ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΑΥΤΟΥ ΨΥΧΗΣ

ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΖΟΥΡΓΟΣ

-Εκδόσεις Πατάκη-

«Από το στόμα της άκουσα ιστορίες για το κράτος των Ρωμαίων τέτοιες που δεν τις γράφουν οι αυλικοί. Έμαθα για των φτωχών τα πάθη, που καμιά χρονογραφία δεν καταδέχτηκε να καταγράψει».

Τρία αδέρφια, μαζί με τον υπηρέτη τους καταφέρνουν να αποδράσουν και να σωθούν, έπειτα από μια επιδρομή στο σπίτι τους. Τα τρία αγόρια χάνουν γονείς, σπίτι και περιουσία ενώ αναγκάζονται να καταφύγουν στην προσφυγιά. Καταλήγοντας στην Κωνσταντινούπολη, στην πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού κράτους του 11^οι αιώνα μ. Χ. τα αδέρφια θα πρέπει να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους. Ο μεγάλος θα καταταγεί στον στρατό, ο μεσαίος θα μπει στο μοναστήρι, ενώ ο μικρός θα μπει στη Μονή Στουδίου. Όταν δεν υπήρχαν τα τυπογραφεία, οι άνθρωποι αναλάμβαναν να αντιγράφουν τα κείμενα και να τα σώζουν από τη φθορά, στη Μονή ο νεαρός Σταυράκιος θα αποδειχτεί εξαιρετικός νοτάριος, σε βαθμό να προκαλεί τη ζήλεια στους άλλους αντιγραφείς της Μονής, ενώ θα πλησιάζει η ώρα να αποφασίσει αν θα γίνει μοναχός ή θα πρέπει να ζήσει τη ζωή του έξω από τα τείχη του μοναστηριού, που κυβερνάει η παρανομία και ο κίνδυνος. Ο Σταυράκιος δεν επιθυμεί την καλογερική, κάτι που θα του γίνει ξεκάθαρο όταν από τη Μονή θα τον στείλουν να αντιγράψει κάποια κείμενα από τη βιβλιοθήκη του Μιχαήλ Ψελλού, συγγραφέα και φιλόσοφου. Με περισσότερο πνεύμα ελευθερίας θα έχει συζητήσεις με τον Ψελλό, αν και ο καλόγερος που υπηρέτησε το παλάτι, όσο και να εκτιμάει τον νεαρό Σταυράκιο δε θα διστάσει να τον χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Σε μια διαθήκη που θα αντιγράφει, μια φράση στο περιθώριο από ένα γυναικείο χέρι, θα κάνει την καρδιά του να χτυπήσει πιο γρήγορα, όμως οι γυναίκα που έχει γράψει αυτή τη φράση, βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από την Κωνσταντινούπολή.

Όσα ανέφερα παραπάνω δεν είναι παρά μόνο η αρχή από την Πρώτη Εποχή, της ζωής του κεντρικού ήρωα. Ο συγγραφέας θα τη χωρίσει σε Τέσσερες Εποχές βάσει των γεγονότων και των στροφών που θα πάρει η πορεία του Σταυράκιου.

Το πιο πρόσφατο ιστορικό μυθιστόρημά του είναι πλούσιο σε γεγονότα και η κάθε λέξη που χρησιμοποιεί σε αυτό καλά ζυγισμένη. Ο Ζουργός έχοντας διαβάσει πολύ αναπλάθει την εποχή με πλήθος πληροφορίες και λεπτομερείς περιγραφές, ζωντανεύοντας έναν αιώνα μια χιλιετηρίδα πίσω, όταν οι πόλεμοι ήταν η καθημερινότητα μιας αυτοκρατορίας, με τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητες που ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να αντιστραφούν. Όμως δε μένει μόνο στα του παλατιού, ο Ζουργός μας ξεναγεί στα σοκάκια της πόλεων που θα ζήσει ο ήρωάς του, μας δείχνει τον υπέρμετρο πλούτο αλλά μας στρέφει το κεφάλι από την άλλη πλευρά να δούμε την φτώχια και την εκμετάλλευση, τον τρόπο με τον οποίο θα επιβάλουν τα συμφέροντά τους οι ισχυροί, κι αυτό γίνεται κυρίως εμφανές στις αλυκές του Κίτρους.                 

Το βέβαιο είναι ότι το καλογραμμένο και προσεγμένο μυθιστόρημα του Ζουργού, το οποίο αναμειγνύει τους φανταστικούς χαρακτήρες του με ιστορικά πρόσωπα, χωρίς να καταπατά και να αλλοιώνει τα ιστορικά γεγονότα, όπως συνηθίζεται σε βιβλία του είδους, δεν είναι ένα κείμενο που μπορεί να διαβαστεί αν δεν αφοσιωθεί ο αναγνώστης σε αυτό 100%.

Μαίρη Β.