Κυριάκος Αθανασιάδης

Με πάνω από 50 βιβλία στο ενεργητικό του ο συγγραφέας Κυριάκος Αθανασιάδης, απαντάει στις ερωτήσεις μας για τη λογοτεχνία. Μας αποκαλύπτει πως όλος του ο χρόνος είναι αφιερωμένος στη συγγραφή, χωρίς σαββατοκύριακα και διακοπές, μιας και η απασχόλησή του αυτή τον ενθουσιάζει και γεμίζει ευχάριστα τις ώρες του. Μας αποκαλύπτει την προσωπική του ευχή και μιλάει για τους ήρωες του πρόσφατου βιβλίου του «Το Καταφύγιο των Ωραίων ψυχών» το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα» αλλά και για το επόμενο βιβλίο που πρόκειται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες.

ArtScript: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς, ένα σύντομο βιογραφικό.

Κυριάκος Αθανασιάδης: Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη το 1963. Έζησα στην Αθήνα από το 1986 μέχρι το 2009. Δούλεψα στον χώρο του βιβλίου επί τρεις δεκαετίες: διορθωτής, επιμελητής, στέλεχος εκδοτικού οίκου, αξιολογητής πεζογραφίας. Έκανα ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο, τον Amagi. Είμαι παντρεμένος με την Κίκα, και έχουμε μαζί τρία σκυλάκια και μια γάτα. Από το 2014 είμαι fulltimewriter.

ArtScript: Πώς περνάει τις ελεύθερες ώρες του ο Κυριάκος;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Δεν έχω καθόλου ελεύθερες ώρες, δεν μου φτάνει ποτέ η μέρα. Έχω πάντα πολλά πρότζεκτ που τρέχουν παράλληλα. Δεν έχω Σαββατοκύριακα επίσης, και δεν πηγαίνω διακοπές. Αλλά δεν με πειράζει. Τα βιβλία, το γράψιμο, είναι καλά πράγματα. Γεμίζουν τον χρόνο σου και δίνουν λίγη χαρά σε κάποιον.

ArtScript: Έχετε γράψει πάνω από 50 βιβλία, κάποια από αυτά έχουν κυκλοφορήσει με ψευδώνυμα. Ποιος ήταν ο λόγος;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Κάποια βιβλία δεν μπορούν να έχουν καλή εκδοτική τύχη αν κυκλοφορήσουν με ελληνικό όνομα. Αφετέρου, έχω μεγάλη παραγωγή, τόση που δεν είναι εύκολο να την υποστηρίξει ένα μόνο άτομο. Ούτε θα ήταν σωστό.

ArtScript: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το να είσαι δέσμιος πραγμάτων που έχουν περάσει. Η μοναδική ζωή που έχει αξία είναι αυτή που ζούμε τώρα». Με αφορμή την άποψη του Έκτορα πως τη μεγαλύτερη αξία την έχει το παρόν, αναρωτιέμαι αν το μέλλον για το οποίο καθημερινά πασχίζουμε δεν είναι παρά μια χίμαιρα που την κυνηγάμε οι άνθρωποι αέναα;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Νομίζω πως όχι. Δεν μπορούμε βέβαια να ξέρουμε «τι μας ξημερώνει αύριο», αλλά ό,τι κάνουμε σήμερα επηρεάζει απολύτως το μέλλον μας. Κι αυτό είναι πολύ όμορφο: γράφουμε οι ίδιοι το μεγαλύτερο μέρος του «βιβλίου» μας.

ArtScript: Σε μια συζήτηση της Μελίνας με τον κύριο Ισίδωρο, η πρώτη τού αποκαλύπτει ότι τα βιβλία έχουν τους δικούς τους κανόνες. Οι κανόνες αυτοί είναι προς όφελος της τέχνης ή μήπως φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα βάζοντας τη λογοτεχνία σε καλούπια μην επιτρέποντάς της να βρει άλλες διεξόδους να εκφραστεί και τυποποιώντας τη, βάσει εμπορικών επιθυμιών;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Τα «καλούπια» είναι τελείως «καλλιτεχνικά» και «λογοτεχνικά». Όλες οι τέχνες έχουν κανόνες. Χωρίς αυτούς, απλώς φλυαρεί κανείς. Δεν υπάρχει τέχνη που γίνεται στην τύχη, επειδή έτσι μας φάνηκε. Θα θύμιζε κάτι ελέφαντες που κρατούν με την προβοσκίδα τους ένα πινέλο και μουτζουρώνουν το τελάρο που τους έστησες μπροστά τους με νερομπογιές. Η λογοτεχνία είναι μια «επιστήμη» που διδάσκεται.

ArtScript: «Γιατί πρέπει να κάνουμε κάτι, έτσι δεν είναι; Πάντα πρέπει». Η Θεοπίστη, αν και είναι βέβαιη ότι οι προσπάθειές τους δεν θα φέρουν αποτέλεσμα, αποφασίζει να βοηθήσει με τη συμβολή φίλων και γνωστών το εγχείρημα του Ισίδωρου. Είναι αρκετή η δράση ακόμα κι αν δεν φέρει αποτελέσματα;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Ασφαλώς. Οι καλύτερες μάχες, λέει κάποιος, είναι αυτές που ξέρεις εκ των προτέρων πως θα τις χάσεις. Αυτό έχει αντίκρισμα σε ό,τι κι αν κάνει κανείς. Πιστεύεις (αδίκως) πως δεν έχει σημασία αν θα ανακυκλώσεις αυτό το χαρτάκι, γιατί ο απέναντι πέταξε στον πράσινο κάδο ένα τεράστιο χαρτόκουτο; Μην το πιστεύεις. Ανακύκλωσε το χαρτάκι σου. Προσπάθησε να είσαι «καλός άνθρωπος» στα πάντα. Μόνο αυτό έχει σημασία. Να προσπαθείς, να πασχίζεις, ό,τι κι αν γίνει. Κι ας μη γίνει τίποτε. «Δεν καταστράφηκε η Ελλάδα από την τυρόπιτα που αγοράσαμε χωρίς απόδειξη». Όχι: η Ελλάδα καταστράφηκε ακριβώς επειδή αγοράσαμε εκείνη την τυρόπιτα χωρίς να κόψουμε απόδειξη.

ArtScript: «Πρόκειται να πεθάνεις και το μόνο που σε νοιάζει είναι τι θα πει ο κόσμος». Τι είναι αυτό που ακόμα και στις δυσκολότερες στιγμές ενός ανθρώπου τον αναγκάζει να μετράει την ξένη γνώμη;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Δεν είμαστε νησιά, οι άλλοι έχουν πάντα μεγάλη σημασία. Ο «κόσμος» είναι ο κόσμος μας. Χωρίς τους άλλους, δεν υπάρχουμε εμείς και δεν υπάρχει τίποτε.

ArtScript: Αν ο Κυριάκος είχε να κάνει μια ευχή, σίγουρος ότι θα πραγματοποιηθεί, ποια θα ήταν;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Προσωπική; Αυτή που κάνουν όλοι, να μου τύχει το Τζόκερ. Για τον κόσμο; Πολλά πράγματα, δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω. Πιθανότατα τον πυρηνικό αφοπλισμό της Ρωσίας, γιατί είναι πολύ πιο επικίνδυνη για την ανθρωπότητα, ακόμη και από την κλιματική κρίση — που, σε αντίθεση με τη Ρωσία, είναι αντιμετωπίσιμη.

ArtScript: Είναι οι κοινές εμπειρίες κάτι που θα δέσει δυο ανθρώπους περισσότερο από ό,τι με κάποιους που έχουν κοινό αίμα;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Τα πάντα μπορούν να δέσουν δύο ανθρώπους: και οι εμπειρίες και τα ενδιαφέροντα και η αγάπη για διάφορα πράγματα. Κι αυτό είναι πολύ όμορφο. Δείτε το ίντερνετ: Χάρη σε αυτό έχουμε τόσο πολλούς πραγματικούς φίλους και ανθρώπους με τους οποίους μάς συνδέουν κοινά ενδιαφέροντα: από την αγάπη μας για τα ζωάκια ή τα βιβλία, ας πούμε, μέχρι ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς —τέχνη, επιστήμες, τα πάντα. Δεν έχει προηγούμενο αυτό στην ιστορία της ανθρωπότητας — είμαστε πολύ τυχεροί, και πολύ πλούσιοι.

ArtScript: Γράφετε κάτι αυτή την περίοδο, κι αν ναι, θα θέλατε να μας δώσετε μια γεύση;

Κυριάκος Αθανασιάδης: Ένα παιδικό βιβλίο που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Διόπτρα μέσα στους επόμενους μήνες. Έχει να κάνει με ένα θέμα που συζητείται πολύ στις μέρες μας, και είμαι βέβαιος ότι θα αγκαλιαστεί από πολύ κόσμο. Πρώτη φορά το πιστεύω τόσο ακράδαντα αυτό για ένα βιβλίο μου. Σας ευχαριστώ πολύ, και εσάς και τους αναγνώστες σας! Αν κάποιοι από αυτούς αγοράσουν το Καταφύγιο, το διαβάσουν και τους αρέσει —και, κυρίως, αν τους συγκινήσει—, θα χαρώ πολύ.