ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ
ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ ΜΑΚΝΙΛ
ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ
-Εκδόσεις Ψυχογιός-
Το 1850 στο Λονδίνο, η οικονομία χρειαζόταν τις γυναίκες για εργατικά χέρια, την ίδια ώρα όμως η κοινωνία τους στερούσε το δικαίωμα να κάνουν όνειρα, όπως το να ζούνε ελεύθερες ή να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους άντρες στο να μορφωθούν ή να γίνουν καλλιτέχνες. Η Άιρις και η δίδυμη αδερφή της Ρόζα, δουλεύουν σε ένα εργαστήρι, όπου ζωγραφίζουν τα πρόσωπα από τις κούκλες που πουλάει η μνησίκακη και ασθενική αφεντικίνα τους. Εργάζονται σχεδόν δεκαέξι ώρες, σκυμμένες πάνω από τις κούκλες προσπαθώντας να δώσουν μορφή στα πρόσωπα τους, καθημερινά, εκτός από τις Κυριακές, -το 1850 με τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα, σέβονταν την αργία της Κυριακής, το 2020 που τα εργασιακά δικαιώματα σταθερά μειώνονται λόγω οικονομιών κρίσεων, φαίνεται ότι πολιτεία και εργοδότες, με την ευχή της εκκλησίας έπαψαν να σέβονται, το δικαίωμα στο να μπορούν τα μέλη μιας οικογένειας να έχουν την ευκαιρία να συναντιούνται έστω μια μέρα την εβδομάδα-.
Η Άιρις ποθεί να αλλάξει αυτή η μίζερη ζωή, να καλλιεργήσει το ταλέντο της στη ζωγραφική, να μπορεί να φτιάχνει τους πίνακες της και να δουλεύει σε ένα μαγαζί δικό της και της αδερφής της. Η πρόταση που θα της κάνει ένας ζωγράφος να γίνει το μοντέλο του για να τελειώσει τον πίνακα του, θα την κάνει να διστάσει μιας κι εκείνη την εποχή τα μοντέλα θεωρούνταν ελευθέρων ηθών, και ότι ήταν ερωμένες των καλλιτεχνών. Η τιμή της γυναίκας αντιπροσωπευόταν από την ερωτική της ζωή, η πιο σωστά από την ερωτική της αποχή. Δε θα είναι η καλύτερη αμοιβή που θα την πείσει να δεχτεί την πρόταση και να κάνει το μεγάλο βήμα έξω από το μίζερο περιβάλλον του εργαστηρίου, αλλά η υπόσχεση του ζωγράφου να τη μάθει να ζωγραφίζει.
Σε αντίθεση με την Άιρις, ο Σίλας έχει καταφέρει να αναπτύξει το δικό του ταλέντο και να κερδίζει χρήματα από το πάθος του, αν και εξαιτίας αυτού, αναγκάστηκε σε νεαρότερη ηλικία να αποτελεί αντικείμενο χλευασμού ακόμα και από την ίδια τη μητέρα του. Λίγο μετά τα 30 του έχει το δικό του μαγαζί, όπου βαλσαμώνει διάφορα είδη και τα πουλά κυρίως σε καλλιτέχνες για να τα ζωγραφίσουν, αν και διατηρεί και την προσωπική του συλλογή.
Ο Σίλας και η Άιρις θα συναντηθούν στο κτήριο που οικοδομείται για να φιλοξενήσει τη Μεγάλη Έκθεση του Λονδίνου. Για εκείνη θα είναι μια αδιάφορη γνωριμία, όμως για τον Σίλα θα γίνει μια εμμονή και θα παλέψει όσο ποτέ νωρίτερα για να εντυπωσιάσει τη νεαρή κοπέλα, ενώ σύντομα το πάθος του για εκείνη θα αντικαταστήσει αυτό για τη δουλειά του, χάνοντας το ενδιαφέρον του για τα μικρά πλάσματα, των οποίων τα σώματα συντηρεί. Τι θα μπορούσε να τον κάνει να «συνέρθει»;
Βιβλίο εποχής που οι ήρωες του τριγυρνάν κυρίως στα βρωμερά σοκάκια του φτωχικού Λονδίνου. Με έναν φωτεινό κεντρικό ήρωα που θα αντικατοπτρίζει ένα καλύτερο μέλλον όπου τα όνειρα θα γίνονται πραγματικότητα, και με έναν σκοτεινό χαρακτήρα που απειλεί να τραβήξει στο έρεβος κάθε τι φωτεινό.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
