ΥΠΟΤΡΟΠΗ
MICHAEL TSOKOS (σε συνεργασία με τον WOLF-ULRICH SCHÜLER)
ΥΠΟΤΡΟΠΗ
-Εκδόσεις Λιβάνη-
Ένα αστυνομικό θρίλερ γραμμένο από έναν ιατροδικαστή και με κεντρικό χαρακτήρα έναν άλλον ιατροδικαστή , που εξελίσσεται κυρίως στις αίθουσες του ινστιτούτου που εργάζεται. Αδιαμφισβήτητα συγγραφέας και ήρωας, λόγω του είδους της δουλειάς τους, θα έχουν δει πολλά τα μάτια τους.
Το διαμελισμένο σώμα μιας νεαρής αλλοδαπής ιερόδουλης , θα βρεθεί δίπλα στο σώμα ενός άντρα. Ο άντρας αυτός εξέτιε την ποινή του σε μια ψυχιατρική κλινική, έπειτα από την επίθεση του σε μια νεαρή γυναίκα. Ήταν ο ίδιος άντρας υπεύθυνος για το θάνατο και το διαμελισμό του σώματος της γυναίκας, και λανθασμένα αφέθηκε από τους υπεύθυνους της κλινικής νωρίτερα ελεύθερος ή η απάντηση στο αίνιγμα του θανάτου τους δεν μπορεί να είναι τόσο απλή;
Όταν θα βρεθεί μπλεγμένο στην υπόθεση το ινστιτούτο ιατροδικαστικής στο οποίο εργάζεται ο Χέρτσφελντ, ο ίδιος δε θα ξέρει τι πρέπει να σκεφτεί για τους συναδέλφους του, ποιον πρέπει να εμπιστεύεται και ποιόν να υποψιάζεται. Η μόνη σύμμαχος του, στην ανεπίσημη έρευνα, μια νεαρή ιταλίδα ιατροδικαστής , η οποία βρίσκεται στη Γερμανία , ως επισκέπτρια του ινστιτούτου. Όταν ο Χέρτσφελντ θα πληροφορηθεί για το θάνατο ενός άλλου ιατροδικαστή, δεκατρία χρόνια νωρίτερα, η Τατόλι και εκείνος θα αναρωτηθούν αν υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στα δύο περιστατικά, οπότε θα ξεκινήσουν μια διπλή έρευνα, προκειμένου να οδηγηθούν σε ασφαλή συμπεράσματα. Η έρευνα τους όμως θα ξεπερνάει τα όρια των ιατροδικαστικών γνώσεων, των οποίων οι δυο τους κατέχουν και θα χρειαστεί να μπουν σε αστυνομικά χωράφια. Όμως δε θα το βάλουν κάτω, αναζητώντας την αλήθεια θα ρισκάρουν τη ζωή τους αλλά και άλλων αθώων ανθρώπων.
Το έχω επαναλάβει, όμως αναγκαστικά θα το παραθέσω ξανά, οι αστυνομικές υποθέσεις, έχουν κατακλίσει τα αναγνώσματα μας , σαν εφιάλτης. Είχαμε κυρίως αστυνομικούς να προσπαθούν να διαλευκάνουν υποθέσεις, αλά και ψυχιάτρους, κάποιες φορές θύματα ή συγγενείς θυμάτων, τώρα ζητάνε την προσοχή μας και οι ιατροδικαστές, που τα συμπεράσματα των βιβλίων θα ανήκουν κυρίως στην ιατροδικαστική, όπως είναι λογικό. Δε θα το χαρακτήριζα αδιάφορο ως βιβλίο, αλλά θα το έβρισκα σίγουρα πιο ενδιαφέρον αν είχα διαβάσει λιγότερα από το συγκεκριμένο είδος.
Ο Michael Tsokos στο τέλος του βιβλίου ξεκάθαρα μας ‘‘απειλεί’’ ότι η ιστορία δεν έχει τελειώσει εδώ , αλλά οι ανοιχτοί λογαριασμοί θα κλείσουν (;) σε ένα δεύτερο μυθιστόρημα. Και δεν εγγυώμαι πως δε θα το διαβάσω.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
