ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ-

«Πάντα υπάρχει ένας λόγος για να κλάψεις».

Η εξαιρετική ομορφιά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθεί κεντρί. Όμως όταν η μέλισσα χάσει το κεντρί της πεθαίνει! Η Ελένη που πήρε το όνομα της από την ομηρική Ελένη της Τροίας, μεγαλώνει σε ένα μικρό νησί, στον Ταφτά. Ορφανεύει σε αρκετά μικρή ηλικία και μένει να μεγαλώνει με τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια της, τα οποία έχουν το κάθε ένα από αυτά το δικό του κουσούρι. Όμορφη όσο καμιά άλλη στον τόπο της, σύντομα θα την φωνάζουν όλοι αντί για Ελένη, Μέλισσα. Ο συνομήλικος της Γιάννης είναι ο πιο κοντινός της άνθρωπος και φίλος της μοναδικός, που η παιδική του καρδιά είναι λαβωμένη από τον έρωτα του για τη Μέλισσα. Όμως ο Γιάννης είναι πολύ φτωχός, τι κι αν το κορίτσι δεν κρατάει κι εκείνο από πλούσια οικογένεια, ο αδερφός της που της κουμαντάρει τη ζωή δεν τον επιθυμεί για γαμπρό. Άλλωστε και η μοίρα του κοριτσιού είναι να φύγει από το μικρό τους νησί, να γνωρίσει τον θαυμασμό στα μάτια κι άλλων αντρών, αλλά να λαβωθεί και η ίδια από τα βέλη του έρωτα. Δε θα σταθώ άλλο στην υπόθεση, μη σας το χαλάσω αν αποφασίσετε να το διαβάσετε.

Ο Αθανασιάδης έχει τον δικό του τρόπο να διηγείται τις ιστορίες. Στέκεται αρκετά στα λαογραφικά στοιχεία των αρχών του 20^ου αιώνα, περιγράφοντας μας αναλυτικά τις δουλειές που έκανε η Μέλισσα στο σπίτι, μια ακούραστη εργάτρια, προκειμένου να φροντίσει τα αδέρφια της. Φαίνεται ότι έχει μελετήσει και δεν γράφει τυχαία όσα γράφει. Η αφήγηση του σε αρκετά σημεία γίνεται λυρική ενώ προσπαθώντας να δώσει έμφαση στις σκέψεις τις δικές του, που αντικατοπτρίζουν εκείνες των ηρώων του (ή αυτές που επιθυμεί για τους αναγνώστες τους) επαναλαμβάνεται και γίνεται ως ένα βαθμό φλύαρος. 

Η ιστορία του ξεκινάει σαν ένα κλασσικό σύγχρονο μυθιστόρημα που διαδραματίζεται τον περασμένο αιώνα, έχοντας απογυμνωθεί από τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα της εποχής. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να επαναλαμβάνεται σε κάθε λογοτέχνημα η κατάσταση που επικρατούσε την αντίστοιχη περίοδο, αν δεν αφορά την πλοκή της ιστορίας, άλλωστε πόσοι και πόσοι δε ζούνε τις ζωές τους αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω τους. Όμως το μυθιστόρημα θα καταλήξει να μοιάζει Βικτωριανής εποχής, όπως για παράδειγμα των αδερφό Μπροντέ, είναι μάλιστα το σημείο που θα αποκτήσει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του. Στο φινάλε θα επιστρέψει πάλι στην ελληνική πραγματικότητα αφήνοντας τον αναγνώστη να ηρεμίσει πριν ξεκινήσει να διαβάσει το επόμενο βιβλίο.

Μαίρη Β.

Διαβάστε επίσης: