The Dave Gurney series

John Verdon

Η Σειρά Ντέιβ Γκάρνεϊ (The Dave Gurney series)

Δεν είναι η πρώτη φορά που αναρωτιέμαι τι κάνει έναν συγγραφέα να επιστρέφει στον ίδιο ήρωα, ξανά και ξανά. Άραγε, του προσφέρει ασφάλεια να γράψει για ένα πρόσωπο που το κοινό έχει ήδη αγαπήσει; Είναι ίσως πιο εύκολο, να αναλύσει την ψυχολογία του λίγο παραπάνω, από το να αναπτύξει μία ολοκαίνουργια; Ή μήπως επειδή, το να βρει κανείς την συνταγή για την επιτυχία είναι τόσο δύσκολο, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο το να την αποχωριστεί και να δοκιμάσει να κολυμπήσει, σε καινούργια κι άγνωστα νερά; Ας μην είμαστε όμως τόσο σκληροί! Μπορεί να μην είναι τίποτα από τα παραπάνω και να είναι μονάχα, η αγάπη για το δημιούργημα του, ή μια μαγική σύνδεση με τον χαρακτήρα. Ό,τι κι αν οδήγησε τον John Verdon να μας διηγηθεί όχι μία, αλλά 4 μέχρι στιγμής για τα ελληνικά δεδομένα (και μία ακόμα που περιμένουμε) περιπέτειες του Ντέιβ Γκάρνεϊ, είχε σίγουρα δίκιο. Ο εν λόγω ήρωας, είναι ένας 47χρονος, συνταξιούχος ντετέκτιβ, που μετά από μία άκρως επιτυχημένη καριέρα 25 ετών, στο αστυνομικό σώμα της Νέας Υόρκης, εγκαταλείπει την πόλη και μετακομίζει με τη σύζυγο του, στην εξοχή. Κόντρα στο ανήσυχο πνεύμα του, το γαλήνιο τοπίο και η ηρεμία της φύσης, δεν είναι αρκετά για να τον κερδίσουν. Δεν μένει με το παράπονο όμως, καθώς μοιάζει να τραβάει τα προβλήματα σαν μαγνήτης. Ή μήπως το αντίθετο; Όπως και να έχει, αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι μια σειρά βιβλίων γραμμένη γι’ αυτούς που αγαπούν την εξέλιξη μιας έρευνας και την πορεία της, μέχρι την τιμωρία του κακού της ιστορίας. Ο Γκάρνεϊ δεν είναι ο κινηματογραφικός πιστολέρο, που τρέχει να σώσει την δεσποσύνη που κινδυνεύει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η πλοκή δεν έχει δράση. Χάρη στην ευφυΐα και την εργασιακή εμπειρία του, ως κυνηγός κατά συρροή δολοφόνων, η αφήγηση εστιάζει πιο πολύ στα γεγονότα και τα στοιχεία, κι εμείς ακολουθούμε την πρόοδο της υπόθεσης σελίδα τη σελίδα, μέσα από τις σκέψεις του πρωταγωνιστή που καταλήγουμε, ότι δεν έχει περάσει και λίγα. Παραφράζοντας μια πρόταση μέσα από τα βιβλία, η όλη τεχνική του συγγραφέα, που προφανέστατα δεν στηρίχθηκε στην προχειρότητα για την σύλληψη των ιδεών του, μοιάζει με αυτή του ξεφλουδίσματος ενός κρεμμυδιού (ναι κρεμμυδιού), όπου αφαιρείς ένα στρώμα τη φορά, μέχρι να φτάσεις στην καρδιά. Μπορεί πολλά βιβλία να ανήκουν στην κατηγορία του αστυνομικού μυθιστορήματος, σπάνια όμως θα βρει κανείς ένα, που να μοιάζει με κάποιο άλλο (ειδικά όταν ανήκουν στην κατηγορία του «καλού» μυθιστορήματος). Το ίδιο ισχύει και σε αυτή την περίπτωση, όπου ο Verdon, φαίνεται να φτιάχνει τους δικούς του κανόνες, σύμφωνα με το δικό του ύφος. Όπως αναφέρθηκε λίγο πιο πάνω, το 2016, κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της σειράς, όμως έχουμε καιρό, μέχρι να περάσει θάλασσες και στεριά, ως την χώρα μας. Μέχρι τότε, τα Σκέψου έναν Αριθμό, Κράτα τα μάτια σου Κλειστά, Άσε τον Διάβολο Ήσυχο και Ο Πίτερ Παν πρέπει να Πεθάνει θα σας κρατήσουν την πιο ενδιαφέρουσα συντροφιά…

Okay