ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ

ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το βιβλίο του Δημήτρη Στεφανάκη έχει μια ιδιαιτερότητα που με έκανε επιφυλακτική απέναντι του πριν το ξεκινήσω, ότι κεντρικός ήρωας του είναι ο Αλμπέρ Καμύ, (προσπαθώ να αποφεύγω τα βιβλία που έχουν ως κεντρικά πρόσωπα ισχυρές προσωπικότητες που η μορφή τους στιγμάτισε τον κόσμο μας, πάντα με κάνουν να αναρωτιέμαι αν είναι καθαρά αποτέλεσμα της φαντασίας του συγγραφέα ή κάπου στηρίζονται όλα αυτά τα γεγονότα που περιγράφει ο λογοτέχνης). Στο «ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ» όμως τα  πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, αφού ο Καμύ, επιστρέφει στη ζωή στα τέλη του περασμένου αιώνα και μάλιστα στη Μύκονο (και στη Δήλο). Πως; Θα αναρωτηθείτε. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, ο συγγραφέας φροντίζει να δώσει την απάντηση χωρίς  και ο ίδιος να σταθεί με επιμονή στον τρόπο, άλλωστε αυτό που αφορά το αναγνωστικό κοινό είναι πως αντιδράει ο Νομπελίστας συγγραφέας στις παρούσες συνθήκες της ζωής του.

Εκτός από το Καμύ το άλλο πρωταγωνιστικό πρόσωπο είναι η Αριάδνη, μια νεαρή δημοσιογράφος, που θαυμάζει το έργο του και βρίσκει τρόπο να τον ‘‘επαναφέρει στη ζωή’’ ώστε να ολοκληρώσει το βιβλίο του «Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ» και μαζί με αυτό και το έργο του. Πως θα συμπεριφερθεί ο Νομπελίστας απέναντι σε αυτή την απαίτηση της ‘‘αναιδούς’’ νεαρής που προσπαθεί  να τον προτρέψει να ολοκληρώσει το ανολοκλήρωτο. Θα πέσει με τα μούτρα στη συγγραφή του βιβλίου του ή θα προτιμήσει τη ζωή με τις κραιπάλες και την ευχάριστη ανεμελιά της;

Ο Δημήτρης Στεφανάκης μέσω του βιβλίου του ξεδιπλώνει κάποιες πτυχές του Καμύ, χωρίς ο σκοπός του να είναι να τον εκθρονίσει, ηθελημένα ή αθέλητα μας αποδεικνύει ότι και οι πιο σπουδαίοι είναι τόσο άνθρωποι όσο και οι κοινοί θνητοί. Διαβάζοντας τη φανταστική επιστροφή του Καμύ στον κόσμο έχουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε και κάποιες σκέψεις του ίδιου του νομπελίστα, τις οποίες έχει μεταφέρει ο Στεφανάκης στο βιβλίο του. Το βέβαιο είναι ότι τελειώνοντας το βιβλίο «ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ», θα ανατρέξετε στη βιβλιοθήκη σας και σε βιβλιοπωλεία να βρείτε και να ξαναδιαβάσετε έργα του Καμύ. Προσωπικά μετά τον «Πρώτο Άνθρωπο» θα συνεχίσω με την «Πτώση».

Μαίρη Β