Έφη Λαδά

Η Έφη Λαδά απαντά στις ερωτήσεις του ArtScript, και μαθαίνουμε πώς εισήλθε στον χώρο του παιδικού βιβλίου και πώς δημιουργεί ένα παραμύθι. Επίσης συζητάμε για το καινούργιο της βιβλίο «Το μικρό νησί», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Παπαδόπουλος», τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες που φωλιάζουν στην καρδιά μας, όπως και το δικαίωμα του παιδιού να νιώσει την απώλεια.

 

ArtScript: Έχετε εικονογραφήσει πολλά βιβλία και έχετε γράψει αρκετά. Ποια θεωρείτε πως ήταν η πιο σημαντική σας στιγμή στην εικονογράφηση ή στη συγγραφή;

Έφη Λαδά: Κάθε φορά και στην εικονογράφηση και στην συγγραφή υπάρχει ένα ξεκίνημα μαγικό. Μια καινούρια ιστορία με τα δικά της μονοπάτια που πρέπει να τα ανακαλύψεις με τις λέξεις και τις εικόνες. Δεν ξεχωρίζω κάποια στιγμή γιατί όλες ήταν τόσο σημαντικές και απαραίτητες για την πορεία μου στον χώρο.

 

ArtScript: Πως εμπλακήκατε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων; Πόσο εύκολο είναι να απευθυνθείτε στους μικρούς αναγνώστες;

Έφη Λαδά: Είμαι εικονογράφος παιδικών βιβλίων αρκετά χρόνια. Μέσα σε αυτήν την διαδρομή έχω γράψει και δικές μου ιστορίες που τολμώ να πω πως έχουν κάνει μια καλή πορεία. Η ανάγκη μου κάθε φορά να πω με δικά μου λόγια πράγματα που θέλω να επικοινωνήσω, ήταν η αρχή να γράψω κι εγώ δικές μου ιστορίες.  Δεν υπάρχει μια συνταγή για να πλησιάσεις εύκολα και με επιτυχία τα παιδιά αναγνώστες. Υπάρχει ένας δρόμος κι αυτός είναι η αγάπη που έχεις για αυτά, και η αγάπη και συνέπεια για αυτό που κάνεις.Εγώ μ’ αυτά τα συστατικά πορεύομαι.

 

ArtScript: Είναι η κάθε ανάμνηση σημαντική;

Έφη Λαδά: Η δική μου καρδιά λέει πως εξελίσσομαι  μέσα από αυτές. Αντλώ χιλιάδες εικόνες μέσα από τις αναμνήσεις, βρίσκω μυρωδιές από τον παιδικό μου τόπο και χρόνο, πρόσωπα και συνήθειες, μελωδίες και εποχές… Για εμένα είναι το κέντρο μου η κάθε ανάμνηση.

 

ArtScript: Αξίζει να ταξιδέψουμε για να βρούμε τις χαμένες μελωδίες (μας) μικροί ή μεγάλοι;

Έφη Λαδά: Αξίζει η ανάγκη του καθ’ ενός να ψάξει τα δικά του ταξίδια, μέσα στις δικές του μελωδίες, στα πρόσωπα και στους δρόμους που αναζητά. Τι αξίζει για τον καθ’ έναν προσδιορίζεται από τον ίδιο. Γι’ αυτό και οι ιστορίες για άλλους είναι βάλσαμο και ταξίδι και για άλλους είναι απλά λέξεις και φράσεις.

 

ArtScript: Τα παιδιά είναι ικανά να τα βάλουνε με τον ‘‘Χειμώνα’’;

Έφη Λαδά: Ο «Χειμώνας» είναι ότι εμποδίζει, σκεπάζει και παγώνει στην καρδιά μας από όσα ζήσαμε και αγαπήσαμε. Τα παιδιά είναι ικανά για όλα. Έχουν μηχανισμούς να αποθηκεύουν όσα σημαντικά συγκεντρώνουν μεγαλώνοντας και φτιάχνοντας το δικό τους «μικρό νησί», στην γωνιά της καρδιάς τους χτίζοντας αναμνήσεις και εμπειρίες.

 

ArtScript: Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά γιατί φεύγουν οι αγαπημένοι άνθρωποι;

Έφη Λαδά: Ο καθ’ ένας έχει τον τρόπο του να μιλήσει για τις μεγάλες απώλειες. Σίγουρα δεν είμαι τόσο αρμόδια για να πω ποιος είναι ο σωστός ή ο λιγότερο επίπονος τρόπος. Μια απώλεια είναι απώλεια και το παιδί έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση απέναντι στην ψυχή του να την βιώσει. Τα πράγματα κάνουν κύκλους στην ζωή και αυτός είναι ένας τρόπος να δώσουμε στο παιδί μια εξήγηση κρατώντας το απ’ το χέρι.

 

ArtScript: Όταν δημιουργείτε ένα βιβλίο, γράφετε πρώτα την ιστορία ή κάνετε την εικονογράφηση; Και το ρωτάω γιατί ακόμα κι αν αφαιρέσουμε την όμορφη ιστορία του τελευταίου σας βιβλίου, θα μπορούσε να εκδοθεί και μόνο με την εικονογράφηση.

Έφη Λαδά: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι έρχεται πρώτα στην δική μου περίπτωση. Σκέφτομαι με εικόνες αυτό είναι σίγουρο. Όμως νομίζω πως μια ιστορία ξεκινάει με μια ιδέα πρώτα απ’ όλα και μετά γίνεται εικόνα και λέξεις.

 

ArtScript: Εικονογράφος ή συγγραφέας;

Έφη Λαδά: Χωρίς ετικέτα θα έλεγα. Δημιουργός ιστοριών πότε πότε και εικονογράφος κατά βάσει, φτιάχνοντας εικόνες που αναζητούν το φως.

 

ArtScript: Στο ‘‘Μια ξεχωριστή Κυριακή’’ και στο ‘‘Το μικρό νησί’’, (αν και δεν είμαι ιδιαίτερα παρατηρητικός) έχω την αίσθηση ότι το κορίτσι στο εξώφυλλο είναι το ίδιο πρόσωπο με διαφορετική κουπ. Ισχύει; Κι αν ναι πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο;

Έφη Λαδά: Εγώ διακρίνω αρκετές διαφορές μεταξύ τους. Χρώμα ματιών, διαφορετική «κουπ», (όπως λέτε), σχήμα προσώπου, …… όμως το δικό μου εικονογραφικό αποτύπωμα στα πρόσωπα είναι αυτό, οπότε δικαιολογημένα θεωρείται πως έχουν κάποια συγγένεια. Και τώρα που το λέτε ίσως να έχουν και κάποια συγγένεια στο πολύ βάθος του μυαλού μου,  εκεί που όλα μαγειρεύονται και μπερδεύονται και δημιουργούν δεσμούς. Είναι σίγουρα όμως υπαρκτά πρόσωπα για τον δικό μου κόσμο, μια και είναι οι πρωταγωνίστριες των ιστοριών.

 

ArtScript: Γράφετε κάτι αυτή τη στιγμή; Κι αν ναι θα θέλατε να μας δώσετε μια γεύση;

Έφη Λαδά: Όχι. Αυτή την στιγμή τα γραπτά μου μπήκαν στο συρτάρι για όσο χρειαστεί… Φτιάχνω εικόνες για ένα ταξίδι, πάλι.

 Όμως ένα μακρύ ταξίδι στον κόσμο μ’ ένα λεωφορείο που μεταφέρει σπουδαίο φορτίο. 

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ.

Η Έφη Λαδά γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της Δυτικής Πελοποννήσου. Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εικονογραφήσει περίπου 130 βιβλία μερικά από αυτά έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. (Ιταλικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Φλαμανδικά, Κορεάτικα, Ρουμανικά, Βουλγαρικά, Τουρκικά, Κροατικά, Ρωσικά και Κινέζικα).  Ήταν υποψήφια για το Astrid Lindgren Memorial Award και για το Hans Christian Andersen Award.     

Το βιβλίο της “In my dreams” κυκλοφορεί στις ΗΠΑ από Clavis publishing, με κριτικές από:  Kirkus Reviews, Publishers Weekly, foreword reviews. Το  Amazon το επέλεξε μεταξύ των  καλυτέρων βιβλίων για Ηλικίες 6-8.     

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της:  https://www.effielada.com/

 

Διαβάστε επίσης:

Επαμεινώνδας Βανδώρος