλά και με τις ίδιες της τις πράξεις, λειτουργώντας ως πρότυπο. Υπάρχει όμως και μερίδιο ευθύνης και στα γονίδια που κληρονομεί ένα παιδί. Για την Λυδία, δεν έχουμε πληροφορίες για τον πατέρα της, μην το ξεχνάμε αυτό. Επιπλέον δε, έχουμε δει γύρω μας, τα παιδιά να παίρνουν αντίθετο δρόμο από των γονιών, με μια ανεξήγητη αντίδραση που τα οδηγεί σε άλλη όχθη! Φαινόμενο που ο σοφός λαός έχει εκφράσει ήδη: «Από ρόδο βγαίνει αγκάθι» ….
ArtScript: Αρκετές φορές έχουμε δει σε ταινίες ή έχουμε διαβάσει σε βιβλία την περίπτωση που ο ‘‘θύτης’’ γίνεται ‘‘θύμα’’ στο ίδιο του το παιχνίδι. Εν μέρει το ίδιο παθαίνει και η Λυδία με το να γίνει θήραμα των αισθημάτων της για έναν από τους Άσσους. Τι είναι αυτό που ιντριγκάρει τους δημιουργούς με το να χρησιμοποιούν τον έρωτα ως τον αστάθμητο παράγοντα για να παιδέψουν τους ήρωες τους; Είναι ένας τρόπος να φέρουν ‘‘δικαιοσύνη’’ τιμωρώντας όποιον παίζει με τα αισθήματα;
Λένα Μαντά: Δεν θα έλεγα ότι «φταίνε» οι δημιουργοί που καθοδηγούνται εν μέρει από την ίδια την ζωή. Και έξω από τα βιβλία, ο έρωτας είναι αυτός που βασανίζει αλύπητα όποιον βρεθεί παγιδευμένος στα δίχτυα του. Θεωρώ αυτονόητο, ότι από την στιγμή που ο έρωτας εισβάλλει σε κάποιον, εξοστρακίζει αυτόματα κάθε λογική! Συνεπώς οι συνέπειες απρόβλεπτες, ενίοτε καταστροφικές. Δεν είναι λοιπόν συγγραφικό «εύρημα» ο έρωτας, αλλά συστατικό της ίδιας της ζωής και εμείς οι συγγραφείς, πολλές φορές μπορώ να πω, δεν πλησιάζουμε καν να φανταστούμε και να καταγράψουμε όλα του τα βήματα!
ArtScript: Υπάρχει μια σκηνή στο βιβλίο σας, όπου ο Μάριος μεταλαβαίνει την Κυριακή του Πάσχα τους πιστούς. Με τον Covid-19 πιστεύετε ότι ο Μάριος θα ήταν από αυτούς που θα αγκάλιαζαν τα μέτρα και θα προστάτευαν το ποίμνιο ή θα ‘‘αφόριζαν’’ τα προληπτικά μέτρα προστασίας;
Λένα Μαντά: Δεν έχω καμία αμφιβολία, ότι ο δικός μου Μάριος, θα προστάτευε το ποίμνιό του, ακόμα και αν χρειαζόταν να συγκρουστεί με όλους τους μητροπολίτες της Ιεράς Συνόδου! Ο Μάριος από παιδί κουβαλάει τον Θεό μέσα του και ήταν σε θέση να γνωρίζει πως η προσευχή εισακούγεται ακόμα κι αν βγαίνει από υπόγειο! Ούτε θα θεωρούσε ότι η αποχή από τα θρησκευτικά καθήκοντα για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να μας απομακρύνει από τον Θεό. Για τον Μάριο ο Θεός είναι ελεήμων όχι τιμωρός και εκδικητής. Επιπλέον μας έδωσε το πολυτιμότερο έναντι των άλλων πλασμάτων Του: Μυαλό! Να το χρησιμοποιούμε σωστά προστατεύοντας εαυτόν και αλλήλους. Τέλος, ο Μάριος θα δίδασκε στο ποίμνιό του, ότι στην παρούσα κατάσταση, η προστασία του συνανθρώπου είναι ίσως η πιο σπουδαία Χριστιανική πράξη!
ArtScript: Όταν ένας συγγραφέας δίνει τα δικαιώματα για να μεταφερθεί ένα βιβλίο του είτε στη μικρή, είτε στη μεγάλη οθόνη θεωρείτε ότι πρέπει να έχει λόγο στη μεταφορά του ή ένα σενάριο είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία από ένα βιβλίο;
Λένα Μαντά: Μετά από την εμπειρία που απέκτησα, θα έλεγα ότι ένα βιβλίο πρέπει να μένει όσο το δυνατόν περισσότερο ανέπαφο από παρεμβάσεις! Αναγνωρίζω ότι οι τηλεοπτικοί ή κινηματογραφικοί κανόνες είναι εντελώς διαφορετικοί αλλά επειδή είμαι της γενιάς που είδα να ζωντανεύουν βιβλία με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο του συγγραφέα, είμαι σε θέση να λέω ότι μπορεί να γίνει! Γι’ αυτό με καλοπροαίρετη διάθεση από μεριάς σεναριογράφου αλλά και συγγραφέα, θεωρώ ότι η συνεργασία τους θα ωφελήσει το τελικό αποτέλεσμα και δεν θα το βλάψει.
ArtScript: Στις σειρές που διασκευάστηκαν τα βιβλία σας για την τηλεόραση «Βαλς με δώδεκα Θεούς» και «Τα πέντε κλειδιά» μείνατε ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα; Νιώθετε ότι οι συντελεστές σεβάστηκαν τα πρόσωπα και τις υποθέσεις των βιβλίων σας;
Λένα Μαντά: Δε θα τοποθετηθώ ξανά για το ίδιο θέμα, έχει τελειώσει αυτή η ιστορία και οι απόψεις μου είναι γνωστές. Το μόνο που θα επαναλάβω, σε σχέση και με την προηγούμενη ερώτηση, είναι ότι ένα βιβλίο για να πετύχει τηλεοπτικά, χωρίς να… αιμορραγήσει από κάθε πόρο του, δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει καθημερινή σειρά. Εκεί υποχρεωτικά θα πρέπει να αλλάξει σε … θανατηφόρο βαθμό!
ArtScript: Έχετε ξεκινήσει την επόμενη ιστορία σας και αν ναι θα θέλατε να μας δώσετε μια γεύση;
Λένα Μαντά: Το επόμενο μυθιστόρημα, έχει ήδη παραδοθεί στις εκδόσεις Ψυχογιός με τους οποίους μόνιμα συνεργάζομαι και θα κυκλοφορήσει τον προσεχή Μάιο. Έχει τίτλο «Το πράσινο φόρεμα», αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε το παραμικρό γι’ αυτό…. Νομίζω ότι αν το κάνω, οι τρεις Άσοι θα μου θυμώσουν πολύ!
Διαβάστε επίσης:
