ΤΟ ΝΥΧΤΟΣΠΙΤΟ

JO NESBO

-Εκδόσεις Μεταίχμιο-

Ο Nesbo αφήνει στην άκρη τον Χάρρι Χόλε, αυτή η σχέση έχει τραβήξει πολύ. Συγγραφέας και ήρωας χρειάζονται συχνές και μεγάλες αποστάσεις, μέχρι να αποφασίσουν ποιον από τους υπόλοιπους κεντρικούς χαρακτήρες της σειράς θα ξεπαστρέψουν. Όμως καθώς φαίνεται, αφήνει στην άκρη και το αστυνομικό είδος και καταπιάνεται με ένα βιβλίο τρόμου. (Όχι ότι δεν είναι γεμάτη τρόμο και η σειρά του Χόλε, με τόσο ειδεχθείς κατά συρροή δολοφόνους).    

Μετά τον θάνατο των γονιών του, αναγκαζεται να ζήσει στην επαρχία με τους κηδεμόνες του. Ο Ρίτσαρντ θεωρεί τον εαυτό του σκατόπαιδο και ως σκατόπαιδο φέρεται. Νιώθοντας περιθοριοποιημένος από τους συμμαθητές του, η παρέα του είναι παιδιά που τα έχουν κάνει στην άκρη. Σε μια κοπάνα από το σχολείο, και έπειτα από δική του προτροπή να κάνουν μια τηλεφωνική φάρσα, θα γίνει μάρτυρας όταν η δολοφονική συσκευή μασίσει τον συμμαθητή του και τον απορροφήσει στην άλλη μεριά της γραμμής, που κανείς δεν γνωρίζει που καταλήγει. Ο Ρίτσαρντ θα καταθέσει, όμως πώς να γίνει πιστευτή η ακραία ιστορία του; Θεωρείται ο νούμερο Ένα ύποπτος για την εξαφάνιση του φίλου του, όμως λόγω του νεαρού της ηλικίας του δε θα μπορεί να συλληφθεί και να καταλήξει εκεί που όλη η κωμόπολη θεωρεί ότι του αξίζει. Όταν και δεύτερος συμμαθητής του εξαφανιστεί την ώρα που βρίσκονται μαζί, ο Ρίτσαρντ θα έχει να αντιμετωπίσει τις σκληρές συνέπειες της συμπεριφοράς του, μα κυρίως της ατυχίας του, αν και όταν προκαλείς τη μοίρα σου, δεν μπορεί να θεωρείσαι και άτυχος. Η μόνη που φαίνεται να πιστεύει στις ιστορίες του είναι η συμμαθήτριά του Κάρεν, η οποία θέλει να γίνει συγγραφέας και κρατάει σημειώσεις από όλα αυτά τα απίστευτα που εκείνος της αφηγείται.

Από τους αγαπημένους συγγραφείς ο Nesbo τόσο του σύγχρονου αναγνώστη όσο και του ArtScript (άλλωστε πριν από δέκα περίπου χρόνια έκανε ποδαρικό στη σελίδα της ΛογοΚρισίας, μιας και η συνεργάτης μας έγραψε μια συνολική κριτική της σειράς, που τότε μετρούσε τα 10 πρώτα βιβλία του Χόλε), πρέπει να παραδεχτώ ότι το Νυχτόσπιτο με δίχασε.

Το πρώτο μέρος είναι ενδιαφέρον, χωρίς όμως να αποτελεί κάτι ξεχωριστό, όμως στο δεύτερο και στο τρίτο μέρος προσπαθώντας να κατευθύνει αλλού την ιστορία του, καταλήγει στην πεπατημένη και δεν προκαλεί καμία έκπληξη, αν και υπάρχουν ανατροπές. Κατά την ταπεινή, προσωπική μου γνώμη, που σίγουρα δεν έχω την αναγνώριση του Nesbo, θα ήταν προτιμότερο να είχε κλείσει το βιβλίο στο Α' Μέρος, ίσως λίγο διαφορετικά. Βέβαια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, οπότε καλή σας όρεξη...

Μαίρη Β.