Γιώτα Γουβέλη

Τον περασμένο Μάιο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «ΔΙΟΠΤΡΑ», το έκτο βιβλίο της συγγραφέως Γιώτας Γουβέλη, «Η Νύφη της Μασσαλίας», σε αυτό ακολουθούμε την πορεία τριών γενεών και τις προσωπικές τους ιστορίες, με επίκεντρο τα ερωτικά τους πάθη. Η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη, στην συνέντευξη που μας παραχώρησε, μιλάει για το βιβλίο της καθώς και για το λόγο που προτιμάει να τοποθετεί τους ήρωες της σε παλιότερες εποχές.         

ArtScript: Λίγα λόγια για τον εαυτό σας (σύντομο βιογραφικό).

Γιώτα Γουβέλη: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Μεσολόγγι. Στην Αθήνα ήρθα για σπουδές κι έκτοτε ζω εδώ με την οικογένειά μου. Έχω τρία παιδιά και έξι βιβλία μέχρι στιγμής.

ArtScript: Είστε απόφοιτος του μαθηματικού Αθηνών; Πόσο κοντά θεωρείτε ότι βρίσκεται η λογοτεχνία με τα μαθηματικά;

Γιώτα Γουβέλη: Εντυπωσιακά κοντά. Και τα δυο απαιτούν φαντασία, σκέψη, ρομαντισμό και δουλειά. Ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε πει πως για τον τρόπο σκέψης του η φαντασία παίζει μεγαλύτερο ρόλο από οποιοδήποτε ταλέντο για αφηρημένη, θετική σκέψη.

ArtScript: Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε τις πρώτες συγγραφικές σας απόπειρες; Και τι ήταν αυτό που σας έσπρωξε να γράψετε τις δικές σας ιστορίες;

Γιώτα Γουβέλη: Από πάντα έγραφα στο μυαλό μου ένα βιβλίο, αλλά το έβαλα στο χαρτί πριν μερικά χρόνια, όταν τα παιδιά μου είχαν μεγαλώσει κάπως και βρήκα λίγο χρόνο για τον εαυτό μου. 

ArtScript: Ποιους συγγραφείς θαυμάζετε σύγχρονους ή παλαιότερους;

Γιώτα Γουβέλη: Φυσικά τους Ρώσους και τους Γάλλους κλασσικούς, τον Παπαδιαμάντη και τη γενιά του ’30, τον Μέλβιλ, τον Κέρουακ , την Πατρίτσια Χάισμιθ και πολλούς άλλους που με συντρόφευαν και με συντροφεύουν στην πορεία της ζωής μου. 

ArtScript: Στο τελευταίο βιβλίο σας « Η Νύφη της Μασσαλίας» το οποίο κυκλοφόρησε το Μάιο από τις εκδόσεις Διόπτρα, η μοίρα παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή των ηρώων σας. Όλα είναι γραπτά να συμβούν ή ο καθένας ορίζει τη μοίρα του μόνος του;

Γιώτα Γουβέλη: Το έχω πει κι άλλες φορές, για μένα η μοίρα είναι το άγνωστο, το αύριο που δεν γνωρίζουμε. Το προετοιμάζουμε, το προγραμματίζουμε, αλλά φυσικά δεν το ελέγχουμε πλήρως. Με αυτή την έννοια, η μοίρα είναι κάτι το γοητευτικό, το συναρπαστικό και το αναπάντεχο.

ArtScript: Έχετε εκδώσει έξι βιβλία με πιο πρόσφατο «Η νύφη της Μασσαλίας». Από την εμπειρία σας θεωρείτε ότι ο συγγραφέας καθορίζει απόλυτα τους χαρακτήρες ή οι ήρωες έχουν κάποια αυτονομία παρασύροντας την γραφή του συγγραφέα;

Γιώτα Γουβέλη: Προσωπικά, αγωνιώ ιδιαίτερα μέχρι να δομήσω τους ήρωες σε ένα μυθιστόρημα. Θεωρώ πως είναι κάποιοι που έχουν ζήσει πράγματι  στην εποχή και στις καταστάσεις που περιγράφω, οπότε καλούμαι να ανασυστήσω πιστά την προσωπικότητά τους μέσα στο μυθιστόρημα. Στη Νύφη της Μασσαλίας έπρεπε να ανασυστήσω μια νεαρή γυναίκα που μπλέκει στα πλοκάμια του θρυλικού γαλλικού λιμανιού και αγωνίζεται για τη ζωή της, για την αγάπη της, για τα ιερά και τα όσιά της.. Κι όλα αυτά εκατόν τόσα χρόνια πριν, σε μια εποχή με άλλη γοητεία και άλλους κινδύνους από τη σημερινή. Όταν λοιπόν η ηρωίδα μου ολοκληρώθηκε, αυτονομήθηκε σε μεγάλο βαθμό.  Ακολούθησε τη ζωή που της όρισαν οι συνθήκες, ο χαρακτήρας της αλλά και η  απρόβλεπτη μοίρα.

ArtScript: Στο τελευταίο βιβλίο σας έχετε τοποθετήσει τους ήρωες σας σε παλιότερο χρονικό πλαίσιο. Στο πρώτο μέρος στις αρχές του περασμένου αιώνα, στο δεύτερο μέρος λίγο μετά τη μικρασιατική καταστροφή και στο τρίτο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Είναι κάτι που συνηθίζετε στα βιβλία σας, να τοποθετείτε τους χαρακτήρες σε περασμένες εποχές ή συμβαίνει πρώτη φορά; Σας γοητεύουν τα παλαιότερα χρόνια, θεωρείτε ότι συγγραφικά έχει περισσότερα να δώσει το παρελθόν από ότι το παρόν; 

Γιώτα Γουβέλη: Όταν γράφω ένα μυθιστόρημα είμαι αναγνώστης κι εγώ. Θέλω να ζήσω κι άλλες ζωές κι άλλες εποχές κι άλλες εμπειρίες. Έτσι περιδιαβαίνω μαζί με τον μελλοντικό μου αναγνώστη στα σοκάκια των τόπων και στα τούνελ του χρόνου για ένα συναρπαστικό ταξίδι.  Γι’ αυτό κάθε βιβλίο μου είναι διαφορετικό, θέλω να αλλάζω παραστάσεις, να μη ρουτινιάζω.

ArtScript: Η γιαγιά Σεβαστή που διηγείται την ιστορία της οικογένειας, και η μικρή Ελπίδα, τι συμβολίζουν στο βιβλίο σας;

Γιώτα Γουβέλη: Α, είναι κι οι δυο τους αγαπημένες μου μορφές. Η γιαγιά Σεβαστή είναι οι ρίζες μας, οι πρόγονοί μας , το παρελθόν μας με τη γοητεία του και τις αδυναμίες του. Η Ελπίδα είναι το μέλλον μας, η φρεσκάδα  και η ελπίδα μας για ένα καλύτερο αύριο. Στη Νύφη της Μασσαλίας, η μικρή Ελπίδα έχει στραμμένη την προσοχή της στην έρευνα, στην επιστήμη που μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο.

ArtScript: Αυτή την στιγμή έχετε καταπιαστεί με κάτι καινούργιο; Αν ναι, θα θέλατε να μας δώσετε μια γεύση;

Γιώτα Γουβέλη: Μπορώ να σας υποσχεθώ ότι με το επόμενο βιβλίο μου θα ταξιδέψουμε κάπου αλλού, μαζί με ήρωες που ζουν συνταρακτικά γεγονότα και έντονες συγκινήσεις.

ArtScript: Θα θέλαμε να σας ζητήσουμε να θέσετε το δικό σας ερώτημα και να δώσετε την απάντηση!

Γιώτα Γουβέλη: Δεν είμαι καλή σ’ αυτά, συγχωρείστε με…

Διαβάστε επίσης:

                  Νοέλ Μπάξερ