ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
NINA GEORGE
ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ
-Εκδόσεις Κλειδάριθμος-
«Τα βιβλία είναι η τελευταία αλχημεία της εποχής μας. Στα βιβλία τα πάντα είναι πιθανά».
Αυτή η φράση, βγαλμένη από τις σελίδες του νέου μυθιστορήματος της Γκεόργκε, δε σας ταξιδεύει ήδη σε μέρη μαγικά, όπου απίθανα πράγματα συμβαίνουν;
Υπάρχει η εντύπωση, ότι τα αθώα πλάσματα έχουν τη δυνατότητα να δουν πράγματα που οι υπόλοιποι δε θα έχουμε ποτέ την ευκαιρία να προσέξουμε. Όταν για παράδειγμα ο έρωτας θα περάσει από το πλάι μας, εμείς μπορεί να τον νιώσουμε σαν ένα ελαφρύ ρίγος ή ανατρίχιασμα, αλλά ποτέ δε θα καταλάβουμε ότι ήταν ο δήμιος τόσων και τόσων καρδιών αυτοπροσώπως που πέρασε και μας άγγιξε. Μάλιστα αρκετές φορές, δεν μπορεί να μη σας έχει συμβεί, πεισματικά να έχετε προσπαθήσει να αγνοήσετε αυτό το κάτι, το άγνωστο που σας ενοχλεί και σας αποπροσανατολίζει. Ξέρω, ακατόρθωτος άθλος.
Έτσι λοιπόν, σε μια εποχή αθωότητας, η Μαρί Ζαν όχι απλά είδε τη μορφή του Έρωτα, και το γράφω με Ε κεφαλαίο, μιας και πρόκειται για πρόσωπο, αλλά τον άγγιξε κιόλας. Το ατύχημα αυτό προσέφερε ένα χάρισμα στο κορίτσι που θα γινόταν με το πέρασμα των χρόνων η Μαρί Ζαν, αλλά ποιο χάρισμα δεν έχει και το αντίτιμο του. Η Μαρί Ζαν, από νεαρή ηλικία, είχε τη δυνατότητα να βλέπει τον έρωτα να φεγγίζει στα πρόσωπα ή στα σώματα των άλλων προσώπων. Σε άλλους ήταν στα χείλη, σε άλλους στα μάτια, σε κάποιους στο λαιμό, στον ώμο ή στα μαλλιά, και ήταν τόσο γοητευτική η μικρή αυτή λάμψη.
«Τα φώτα του Νότου» είναι ένα βιβλίο για τον έρωτα αλλά και ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα στη λογοτεχνία, λίγο πολύ όπως ήταν και το μυθιστόρημα που προηγήθηκε κάποια χρόνια «Το Μικρό Παριζιάνικο Βιβλιοπωλείο». Ο πατέρας της αποφασίζει να φέρει τα βιβλία στη ζωή των κατοίκων της Προβηγκίας, δημιουργώντας την υπεραστική βιβλιοθήκη και ποια θα μπορούσε να είναι η καλύτερη βοηθός του από τη Μαρί Ζαν. Η κεντρική ηρωίδα περιστοιχίζεται από χαρακτήρες απογοητευμένους, που την ίδια ώρα κάνουν τα πάντα για να μη σκέφτονται την απουσία του άλλου τους μισού. Με το χάρισμα της η έφηβη Μαρί Ζαν θα βάλει μπρος ένα σχέδιο για να τους βοηθήσει να βρουν το δρόμο τους προς τον άνθρωπο τους, όμως δεν είναι μόνο στο δικό της χέρι να τα καταφέρουν, αλλά πρωτίστως στο δικό τους, μιας και πρέπει να αφήσουν κατά μέρους τους εγωισμούς και κυρίως τους φόβους τους.
«Τα φώτα του Νότου» είναι ένα βιβλίο συνδεδεμένο με «Το Μικρό Παριζιάνικο Βιβλιοπωλείο», όμως το καθένα τους έχει τη δική του αυτοτελή ζωή, χωρίς να επηρεάζει ή να επηρεάζεται από την ανάγνωση το ένα του άλλου. Ο θλιμμένος βιβλιοπώλης μεσιέ Περντί, συνταγογραφεί βιβλία αντί για φάρμακα, «Τα φώτα του Νότου» ήταν το μοναδικό βιβλίο που όταν το διάβαζε δεν τον έκανε να πονέσει, με το να θυμάται τη χαμένη του αγάπη. Στην ουσία είναι ένα μυθιστόρημα, μέσα σε ένα άλλο μυθιστόρημα και voila, όπως συμβαίνει μόνο με την αλχημεία του βιβλίων, μια ιστορία που ‘‘προπορεύτηκε’’ εμπνέοντας τον ήρωα ενός βιβλίου, γράφτηκε χρονικά δεύτερη. Αν αυτό δεν είναι μαγεία τι είναι;
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
