ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΑΝΤΙΚΩΝ – Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ-

C. L. MILLER

-Εκδόσεις Μίνωας-

Όταν ο μέντοράς της πεθαίνει, και παρά την αποξένωσή τους, η Φρέγια θα επιστρέψει στην βρετανική επαρχία που μεγάλωσε για να στηρίξει έναν από τους πιο αγαπημένους της ανθρώπους για την απώλειά του, την εκκεντρική καλλιτέχνη θεία της, Κάρολ.   

Όταν θα φτάσει στα χέρια τους ένα γράμμα από τον εκλιπόντα, θα υποψιαστούν ότι ο θάνατος του δεν οφειλόταν σε ατύχημα, αλλά πιθανότατα να έπεσε θύμα δολοφονίας. Όσο θυμωμένη κι αν παραμένει η Φρέγια με τον Άρθουρ, μιας και εξαιτίας του, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μια καριέρα στην οποία ήταν εξαιρετική και αγαπούσε, και να συμβιβαστεί σε μια μέτρια ζωή δίπλα σε έναν άντρα που δεν της επέτρεπε να εξελιχθεί, δε θα μπορέσει να αγνοήσει το γεγονός. Άλλωστε η θεια της Κάρολ, τη χρειάζεται μιας και επιμένει να μάθει τον λόγο που ο αγαπημένος της φίλος έχασε τη ζωή του, αλλά και να τιμωρηθεί το πρόσωπο που προκάλεσε τον θάνατό του. Όμως ένας άλλος θάνατος, είκοσι χρόνια νωρίτερα στοιχειώνει ακόμα τη Φρέγια.               

Η πρώην κυνηγός κλεμμένων έργων, θα αποφασίσει να βοηθήσει στην εξιχνίαση του θανάτου του Άρθουρ, άλλωστε στο γράμμα του, έμμεσα της δίνει στοιχεία για να τη βοηθήσουν. Απ’ ότι φαίνεται η υπόθεση αυτή σχετίζεται με ένα γεγονός που άλλαξε τη ζωή της Φρέγια και την έκανε να ξεστρατίσει από τον δρόμο για τον οποίο είχε γεννηθεί να ακολουθήσει. Αν και εκτός φόρμας, μιας και βρίσκεται εκτός δράσης μια 20ετία, η Φρέγια θα δεχτεί την πρόκληση της πρόσκλησης που της βάζει ο Άρθουρ, και οι λόγοι είναι περισσότεροι από ένας. Χρειάζεται να μάθει τόσο τι συνέβη στο παρόν, αλλά και στο παρελθόν, μήπως καταφέρει να έρθει σε ειρήνη με τον εαυτό της και τους άλλους. Φτάνοντας στην παλιά έπαυλη, θα λάβει ένα μήνυμα ότι πρέπει να φύγει, όμως εκείνη σαν ηρωίδα βιβλίου, είναι πολύ πεισματάρα για να το βάλει κάτω, αν δεν πάρει όλες τις απαντήσεις που χρειάζεται. Θα την ταρακουνήσει άραγε ένα δεύτερο φονικό;   

Δεν ξέρω αν είχα μεγάλες προσδοκίες από το συγκεκριμένο βιβλίο, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε 100%. Ήταν καλά γραμμένο, δεν υπήρχαν λάθη, κενά και αβλεψίες στην υπόθεση, (εξαιρετική η Κάββαλου για άλλη μια φορά στη μετάφραση) όμως κάτι μου άφηνε στη μέση τον ενθουσιασμό της ανάγνωσης μιας νέας λογοτεχνικής ‘‘περιπέτειας’’. Έφταιγε ή διάθεσή μου ή το βιβλίο; Θα το κρίνει όποιος αποφασίσει να το διαβάσει.

Μαίρη Β.