Ελένη Βασιλειάδη

Με αφορμή το πρώτο της παιδικό βιβλίο «Όταν η καρδιά μου γεμίζει», είχαμε την ευκαιρία να θέσουμε τις ερωτήσεις μας στη συγγραφέα καθώς και συντονίστρια ενδυνάμωσης ομάδων γονέων (Positive parents). Η Ελένη Βασιλειάδη, θεωρεί τον εαυτό της μια μίξη τόσο στα προσωπικά όσο και στα επαγγελματικά της. Ενώ οι  δικές της ανασφάλειες όταν ήρθε στη ζωή της η πρώτη της κόρη, την οδήγησαν να ανακαλύψει συγγραφείς που τη βοήθησαν να καταλάβει το παιδί της και να θελήσει να μεταλαμπαδεύσει την εμπειρία και τις γνώσεις της σε άλλους γονείς. Τα παιδιά, θα παραμένουν οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι των γονιών τους, και αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να τα ακούνε.   

ArtScript: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς, ένα σύντομο βιογραφικό.

Ελένη Βασιλειάδη: Είμαι νομίζω ένα μιξ και προσωπικά και επαγγελματικά.  Γεννήθηκα στην Τουλούζη Γαλλίας και είμαι 39 ετών. Έχω 2 κορίτσια, 10 και 8 ετών. Η μητέρα μου είναι Γαλλίδα, ο πατέρας μου Έλληνας και μεγάλωσα στις Βρυξέλλες, πήγαινα κάθε καλοκαίρι 2 μήνες σε ένα χωριό στην Λευκάδα… ενώ πήγαινα σε διεθνές σχολείο με παιδιά από όλο τον κόσμο… Σπούδασα στην Γαλλία και ζω στην Ελλάδα από το 2008 όταν μετακόμισα από το Παρίσι στην Αθήνα για να μείνω με τον σύντροφό μου.

Σπούδασα αρχικά Νομική στην Γαλλία, δούλεψα για λίγο καιρό ως δικηγόρος αλλά όταν μετακόμισα στην Αθήνα, ανακάλυψα την διδασκαλία και μου άρεσε περισσότερο αυτό το επάγγελμα οπότε σπούδασα στο ΕΚΠΑ γαλλική φιλολογία ενώ δίδασκα γαλλικά σε ενήλικες και παιδιά σε ένα αγαπημένο φροντιστήριο.  Στο ενδιάμεσο όμως έγινα Μαμά και άλλαξαν όλα…  και προσωπικά και επαγγελματικά…

Ξεκίνησα ένα άλλο ταξίδι… Πήγα σε σεμινάρια και διάβασα βιβλία θετικής και συνειδητής γονεϊκότητας και μη βίαιης επικοινωνίας βασισμένα στις πρόσφατες ανακαλύψεις στο τομέα των Νευροεπιστημών.

Άλλαξε η οικογενειακή μου ζωή και η σχέση με τα παιδιά μου έγινε πιο χαλαρή και όμορφη. Το 2018, δημιούργησα το blog www.positiveparents.gr και τη σελίδα στο Facebook και άρχισα να μοιράζομαι με άλλους δημιουργικούς και ανήσυχους γονείς, ό,τι μάθαινα ως Μαμά δίπλα στα δύο μου παιδιά.

Παράλληλα, αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με την ενδυνάμωση γονέων, παρακολούθησα διάφορες επιμορφώσεις και μία διετή εκπαίδευση στην Γαλλία και πιστοποιήθηκα ως Parenting Consultant. Δημιούργησα το 2023 έναν κύκλο 6 βιωματικών εργαστηρίων  θετικής γονεϊκότητας και την ίδια χρονιά εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο για γονείς ‘’Μαμά, Μπαμπά, μ’ ακούτε;’’.

