ΠΟΙΗΣΗΣ ΝΕΥΜΑ

 
 
 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΟΙΗΣΗΣ ΝΕΥΜΑ

-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ-

Το ‘Ποίησης Νεύμα’ είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του Ιωάννη Παναγιωτόπουλου που βγαίνει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει γράψει άλλες. Έχοντας σπουδάσει Ελληνική και Ευρωπαϊκή λογοτεχνία είναι γνώστης του αντικειμένου, και αναγνωρίζουμε στα ποιήματά του ότι έχει διαβάσει αρκετή ποίηση. Στο εν λόγω βιβλίο του, ίσως κάνει μια προσπάθεια να μας εντυπωσιάσει με τα πολλαπλά στιχουργικά στυλ, που γνωρίζει και χρησιμοποιεί. Αφού μέσα στα τριάντα εφτά χορταστικά ποιήματα της συλλογής του, βρίσκουμε ακροστιχίδα, αλφαβητάρι, βιλανέλα, ρουμπάι, οπτική/σχηματική ποίηση και άλλα. Αυτό δεν είναι πάντα τόσο καλό, αφού δεν κατασταλάζει σε ένα στυλ, από την άλλη είναι η πρώτη του έκδοση και ίσως θέλει να δώσει το κάτι παραπάνω. Προσωπικά δε θα κρύψω πως μου άρεσαν ιδιαίτερα τα ποιήματα μετά την οπτική ποίηση, με τα όμορφα ομολογουμένως σχέδια, που αποκαλύπτουν τόσο το ταλέντο όσο και την ευαισθησία του ποιητή. Τα ποιήματα αυτά με τους αρχαίους ήρωες, που πατάνε στο Σεφέρη ή στον ‘Σεφερισμό’. Εξίσου έξυπνη ιδέα να δώσει το ποίημα ‘Μονοπάτι στο φως’ με δυο μοτίβα, αν μπορούμε να  το πούμε.

 

Μια επιθυμία έχω από παιδί,

από τότε  που ασπάστηκα τον στίχο

της ποίησης το νεύμα να συλλάβω.

 

Όσον αφορά την θεματολογία του επίκαιρη και ευαίσθητη καταπιάνεται με την ανθρώπινη πλευρά του προσφυγικού, με την υπόθεση δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ που όλους μας μας συγκίνησε. Εκτός αυτών φαίνεται πως ο Παναγιωτόπουλος ενδιαφέρεται γενικότερα για το ταξίδι της ποίησης, τον τρόπο που θα το κάνει αλλά και θα το μεταδώσει. Ενδιαφέρεται για το τι είναι η τέχνη.

 

Μα όσο τα χρόνια κύλαγαν,

έβλεπα ότι οι πλούσιοι

πιο τρύπια απ’ τους φτωχούς

φόραγαν κουρέλια.

 

Μια νοσταλγία υπάρχει στην ποίηση του, αν και νομίζω είναι γνώρισμα αυτή της ποίησης, που βασίζεται κάπου για να προχωρήσει. Ο πεσιμισμός του, θεωρώ πολύ πιο ήπιος από άλλων ποιητές. Ενώ ο ντετερμινισμός του συμβολικός ή μη σχετίζεται με τη λογική, χωρίς πολλά πλουμίδια, μα πάντα θέτοντας μια αιτία για το αποτέλεσμα ή καλύτερα ένα ερώτημα για να φτάσουμε σε αυτήν.

Ε.Φ.Β.

 

 

Διαβάστε επίσης: