ΖΩΝΗ 5
ΕΙΡΗΝΗ ΒΑΡΔΑΚΗ
-Εκδόσεις Μίνωας-
«Ακόμη μιλάς για όνειρα … σαν να μην υπάρχουν παντού εφιάλτες».
Έπειτα από μια παγκόσμια επιδημία, όπου πολίτες σε όλο τον πλανήτη δίνουν τέλος στη ζωή τους, είτε μοναχικά είτε ομαδικά, ένα καθεστώς έρχεται να ελέγξει αυτή την τάση στην αυτοχειρία. Η πρώτη χώρα όπου τη διακυβέρνηση αναλαμβάνει ο Λευκός Στρατιώτης και έχει ως σκοπό να διώξει τη θλίψη, τον πόνο και τα δάκρυα είναι η Ιταλία, όμως σύντομα το καθεστώς του Λευκού Στρατιώτη αρχίζει να απλώνεται πάνω σε ολόκληρη τη γη σαν μια νέα επιδημία, που έχει ως σκοπό να ελέγξει τις αυτοκτονίες και να φέρει τη χαρά στη ζωή των πολιτών. Οι αυτόχειρες τιμωρούνται μετά θάνατον με την ανωνυμία, όμως τέτοια καθεστώτα πάντοτε αποδεικνύονται χειρότερα για τους ζωντανούς.
Στο καθεστώς του Λευκού Στρατιώτη υπάρχουν πέντε ζώνες, στην τέταρτη και στην πέμπτη, καταλήγουν όσοι βρίσκονται σε άρνηση της ζωής, στην ουσία δεν είναι παρά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου οι ‘‘ασθενείς’’ τιμωρούνται με καταναγκαστικά έργα. Στην τρίτη ζώνη ζει η πλειοψηφία των πολιτών, όσοι δεν έχουν χτυπηθεί από την κατάθλιψη, αλλά την ίδια ώρα παρακολουθούνται στενά και ένα δάκρυ ή μια έκφραση λύπης και συμπόνιας είναι αρκετά για να τους στείλουν στην πέμπτη ζώνη, και μαζί τους κινδυνεύουν τα μέλη της οικογένειας τους. Όσο για τις δύο πρώτες ζώνες ανήκουν στα εκλεκτά μέλη του καθεστώτος, όπου για να ανέλθεις σε αυτές πρέπει να περάσεις από σκληρές δοκιμασίες.
Στο βιβλίο της η Βαρδάκη μας διηγείται τη ζωή της Λίζας και του γιου της Άλεξ. Όταν ο δεκατριάχρονος γιος της πέσει στο παράπτωμα, θα συλληφθεί και θα εξαφανιστεί. Η Λίζα δε θα γνωρίζει που βρίσκεται ο γιος της, κι αν είναι ακόμη ζωντανός. Οι μόνοι που εκτελούνται είναι τα μέλη της αντίστασης, για τους καταθλιπτικούς η τιμωρία είναι να ζήσουν και μάλιστα υπό τις χειρότερες συνθήκες. Η Λίζα προσπαθεί να βρει τον τρόπο να βρεθεί κοντά στο γιο της, να τον σώσει και να σωθεί, μπαίνοντας όμως όλο και πιο βαθιά σε ένα σαθρό καθεστώς αρχίζει να μυείται, να χάνει κομμάτια του εαυτού της και να βρίσκεται διχασμένη στον σκοπό και στην πίστη της. Ενώ ένα ζευγάρι πράσινα φωσφοριζέ κορδόνια αθλητικών παπουτσιών, θα είναι ο μίτος της, που θα της δείξουν τον δρόμο μέσα στον λαβύρινθο της ζώνης πέντε, θα καταφέρουν να την οδηγήσουν στο παιδί της;
Διαβάζοντας το μυθιστόρημα της Βαρδάκη «Ζώνη Πέντε», σελίδα τη σελίδα μπαίνεις όλο και πιο βαθιά σε ένα λαβύρινθο με κίνδυνο να χαθείς στους δαιδαλώδεις δρόμους του. Η συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει την πίεση και την αγωνία που νιώθουν οι χαρακτήρες της στους αναγνώστες της. Το καθεστώς παρά τις υποσχέσεις του δεν έχει άλλο στόχο από το να ελέγξει τους πολίτες και κυρίως να τους εξουσιάσει. Καταφέρνει να αλλοιώσει τον χαρακτήρα όσων πλησιάζουν πολύ κοντά του, και αν ο αρχικός τους σκοπός είναι να το χρησιμοποιήσουν, τελικά αποδεικνύεται αδύνατον. Είναι ένα καθεστώς που αδυνατεί να επηρεαστεί από αισθήματα, όμως δεν είναι και αήττητο.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