ArtScript: Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τη μητρότητα, ως «επάγγελμα»;

Ελένη Βασιλειάδη:  Γιατί όχι; Ενώ σπουδάζουμε, μελετάμε και ετοιμαζόμαστε χρόνια για να ασκούμε ένα επάγγελμα, δεν ετοιμαζόμαστε για το σπουδαιότερο ρόλο της ζωής μας που μας απασχολεί 24/24 κιόλας: γονέας... 

Τα τελευταία χρόνια ειδικά, πολλοί γονείς που έχουν μεγαλώσει σε μία παραδοσιακή πατριαρχική οικογένεια, δεν θέλουν να αναπαράγουν το ίδιο μοντέλο αυταρχικής διαπαιδαγώγησης με τα δικά τους παιδιά και αναζητούν έναν άλλο τρόπο να συνυπάρχουν με τα παιδιά τους, με αμοιβαίο σεβασμό, περισσότερη ενσυναίσθηση, υγιή όρια και χωρίς βία.

Αυτό όμως προϋποθέτει γνώσεις, υποστηρικτικό δίκτυο, έγκυρες πληροφορίες, εκπαίδευση και ενδυνάμωση! Οπότε θα έλεγα ότι αν θέλουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας διαφορετικά από τον τρόπο που μεγαλώσαμε εμείς το 1970-2000,  είναι απαραίτητο να ‘’σπουδάσουμε’’ την γονεϊκότητα και να δουλέψουμε με τον εαυτό μας…

ArtScript: Παιδί – Γονιός, υπάρχει αλληλεπίδραση όσον αφορά τις γνώσεις;

Ελένη Βασιλειάδη: Αν εννοείτε αν μαθαίνει και ο γονέας από το παιδί… ΝΑΙ!!! Το παιδί είναι ο σπουδαιότερος δάσκαλός μας. Ένας δάσκαλος ζωής. Μας δείχνει καθημερινά τον δρόμο της αποδοχής άνευ όρων και της εμπιστοσύνης..… Μας προσκαλεί να μεγαλώσουμε και εμείς… να λύσουμε τις παιδικές μας ιστορίες, να μάθουμε να επικοινωνούμε καλύτερα, να βάζουμε όρια με σεβασμό, να τολμήσουμε να κάνουμε διαφορετικά από τους ‘’άλλους’’…

ArtScript: Τι είναι το “Positive Parents”, μιλήστε μας γι’ αυτό, πείτε μας πώς ξεκίνησε η ιδέα.

Ελένη Βασιλειάδη: Οι ‘’Positive Parents’’ είναι μία κοινότητα 70,000+ γονέων που θέλουν να απολαύσουν το ταξίδι της γονεϊκότητας και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους χωρίς βία, με ενσυναίσθηση, αποδοχή και εμπιστοσύνη.

Ξεκίνησε η ιδέα από την δική μου διαδρομή… Όταν έγινα Μαμά πριν από 10 χρόνια και τα πρώτα 2χρόνια ζωής του πρώτου μου παιδιού, συνειδητοποίησα την άγνοιά μου. Πρακτικά, σε πάρα πολλές στιγμές της καθημερινότητας, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Ένιωθα ότι το ένστικτό μου δεν με βοηθούσε τόσο… Δεν ήθελα να είμαι αυταρχική, να φωνάζω και να φοβίζω το παιδί μου αλλά δεν ήξερα πώς να κάνω αλλιώς και πώς να βάλω όρια χωρίς βία…

