ΤΟ ΔΕΜΑ

SEBASTIAN FITZEK

ΤΟ ΔΕΜΑ

Εκδόσεις Διόπτρα

Άλλο ένα αστυνομικό μυθιστόρημα ήρθε για να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού και κυρίως τους λάτρεις του είδους. Η Έμα είναι ψυχίατρος, η επαγγελματική της ιδιότητα και εμπειρία την έχουν διδάξει να ξεχωρίζει τα σημάδια. Τι συμβαίνει όμως όταν είναι η ίδια που βασανίζεται από ‘‘ψυχολογικές’’ διαταραχές και αρχίζει να πιστεύει για αληθινά, πλαστά στοιχεία που έχει ‘‘δημιουργήσει’’ με την πλούσια φαντασία της;

Ύστερα από ένα συνέδριο στο οποίο θα ανακοινώσει τα αποτελέσματα μιας έρευνας, προκαλώντας τις αντιδράσεις των συναδέλφων της, θα προτιμήσει να καταφύγει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, προκειμένου να χαλαρώσει από την ένταση και να ξεκουραστεί. Η βραδιά όμως θα της επιφυλάξει δυσάρεστες εκπλήξεις αφού θα πέσει θύμα ενός κατά συρροή βιαστή και δολοφόνου, σε αντίθεση όμως με τα υπόλοιπα θύματα του, επιτρέπει στην ίδια να ζήσει. Στην ιατροδικαστική εξέταση θα υπάρξουν αμφιβολίες για το αν όντως έχει πέσει θύμα βιασμού, παρά την κακή της κατάσταση. Το γεγονός επίσης ότι δεν ανήκει στο είδος γυναικών που ο δολοφόνος στοχοποιεί, κάνει πολλούς να αμφιβάλουν για τα λεγόμενα της, άλλωστε λίγη ώρα πριν από το συμβάν, προκειμένου να στηρίξει την έρευνα της, έχει υποπέσει στο σφάλμα να πει ψέματα.

Όσο κι αν οι άλλοι αμφιβάλουν για την εγκυρότητα των λόγων της, η Έμα νιώθει άθλια γι’ αυτό που της συνέβη και για τις επιπτώσεις του. Με την αμφισβήτηση να προσθέτει βάρος στην κατάσταση της αποφασίζει να περιοριστεί μέσα στο σπίτι της, μην μπορώντας να αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο και τους κινδύνους του.

Η παραλαβή ενός δέματος που ανήκει στον άγνωστο ως τότε γείτονα της, καθώς και διάφορα που θα συμβούν την ίδια μέρα μέσα στο σπίτι της, σε συνδυασμό με τα κατασταλτικά χάπια που θα πάρει, θα αρχίσουν να θολώνουν την κρίση της.

Η πλοκή με τη διάλεξη στο συνέδριο και τις αντιδράσεις των συναδέλφων της ξεκινάει καλά και σε μεγάλο βαθμό προχωράει σε ένα καλό δρόμο, με τον συγγραφέα να έχει σκεφτεί και την παραμικρή λεπτομέρεια για το πώς θα μπερδέψει τους αναγνώστες αλλά και πως θα δικαιολογήσει το σκεπτικό του, λίγο πριν το φινάλε. Σε αυτό κανείς δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει, αλλά τελικά ο συγγραφέας θα οδηγήσει σε παράδοξες αντιδράσεις και συμπεριφορές τους ήρωες του.  Ο Fitzek προκειμένου να ξαφνιάσει τους αναγνώστες όταν έρθει η ώρα της αποκάλυψης, επιλέγει το ένα στερεότυπο πίσω από το άλλο, χωρίς να μπορεί να κερδίσει και να πείσει τους πιο έμπειρους και διαβασμένους αναγνώστες αστυνομικής λογοτεχνίας, αντιθέτως μπορεί να κάνει κάποιους από αυτούς να δυσανασχετήσουν . Αν είχε αποκλείσει την πρώτη σκηνή του βιβλίου και όσα σε αυτή συνεπάγονται, όλα θα έστεκαν ορθότερα κατά τη γνώμη μου. Με τόσους συγγραφείς αφιερωμένους στο είδος, με χιλιάδες ταινίες και βιβλία να γυρίζονται και να γράφονται κάθε έτος, αρκετοί δημιουργοί πέφτουν θύματα της ανάγκης τους για πρωτοτυπία και κάπου εκεί υπάρχει ο κίνδυνος να κόψει η συνταγή. Πάντως διαβάζεται εύκολα και γρήγορα και υπάρχουν αρκετά σημεία που ανεβάζουν την αδρεναλίνη ακόμα κι όταν θυμίζουν σκηνές ταινίας, που τα θύματα περιορίζονται σε ένα κλειστό χώρο, έρμαια στα γούστα του εκάστοτε ψυχοπαθούς.

Μαίρη Β.

Διαβάστε επίσης: