ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ

RUTH OZEKI

-Εκδόσεις Κλειδάριθμος-

«Τι είναι μια ιστορία προτού να γίνει λέξεις;

Η ιστορία είναι ο αέρας που εσείς οι άνθρωποι αναπνέετε, ο ωκεανός μέσα στον οποίο κολυμπάτε, κι εμείς τα βιβλία είμαστε τα βράχια κατά μήκος της ακτής που γίνονται περάσματα για τα ρεύματά σας και συγκρατούν τις παλίρροιές σας.

Τα βιβλία θα έχουν πάντα την τελευταία λέξη, ακόμα κι αν δεν υπάρχει κανείς για να τα διαβάσει».

Ο αιφνίδιος θάνατος του πατέρα του Μπεν, έπειτα από ένα δυστύχημα, θα κάνει άνω κάτω τη ζωή τη δική του και της μητέρας του. Η απώλεια και η απουσία του Κέντζι θα διαλύσει τις ισορροπίες μέσα στη μονογονεϊκή πλέον οικογένειά τους. Ο θάνατος αυτός θα είναι σαν να παρασύρει ένα σωρό πράγματα ακόμα στη ζωή των οικείων του. Η ήδη επισφαλής εργασιακή θέση της Άναμπελ, φαίνεται να την οδηγεί σύντομα στην ανεργία, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού θέλει να διώξει αυτή και τον γιο της, ώστε να εκμεταλλευτεί τα ακίνητα παρά το συμβόλαιο που έχει υπογραφεί, και το χειρότερο όλων ο νεαρός Μπεν φαίνεται ένα έφηβο αγόρι μη ισορροπημένο, αφού αρχίζει να ακούει τις φωνές των αντικειμένων, που πάντα του ζητάνε κάτι οδηγώντας το αγόρι σε παράξενες συμπεριφορές, που θα τον στοχοποιήσουν από τους συμμαθητές του. Είναι το πένθος που άνοιξε τις πύλες της επικοινωνίας με τα αντικείμενα ή θα συνέβαινε ούτως ή άλλως;

«Μια μητέρα δε σταματάει ποτέ να κουβαλάει το παιδί της». Δεν είναι μόνο ο Μπεν που πρέπει να διαχειριστεί όλο αυτό το χάος στον έξω κόσμο, αλλά και μέσα στο κεφάλι του. Η μητέρα του ως ενήλικη έχει περισσότερες υποχρεώσεις, να διαχειριστεί την απουσία του Κέντζι, να στηρίξει τον γιο της, να μη μείνει πίσω όσον αφορά τις υποχρεώσεις τους, έχοντας εξασφαλισμένη στέγη, τροφή και ό,τι άλλο χρειάζεται ο σύγχρονος άνθρωπος. Ενώ το κενό της απουσίας του αγαπημένου της αρχίζει να προσπαθεί να το γεμίσει με αντικείμενα, που δυσχεραίνουν την κατάσταση του Μπεν, κάτι στο οποίο θα συμβάλει και η εργασία της, αρχίζοντας να καλύπτει κάθε γωνιά του σπιτιού.

Στο μόνο μέρος που μπορεί να ηρεμίσει το αγόρι, θα είναι η δημόσια βιβλιοθήκη. Θα πηγαίνει και θα κάθεται εκεί με τις ώρες, διαβάζοντας ό,τι βιβλίο του τραβήξει την προσοχή. Άλλωστε στις βιβλιοθήκες, ακόμα και τα αντικείμενα είναι υποχρεωμένα να μιλούν σιγά. Στη βιβλιοθήκη που θα γίνει το αγαπημένο του μέρος και ησυχαστήριο, θα συναντήσει ξανά μια νεαρή καλλιτέχνιδα που θα έχει για κατοικίδιο μια νυφίτσα, αλλά και έναν Σλοβένο ποιητή. Και οι δυο τους θα είναι άστεγοι, όμως μαζί τους ο Μπεν θα ηρεμεί, ενώ θα έχει κάποιους ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να συνομιλήσει. «Ίσως έχει έρθει η ώρα οι καλλιτέχνες να βγουν από το στούντιο και να πάνε στους δρόμους; Η δουλειά του καλλιτέχνη είναι να διαταράσσει το κατεστημένο και να αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν τα πράγματα». Όμως για πρώτη φορά ο Μπεν θα ακούσει και μια άλλη φωνή, άυλη και θα είναι η φωνή του βιβλίου του, γιατί κάθε αγόρι (υποθέτω και κορίτσι) έχει ένα δικό του βιβλίο. Θα καταφέρει το βιβλίο να τον βοηθήσει να διαχειριστεί τη ζωή του με τις νέες προκλήσεις της;

Στα βιβλία όλα είναι δυνατά, και κάτι που θα ακουστεί τρελό στον δικό μας πεζό και δίχως φαντασία κόσμο, στα βιβλία είναι ικανό να χτίσει ένα ολόκληρο σύμπαν  που θα μεταφέρει τις δυνατότητές του και στον αναγνώστη. Η Ozeki γράφει ένα καταγγελτικό βιβλίο, αποφεύγοντας να υψώσει το χέρι και να κατηγορήσει κάποιον, όλοι είμαστε θύματα, αλλά και θύτες στον κόσμο που ζούμε. Που οδηγεί ο αλόγιστος καταναλωτισμός και πως μπορεί να επηρεάζει την κλιματική αλλαγή; Είναι ο καταναλωτισμός που βοηθάει τον ψυχισμό του ανθρώπου ή τελικά τον αδειάζει περισσότερο παρά τον γεμίζει; Οι απαντήσεις δικές σας.

Μαίρη Β.

 

 

Διαβάστε επίσης: