Τα μπλουζ του δολοφόνου

 

Ray Celestin

-Εκδόσεις Διόπτρα-

 

Στο επίκεντρο του νέου βιβλίου του Ray Celestin βρίσκεται το θρυλικό Σικάγο με τη μαφία και τον Αλ Καπόνε να ελέγχουν την ευρύτερη περιοχή, δωροδοκώντας διεφθαρμένους δημόσιους λειτουργούς και πολιτικούς που δίνουνε αμνηστία σε εγκληματίες για να έχουν την οικονομική στήριξη τους στον προεκλογικό αγώνα. Δέκα χρόνια έπειτα από την υπόθεση της «Τζαζ του Δολοφόνου» τα κεντρικά πρόσωπα έχουν μετακομίσει από τη Νέα Ορλεάνη στο Σικάγο. Η Άιντα Ντέιβις μαζί με τον πρώην αστυνομικό της Νέας Ορλεάνης Μάικλ Τάλιμποτ ενώνουν τις δυνάμεις τους υπό την σκεπή του πρακτορείου ντετέκτιβ Πίνκερτον και λύνουν μαζί τις υποθέσεις που τους αναθέτουν. Η Άιντα αντιλαμβάνεται ότι λόγω χρώματος και φύλου δεν της αναγνωρίζουν την αξία της στις έρευνες από το πρακτορείο, με εξαίρεση τον συνεργάτη της Μάικλ που ενθαρρύνει και εμπιστεύεται την κρίση της προστατευόμενης του.  

Οι δυο ντετέκτιβ αναλαμβάνουν να βρουν τα ίχνη μιας νεαρής κληρονόμου η οποία έχει εξαφανιστεί. Την ίδια ώρα ο φωτογράφος Τζέικομπ Ρούσο, αρχίζει νε ψάχνει να βρει στοιχεία για τις δολοφονίες ενός λευκού γκάνγκστερ μιας και η αστυνομία δε δείχνει να ενδιαφέρεται για το μακάβριο τρόπο που βρήκε το θάνατο ο άντρας.  Ανάμεσα σε αυτές τις δυο έρευνες διεξάγεται και μία ακόμα από έναν λαθρέμπορα, που τον έχει προσκαλέσει ο ίδιος ο αρχηγός της μαφίας ο Αλ Καπόνε ώστε να μάθει ποιος ήταν αυτός που αποπειράθηκε να δηλητηριάσει πολιτικούς και άλλες ηγετικές προσωπικότητες του Σικάγο σε ένα ακριβό ξενοδοχείο, φέροντας το λαθρέμπορο αντιμέτωπο με ανοιχτούς λογαριασμούς από το παρελθόν. Τρεις έρευνες που ξεκινάνε από διαφορετικό σημείο για να διασταυρωθούν στην πορεία τους.

Το πρώτο βιβλίο του Ray Celestin «Η Τζαζ Του Δολοφόνου» βραβεύτηκε με το John Greasy Dagger της ένωσης συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας για το καλύτερο μυθιστόρημα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του 2014, ενώ γέννησε στο μυαλό του Celestin τρία ακόμα βιβλία εποχής και αστυνομικού περιεχομένου. «Τα μπλουζ του Δολοφόνου» είναι το δεύτερο, ενώ αυτή την περίοδο ο συγγραφέας έχει καταπιαστεί με το τρίτο βιβλίο όπου μεταφέρει τα κεντρικά του πρόσωπα από το καλοκαιρινό Σικάγο στη φθινοπωρινή Νέα Υόρκη. 

Ο Λούις Άρμστρονγκ η σπουδαία αυτή μορφή της τζαζ, έχει και σε αυτό το βιβλίο το ρόλο του στην έρευνα (ίσως όχι τόσο δυναμικά όσο στο προηγούμενο), ενώ παρακολουθούμε κάποια σημαντικά γεγονότα της προσωπικής του ζωής αλλά και της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας, για τα οποία θα δείξουν μεγάλο ενδιαφέρον οι οπαδοί της τζαζ και του Άρμστρονγκ.

Ο Celestin εμπνέεται από πραγματικά γεγονότα που τα αναμιγνύει με την πλούσια φαντασία του και γράφει αριστουργηματικά αστυνομικά μυθιστορήματα εποχής. Ενώ με ένα επιπρόσθετο κεφάλαιο, τον επίλογο, ξεκαθαρίζει κάποιες ιστορικές ανακρίβειες κυρίως ως προς το χρόνο, γεγονότων που έχει συμπεριλάβει στο μυθιστορήματα του για να το κάνει πιο ατμοσφαιρικό. Το αποτέλεσμα τον δικαιώνει μιας και το βιβλίο του είναι θρυλικό σαν την εποχή του Σικάγου που μπορεί να μην ήταν ιδανική για να ζει ένας φιλήσυχος πολίτης, αλλά που έχει αντλήσει έμπνευση πάρα πολλές φορές η τέχνη. (Κυρίως ο κινηματογράφος και η λογοτεχνία).

Η Τέχνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μια χρονομηχανή που μπορεί να σε ταξιδέψει είτε στο παρελθόν, είτε στο μέλλον. Και με το Celestin χειριστή της, αυτό το ταξίδι γίνεται απολαυστικό, ‘‘αληθινό’’ και μαγικό.

Μαίρη Β.

 

Διαβάστε επίσης:

Η ΤΖΑΖ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