Κατάλαβα ότι δεν είχα εκπαιδευτεί για να μιλήσω την γλώσσα των μικρών παιδιών ούτε γνώριζα το πως «λειτουργεί» ένα μικρό παιδί. Τα μικρά παιδιά έχουν έναν υπό κατασκευή και ιδιαίτερα ευάλωτο στο στρες εγκέφαλο και χρειάζονται στοργή, σύνδεση και σεβασμό για να μπορούν να μαθαίνουν και να μεγαλώσουν. Ανακάλυψα την Isabelle Filliozat και άλλους συγγραφείς όπως ο Marshall Rosenberg, ο Thomas Gordon, η Catherine Gueguen και από κει και πέρα διάβασα πολλά βιβλία όπως και παρακολούθησα σεμινάρια για γονείς και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Όλα αυτά που μάθαινα ήταν τόσο ανακουφιστικά για μένα και βοηθητικά στην δική μου οικογένεια που θέλησα να τα μοιραστώ με άλλους γονείς. Έτσι γεννήθηκε το 2018 η σελίδα στο Facebook (και το 2022 και στο Instagram) και το blog positiveparents.gr όπου μοιράζομαι αυθεντικά κομμάτια της δίκης μου γονεϊκής διαδρομής, προσωπικές συνειδητοποιήσεις, δίνω τροφή για σκέψη με ιστορίες, εργαλεία επικοινωνίας και ζωγραφιές.

ArtScript: Η γυναίκα στις μέρες μας έχει πολλαπλούς ρόλους, (υποθέτω το ίδιο ισχύει και για τον άντρα), νοικοκυρά, σύζυγος, επαγγελματίας, μητέρα, ρόλοι αλληλοσυγκρουόμενοι πολλές φορές, μιας και απαιτούν τον χρόνο της, είναι εύκολο να τους διαχειριστεί και με ποιον τρόπο;

Ελένη Βασιλειάδη: Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Το βίωσα κι εγώ. Να προσπαθώ να τα συνδυάσω όλα και να χάνω τον εαυτό μου στην πορεία… Είναι τόσο δύσκολο επειδή η κοινωνία και το σύστημα δεν υποστηρίζει τις οικογένειες και κατ’ επέκταση δεν σέβονται ούτε τα ίδια τα παιδιά. Οι γονείς χρειάζονται υποστήριξη ειδικά τα 5 πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών. 

ArtScript:  «Έχω ένα δοχείο αγάπης μέσα μου. Όταν είναι γεμάτο είμαι δυνατή, μπορώ να κάνω όσα πράγματα θέλω…» αποτελεί η αγάπη καύσιμο για τη δύναμη αυτή;

Ελένη Βασιλειάδη: Βεβαίως. Ένα παιδί που είναι συνδεδεμένο με τον γονιό του είναι ένα παιδί που θα μπορεί να ανοιχτεί στους άλλους, να εξερευνήσει το περιβάλλον του, να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση, και να αναλάβει πρωτοβουλίες. Το παιδί χρειάζεται καθημερινά την σύνδεση με το γονιό του για να νιώθει ικανό και αποδεκτό και αυτό συμβαίνει όταν ο γονέας προσέχει το παιδί, το ενθαρρύνει, το εμπιστεύεται, το ακούει με την καρδιά, το αγκαλιάζει, παίζει μαζί του κτλ.

ArtScript: Μπορούν οι υποχρεώσεις να αδειάσουν το δοχείο αγάπης και πώς αυτό μπορεί να γεμίσει ξανά;

Ελένη Βασιλειάδη: Οι υποχρεώσεις αδειάζουν το δοχείο μας επειδή μας φορτώνουν με στρες. Αυτό ισχύει και με τις υποχρεώσεις των παιδιών. Το διάβασμα για το σχολείο για παράδειγμα αδειάζει το δοχείο των παιδιών… (και των γονέων πολλές φορές…). Είναι ένας από τους λόγους που δεν θα έπρεπε να υπάρχει διάβασμα για το σπίτι πάνω από 20 λεπτά στο δημοτικό.

Από την άλλη πλευρά, για να αντισταθμίσουμε την ζυγαριά του στρες, χρειάζεται να κάνουμε πράγματα που μας ανακουφίζουν, μας δίνουν ενέργεια, χαρά, έμπνευση. Κάτι δημιουργικό, χαλαρωτικό. Ο κάθε γονιός οφείλει να φροντίσει και τις δικές του ανάγκες… να εξασφαλίσει ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό του…

Αν το δοχείο του γονιού είναι άδειο, είναι σχεδόν αδύνατον να δείξει ενσυναίσθηση και να μπει στον κόσμο του παιδιού… Εκνευρίζεται πολύ πιο εύκολα και δεν μπορεί να βρει δημιουργικές λύσεις στις καθημερινές προκλήσεις με το παιδί…

ArtScript: Συντονίζετε ενδυναμωτικές ομάδες γονέων. Πώς αντιλαμβάνονται οι σύγχρονοι γονείς τη γονεϊκότητα; Αφιερώνουν τον χρόνο που χρειάζεται στα παιδιά τους;  Θεωρείτε ότι ο σχολικός εκφοβισμός έχει τις ρίζες του, στην αδιαφορία των γονιών;

Ελένη Βασιλειάδη: Οι γονείς που έρχονται στις ενδυναμωτικές ομάδες γονέων είναι γονείς που έχουν συνειδητοποιήσει ότι χρειάζονται ενδυνάμωση και εργαλεία επικοινωνίας για να είναι οι γονείς που θέλουν πραγματικά να είναι με τα παιδιά τους.

Αντιλαμβάνονται την γονεϊκότητα σαν ένα ταξίδι ζωής. Θέλουν να μοιραστούν δυσκολίες με ευαλωτότητα με μία μικρή ομάδα και να κάνουμε μαζί ένα βήμα στο απαιτητικό και δημιουργικό αυτό ταξίδι. Είναι γονείς που αφιερώνουν χρόνο και προσοχή στα παιδιά καθημερινά και έχουν στο μυαλό τους το ραντεβού για καφέ με το παιδί τους σε 30 χρόνια…

Η σχέση μεταξύ σχολικού εκφοβισμού και γονεϊκότητας είναι περίπλοκη και δεν μπορεί να αποδοθεί απλά σε μία αιτία, όπως η αδιαφορία των γονιών. Σίγουρα, η ενεργή συμμετοχή και το ενδιαφέρον των γονιών στη ζωή των παιδιών μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού. Γνωρίζουμε πάντως ότι οι γονείς που είναι παρόντες και διαθέσιμοι για να ακούσουν, να κατανοήσουν και να υποστηρίξουν τα παιδιά τους, τείνουν να ενισχύουν την αυτοεκτίμηση και την ψυχική τους ανθεκτικότητα…

ArtScript: Η εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού ήταν αυτό που είχατε στο μυαλό σας για το «Όταν η καρδιά μου γεμίζει»;

Ελένη Βασιλειάδη: Η εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού ξεπέρασε αυτό που είχα στο μυαλό μου. ;-) Πήρε μία άλλη διάσταση. Η εικονογράφηση είναι πολύ τρυφερή και κατανοητή ταυτόχρονα. Είμαι πολύ ευγνώμων που η Ρένια ζωγράφισε με τόση ευαισθησία και αισθητική το πρώτο μου παιδικό βιβλίο!

ArtScript: Γράφετε κάτι αυτή την περίοδο, και αν ναι θα θέλατε να το μοιραστείτε μαζί μας; 

Ελένη Βασιλειάδη: Γράφω ανά περιόδους. Είχα κάνει μία παύση τους τελευταίους μήνες αλλά ξεκίνησα πάλι. Γράφω ένα ιδιαίτερο βιβλίο, κάτι που έχει να κάνει με τη συνάντηση με το παιδί μέσα μας, με την ζωή που τρέχει, με την μέση ηλικία, με την γονεϊκότητα στην εφηβεία… είναι ένα βιβλίο αρκετά προσωπικό αλλά και που πιστεύω θα ταυτιστούν κι άλλοι….

Παράλληλα, συνεχίζω και γράφω ιστορίες που συνδέουν τους γονείς και τα παιδιά…