ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
MONICA WOOD
-Εκδόσεις Κλειδάριθμος-
«Ακόμα και η πιο αδιάφορη ζωή περιλαμβάνει έναν καταιγισμό ιστοριών».
Δώδεκα γυναίκες για δύο ώρες κάθε Παρασκευή φυγαδεύονται νοερά από τη φυλακή και ταξιδεύουν μέσα από τη λογοτεχνία. Ακόμα κι αν αρκετές φορές οι ήρωες του βιβλίου δεν τους είναι συμπαθείς και δεν υπάρχει ταύτιση μαζί τους, το βιβλίο τους έχει προσφέρει μια διαφορετική παράσταση από τους καυγάδες, τις ενοχές και τη δυστυχία που τις οδήγησε να χάσουν την ελευθερία τους.
Η Χάριετ, συνταξιούχος φιλόλογος είναι η εθελόντρια που επισκέπτεται τη φυλακή και οργανώνει τα μαθήματα, επιλέγει τους τίτλους των βιβλίων που θα διαβαστούν και συχνά βοηθάει τις γυναίκες να διαβάσουν κάτω από τις γραμμές! Μα κυρίως είναι εκείνη που τις φέρνει σε επαφή με τον έξω κόσμο. Για τη Χάριετ, οι δώδεκα γυναίκες δεν είναι κακοποιά και επικίνδυνα στοιχεία, αλλά οι μαθήτριες της, οι φίλες της.
Η Βάιολετ μέλος κι αυτή της λέσχης, θα αποφυλακιστεί νωρίτερα, όμως δεν έχει κανέναν να την περιμένει. Στο τροχαίο που προκάλεσε, οδηγώντας μεθυσμένη ήταν δύο τα θύματα, η οδηγός του άλλου αυτοκινήτου και η μητέρα της που πέθανε από το μαράζι της όταν η κόρη της καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Η Βάιολετ πρέπει να ζει με τις ενοχές, το ότι την έχει αρνηθεί η οικογένειά της θα είναι μια υπενθύμιση. Έξω από τη φυλακή με οικονομική στήριξη, αλλά όχι ηθική από την αδελφή της, θα προσπαθήσει να πιάσει το νήμα της ζωής της από την αρχή. Είναι μόλις 22 ετών, δεν μπορεί να θεωρείται κατεστραμμένη από τόσο νεαρή ηλικία.
«Είμαι άνθρωπος, και ελπίζω να γίνω καλός άνθρωπος. Δεν άντεχα να μου πουν ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον, έτσι στάθηκα με την ημιτελή πρότασή μου και τις άφησα να φύγουν».
Ο σύζυγος της γυναίκας που σκοτώθηκε στο δυστύχημα προσπαθεί να συνεχίσει κι εκείνος τη ζωή του. Οι δρόμοι των τριών αυτών ανθρώπων θα διασταυρωθούν. Θα υπάρξει συγχώρεση και κυρίως απέναντι στον ίδιο τους τον εαυτό; Θα κερδίσει η ενοχή ή η ζωή αυτή την παρτίδα;
Ανάμεσα στις γραμμές του βιβλίου της Wood συγγραφέως και του βιβλίου "Ένα αγόρι στο εκατομμύριο" αναρωτήθηκα αν το σωφρονιστικό σύστημα δικαιώνει το όνομά του, επιθυμεί πράγματι να σωφρονίσει τον παραβάτη ή τελικά σκοπός του είναι απλά να τον τιμωρήσει; Ποιο είναι το συμφέρον της πολιτείας από την ολοκληρωτική καταστροφή ενός ανθρώπου που έκανε λάθος. (Φυσικά και δεν μπορούν όλες οι παραβάσεις να έχουν την ίδια βαρύτητα). Πόσο συχνά ένας αθώος μπορεί να οδηγηθεί στη φυλακή; Η συγγραφέας αντιμετωπίζει τους ήρωές της με συγκατάβαση, είναι άνθρωποι και τους επιτρέπει να κάνουν σφάλματα.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
