Τα Χαμένα Γράμματα του Γουίλιαμ Γουλφ
HELEN CULLEN
ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΓΟΥΛΦ
-Εκδόσεις Κλειδάριθμος-
«Ήταν καιρός να πάψω να διευκολύνω τα όνειρα των άλλων και να δώσω στον εαυτό μου την ευκαιρία ν’ ακολουθήσω το δικό μου». (HELEN CULLEN)
Αν σας ρώταγε κάποιος πως θα ερχόσασταν σε επαφή με ένα φίλο σας με τον οποίο έχετε καιρό να επικοινωνήσετε, βάζω στοίχημα ότι οι περισσότεροι θα απαντούσαν ότι θα έστελναν email ή θα τον αναζητούσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Με την έναρξη του 21ου αιώνα η επικοινωνία έχει διευκολυνθεί υπερβολικά πολύ, ίσως όχι ουσιαστικά αλλά με βεβαιότητα πρακτικά. Γραπτά μηνύματα ανταλλάσσονται καθημερινά με πολλούς τρόπους και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να χαθεί – και δεν αναφέρομαι σε εξεζητημένες περιπτώσεις-. Όμως ας κοιτάξουμε πίσω στις δεκαετίες κι ας σταθούμε ανάμεσα σε 80’ - 90’. Τα πράγματα ήταν κάπως πιο ρομαντικά, ένα γράμμα από ένα πρόσωπο αγαπημένο αποκτούσε άλλη αξία απ’ ότι το οποιοδήποτε email ή inbox που θα λάβουμε στις μέρες μας. Μέσα από τον γραφικό χαρακτήρα βλέπαμε κατά κάποιο τρόπο την εικόνα του, ενώ οι σκέψεις του είχαν την ευκαιρία να ξεδιπλωθούν πριν τις διακόψει κάποιο σχόλιο του συνομιλητή του.
Στο πρώτο βιβλίο της Helen Cullen «Τα χαμένα γράμματα του Γουίλιαμ Γουλφ» πρωταγωνιστικό και ουσιαστικό ρόλο έχουν οι ίδιες οι επιστολές. Ο κεντρικός ήρωας, ο Γουίλιαμ Γουλφ εργάζεται στο ταχυδρομείο στο Τμήμα Αζήτητης Αλληλογραφίας. Εκεί καταλήγουν τα γράμματα που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. Οι υπάλληλοι προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο και να βοηθήσουν την αλληλογραφία να φτάσει στον παραλήπτη της. Για να πετύχουν τον στόχο τους έχουν δικαίωμα να διαβάσουν τα γράμματα με την ελπίδα να τους δώσει τις πληροφορίες που χρειάζονται. Κάθε ένα από αυτά τα γράμματα κρύβει μια ιστορία, ένα όνειρο μια ελπίδα! Όταν οι μπλε φάκελοι της Γουίντερ με αποδέκτη «Τον μεγάλο της Έρωτα» φτάσουν στον Γουίλιαμ, εκείνος θα αναστατωθεί. Θα αναρωτηθεί μήπως είναι πράγματι ο ίδιος ο αποδέκτης των επιστολών αυτών, και το σύμπαν συνωμότησε ώστε να τις παραλάβει. Θα τολμήσει να αναζητήσει την αποστολέα, διακινδυνεύοντας τον γάμο του, μέσω των πληροφοριών που έχει διαβάσει ή τα θεμέλια του είναι τόσο γερά που παρά την αίσθηση των επιστολών δε θα μπει στον πειρασμό όσο δυνατός κι αν είναι;
«Καθώς μεγαλώνω συνειδητοποιώ ότι ο έρωτας δεν αρκεί από μόνος του. Αυτό που μετράει είναι η πραγματικότητα της καθημερινής ζωής με κάποιον. Τι σχέση έχει μ’ αυτό ο έρωτας;» (HELEN CULLEN)
Μπορεί η ιστορία με ‘‘το μήνυμα στο μπουκάλι’’ να μην είναι καινούργια και να μην την συναντάμε πρώτη φορά στην τέχνη, όμως η Cullen έχει γράψει ένα πρωτότυπο έργο που συμπεριλαμβάνει μικρές αλήθειες για την καθημερινότητα, τις σχέσεις, τα σφάλματα, τις συγνώμες, που όλοι γνωρίζουμε όμως μέσα στο χάος των υποχρεώσεων χρειαζόμαστε κάποιον να μας τις υπενθυμίσει είτε ψιθυρίζοντας στο αυτί μας, είτε γράφοντας μας γράμματα –ή γιατί όχι και ολόκληρα βιβλία-.
Και αφού ξεκινήσαμε με στοίχημα θα κλείσουμε με ένα ακόμα στοίχημα, δηλαδή; Ότι το βιβλίο θα αγγίξει όποιον το διαβάσει, όσο απαιτητικός αναγνώστης κι αν είναι!
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
