ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ
Το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Πουέντ» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πηγή». Αποτελείται από δεκαεννιά σπονδυλωτά διηγήματα με κεντρική ηρωίδα μια πρίμα μπαλαρίνα. Πως ένα τραυματικό γεγονός στιγματίζει τη ζωή της με αποτέλεσμα να γίνει τροχοπέδη στη συνέχεια τόσο στην προσωπική της ζωή όσο και στην επαγγελματική της καριέρα. Η συγγραφέας του βιβλίου Αλίσια Παρσεκιάν μιλάει στο ArtScript Blog για το βιβλίο της, τα έσοδα του οποίου θα διαθέσει για την ιατρική έρευνα των αυτοάνοσων νοσημάτων της χώρας μας. Για τη συνέχεια των ιστοριών της μιας και έχει ξεκινήσει τη συγγραφή των υπόλοιπων ιστοριών και για πολλά ακόμα καλλιτεχνικά και μη θέματα!
ArtScript Blog: Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς, ένα σύντομο βιογραφικό.
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, έχω ζήσει πολύ όμορφα χρόνια γεμάτα αγάπη και θαλπωρή, έχω μια υπέροχη οικογένεια, έχω πολυαγαπημένους φίλους που αποτελούν την δεύτερη οικογένειά μου. Λατρεύω τη ζωή, με το φως και τα σκοτάδια της, είμαι ευγνώμων για τα όσα έχω ζήσει.
Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος DEREE, απ' όπου έλαβα το πτυχίο με διάκριση, καθώς και τον μεταπτυχιακό μου τίτλο (MBA). Ζω και εργάζομαι στην Αθήνα. Οι Πουέντ, (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πηγή), αποτελούν το πρώτο μου βιβλίο,την πρώτη μου προσπάθεια στον μαγικό κόσμο της συγγραφής. Όλα μου τα έσοδα από το βιβλίο μου, θα τα διαθέσω αποκλειστικά για την ιατρική έρευνα που γίνεται στην Ελλάδα για τα αυτοάνοσα νοσήματα καθώς και για την δημιουργία ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού για την αντιμετώπιση του σωματικού και ψυχικού πόνου των ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα.
ArtScript Blog: Πως περνάτε τον ελεύθερο σας χρόνο;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Αγαπώ απέραντα τις βόλτες με αγαπημένα πρόσωπα στην θάλασσα, στο βουνό, αγαπώ βαθιά το θέατρο, αγαπώ το τρέξιμο στη φύση.
ArtScript Blog: Αναφέρετε μας κάποια από τα αγαπημένα σας βιβλία;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Άπαντα τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη & της Κικής Δημουλά, λατρεύω Κώστα Καρυωτάκη & Μαρία Πολυδούρη, με συγκλόνισε η «Λίγη Ζωή» της Χάνια Γιαναγκιχάρα (Hanya Yanagihara).
ArtScript Blog: Πως γεννήθηκαν οι ιστορίες της Δανάης;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Οι ιστορίες της Δανάης γεννήθηκαν μέσα από την βαθιά κατάδυση που πραγματοποίησα στην ψυχή της Δανάης και των υπόλοιπων ηρώων, από την ανάγκη τους να πουν όλα όσα νιώθουν. Θέλησα να γράψω για την ίδια τη ζωή, για το φως και το σκοτάδι της, για την ομορφιά και την ασχήμια της, για την ευτυχία και τη δυστυχία της. Θέλησα να θίξω κοινωνικά ζητήματα που ο κόσμος δύσκολα μιλάει για αυτά, πόσο μάλλον γράφει.
ArtScript Blog: Υπάρχει κάποιος παραλληλισμός στην ηρωίδα σας με τη συγγραφέα της, ως προς τις εμπειρίες ή τις προτιμήσεις;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Δεν υπάρχει κάποιος παραλληλισμός μεταξύ εμού και της ηρωίδας μου, ως προς τις εμπειρίες ή τις προτιμήσεις. Μπορώ να σας πω, ότι αγαπώ βαθιά και δένομαι πολύ, η οικογένεια και η φιλία για μένα είναι σχέσεις ιερές, έχω υπάρξει πολύ ερωτευμένη καθώς επίσης έχουν υπάρξει χρονικές στιγμές στην ζωή μου που έχω περάσει πολύ δύσκολα.
ArtScript Blog: «Θάλασσα απάνεμη» τι είναι αυτό που κάνει πιο εύκολη μια εκμυστήρευση σε έναν άνθρωπο που δε γνωρίζουμε, απ’ ότι σε ένα φίλο και δικό μας άνθρωπο;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Υπάρχουν φορές που έρχονται στον δρόμο μας άνθρωποι, που μετά την πρώτη σύσταση, νιώθουμε τόσο οικεία μαζί τους, που είμαστε σίγουροι που τους γνωρίζουμε χρόνια ολάκερα, όλη μας τη ζωή. Αυτή η οικειότητα και η ασφάλεια που αισθανόμαστε κοντά τους, καθιστά εύκολη την εκμυστήρευση.
ArtScript Blog: Αναφέρεστε στο βιβλίο σας αρκετά στις εξαρτήσεις. Η Αλίσια έχει ‘‘εξαρτήσεις’’;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Η Αλίσια δεν έχει «εξαρτήσεις», έχει μονάχα ισχυρούς δεσμούς, αγαπάει πολύ και βαθιά.
ArtScript Blog: Ο έρωτας ή μια δυνατή φιλία είναι πιθανό να γίνουν εμπόδιο στην εξέλιξη ενός ανθρώπου;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Τολμώ να πω πως ο έρωτας είναι πιθανό να γίνει εμπόδιο στην εξέλιξη ενός άνθρωπου όταν είναι καταστροφικός ή χάρτινος. Όταν λήγει με τρόπο τόσο άσχημο που αφήνει μόνο τραύματα.
ArtScript Blog: Ένας άνθρωπος προσκολλημένος στο παρελθόν τι χρειάζεται για να καταφέρει να ζήσει στο παρόν κατά τη γνώμη σας;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Κανείς δεν μπορεί να διαγράψει το παρελθόν του, είναι μέρος της ζωής όλων μας. Για να μπορέσει κάποιος να ζήσει στο παρόν, θα πρέπει να μην αφήσει το παρελθόν να αποτελέσει ορόσημο στη ζωή του, να μην τον ορίζει εκατό τοις εκατό. Δεν θα πρέπει να είναι κινητήριος μοχλός, αλλά ένα απλό γρανάζι, ακίνητο, που απλώς υπάρχει στη ζωή του.
ArtScript Blog: Γράφετε κάτι αυτή την περίοδο;
ΑΛΙΣΙΑ ΠΑΡΣΕΚΙΑΝ: Γράφω πυρετωδώς την συνέχεια των Πουέντ.Η ιστορία συνεχίζεται, οι ήρωες δεν λένε αντίο στο πρώτο βιβλίο, θα αργήσουν πολύ να μας αποχαιρετήσουν.
Διαβάστε επίσης:
