Τζ. Π. Ντιλέινι

-Εκδόσεις Ψυχογιός-

Πως θα σας φαινόταν αν στην αναζήτηση σας για ένα σπίτι, περνάγατε από συνέντευξη και άλλες δοκιμασίες? Δεν εννοώ βέβαια αθλήματα, όπως σε ένα διάσημο reality show, αλλά ένα παράξενο ψυχολογικό τεστ, όπως η παρακάτω ερώτηση!

«Παρακαλώ, κάνε μια λίστα με οτιδήποτε θεωρείς βασικό στη ζωή σου».

Εμένα προσωπικά, δε θα μου έφταναν ούτε 10 σελίδες για να απαντήσω, αλλά δεν είμαι εγώ το θέμα. Μιλάω για τους  υποψήφιους  ένοικους  του σπιτιού με τον αριθμό 1, της οδού Φόλγκειτ. Ένα διαμέρισμα που χαρακτηρίζεται χωρίς υπερβολή, ως ένα αρχιτεκτονικά μοντέρνο αριστούργημα.

Και πες ότι η τύχη σου χαμογελά, απαντάς την βασική αυτή ερώτηση όπως ακριβώς πρέπει και σε επιλέγουν ως τον επόμενο ένοικο, με δόξα και τιμή! Δεν τελειώσαμε όμως εδώ με τις ιδιομορφίες! Υπάρχει ένα κατεβατό με κανόνες, που δεν πρέπει επουδενεί να παραβιαστούν. Θα μου πεις τώρα, και σιγά τι θα είναι? Κι όμως είναι πολλοί και δύσκολοι. Πρέπει να είσαι απίστευτα τακτικός (ένα σπίτι για Παρθένους ξεκάθαρα), να μην έχεις ζώα, να μην κάνεις παιδιά και να μη διακοσμήσεις με τίποτα το σπίτι. Ξέχνα λοιπόν τα μπανάλ έπιπλα και τα κιτς διακοσμητικά που έχεις στην υπάρχουσα κατοικία σου. Θα μου ξαναπείς τώρα, που θα ξέρει ο αρχιτέκτονας τι κάνω εγώ μέσα στο σπίτι μου. Εδώ θα σε σοκάρω- αν ακόμα δεν έχεις σοκαριστεί, λέγοντας σου ότι υπάρχει ένα υπερσύγχρονο υπολογιστικό σύστημα, που ρυθμίζει και επιβλέπει τα πάντα. Από το φωτισμό μέχρι το τι θα κάνεις αναζήτηση στο ίντερνετ. Θα έμενες ποτέ σε ένα τέτοιο αποστειρωμένο και γεμάτο κανονισμούς σπίτι, όσο όμορφο και κομψό κι αν είναι? Θα άντεχες να κανονίζεται η ζωή σου από τρίτους?

Οι δυο γυναίκες, που θα μας απασχολήσουν στο μυθιστόρημα αυτό, ήταν δυο από τις γενναίες που το τόλμησαν. Και οι δύο, σε διαφορετική χρονική στιγμή, μετά από κάποια τραυματικά γεγονότα της ζωής τους, αποφάσισαν να μετακομίσουν στο διαμέρισμα νούμερο 1, της οδού Φόλγκειτ. Καλύτερα να μη το είχαν κάνει, αν με ρωτάς, αλλά δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα.

Ένα μυθιστόρημα που αν το ξεκινήσεις, δε θα το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στο τέλος.

Κάθε κεφάλαιο έχει σαν τίτλο το όνομα της ηρωίδας που αφηγείται την ιστορία της. Ένα κεφάλαιο η Έμα και ένα η Τζέιν και έτσι συνεχίζεται μέχρι  την τελευταία σελίδα.

Σε κάποιους το ύφος του βιβλίου μπορεί να θυμίσει, το πολυαγαπημένο σε μένα “Κορίτσι του τρένου”. Η μυστήρια ατμόσφαιρα, οι ανατροπές, η συνεχής αίσθηση που έχεις ότι κάποιος λέει ψέματα, κάποιος κρύβει κάτι. Πιστεύω πως θα σας ενθουσιάσει και αξίζει να το έχετε στη βιβλιοθήκη σας!

Δεν είναι τυχαίο που έχουν πουληθεί τα δικαιώματα σε 35 χώρες και φυσικά θα μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη. Ο συγγραφέας, είναι κι αυτός ένα μυστήριο, καθώς δεν τον γνώριζα και σε μια αναζήτηση μου στο διαδίκτυο, βρήκα πως γράφει με διαφορετικά ψευδώνυμα και έχει γράψει κι άλλες επιτυχίες, τις οποίες δεν μπορώ να βρω ποιες είναι, λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας των ονομάτων.

Ίσως αυτή η εμμονή του στα διαφορετικά ονόματα κάθε φορά, να είναι και η φόρμουλα της επιτυχίας.   

Μάρω Κόλλια