Οι Δρόμοι Της Καταιγίδας
ΑΝΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ (ΤΡΙΛΟΓΙΑ: ΘΥΣΙΑ – ΕΚΔΙΚΗΣΗ – ΕΞΙΛΕΩΣΗ)
-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ-
Στην τριλογία «Οι Δρόμοι της Καταιγίδας» η συγγραφέας μας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο και μάλιστα σε μια εποχή με την οποία οι λογοτέχνες μας δεν καταπιάνονται συχνά.
Στα 1551 η Ρούσσα Βενιέρη, κόρη αρχόντων της Κρήτης βρίσκεται σε δυσμένεια και διώχνεται από την Κρήτη, χάνοντας όλη της την περιουσία και τα δικαιώματα της. Τη λύση που της προτείνεται ούτε που θέλει να την ακούσει, αντιθέτως και παρά το νεαρό της ηλικίας της φεύγει από το αγαπημένο της νησί και τον τόπο καταγωγής της οικογένειας της με προορισμό το άγνωστο , κι αυτό λόγω του ότι τα ταξίδια στη θάλασσα τον 16ο αιώνα έκρυβαν πολλούς και μεγάλους κινδύνους. Παρά το πείσμα και την έντονη επιθυμία της να ζήσει, οι κακουχίες της αρχίζουν σταδιακά να τη διαψεύδουν και να την κάνουν να λυγίζει, άλλωστε τι χρειάζεται μια ζωή αν είναι σαν αυτή που ζει η Ρούσσα; Μέσα στις ατυχίες της η νεαρή κρητικοπούλα θα σταθεί τυχερή και θα σωθεί, ισχύοντας στην περίπτωση της η παροιμία «Ουδέν κακό αμιγές καλού».
Η κατάσταση της έχει αποκατασταθεί και ζει μια ευτυχισμένη ζωή, όμως η απομάκρυνση από τη γενέτειρα της είναι ένα αγκάθι στην καρδιά και η υπόσχεση που έχει δώσει στον εαυτό της ότι θα επιστρέψει πίσω κάποια στιγμή δεν την αφήνει σε ησυχία και παρά τους κινδύνους που κρύβει αυτό το ταξίδι θα το πραγματοποιήσει.
Τρία βιβλία που αν και αυτοτελή αποτελούν μέρος ενός ενιαίου έργου, όπως γράφει η συγγραφέας στο επιμύθιο της εξιλέωσης. Δίνοντας ο ένας ήρωας τη σκυτάλη στον επόμενο για να συνεχίσει η ιστορία, το κάθε βιβλίο αποκτά τον δικό του κεντρικό ήρωα με τη δική του περιπέτεια, διατηρώντας έτσι αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Το ιστορικό στοιχείο είναι έντονο και τοποθετημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μη βαραίνει την ανάγνωση, αντιθέτως πληροφορεί για τις συνθήκες ζωής ανθρώπων διαφορετικών κατηγοριών. (Πλούσιοι – φτωχοί, άρχοντες – λαϊκοί, Χριστιανοί- Μουσουλμάνοι – Εβραίοι, Έλληνες – Ενετοί – Οθωμανοί. Ήθη έθιμα και όλα τα υπόλοιπα που χωρίζουν τους ανθρώπους και δεν τους επιτρέπουν να δουν πόσο όμοιοι είναι κάτω από το πρίσμα των ίδιων αναγκών).
Στη «Θυσία» γινόμαστε μάρτυρες της ζωής στην Οθωμανική αυτοκρατορία και κυρίως στην Ανδριανούπολη. Στην «Εκδίκηση», οι μάχες των πειρατών μας ταξιδεύουν στις θάλασσες, και μας αποκαλύπτουν κρυμμένους θησαυρούς. Ενώ στην «Εξιλέωση» η υποκρισία της αριστοκρατίας της ενετικής τάξης θα κάνει πολλούς από εσάς να θυμώσουν. Και στα τρία πάντως αποκαλύπτεται η ζωή των ελλήνων κατά την ενετοκρατία. Η Γαλανού τραβάει μπροστά από τα μάτια μας το πέπλο της λανθασμένης εντύπωσης για τη γοητεία της ενετικής κατοχής και μας αποκαλύπτει τη βαρβαρότητα εκείνης της εποχής. Είτε οι αιώνες που πέρασαν από τότε, είτε η μακροβιότερη κατάληψη ολόκληρης σχεδόν της Ελλάδος (πλην των Επτανήσων) από τους Οθωμανούς και οι εξίσου δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, πιθανόν και άλλοι λόγοι, έχουν αφήσει στο μυαλό των περισσότερων μια εσφαλμένη εντύπωση ρομαντισμού για την εποχή των Ενετών στα κατακτημένα μέρη της πατρίδας μας. Όμως πως είναι δυνατόν η οποιαδήποτε κατοχή μιας χώρας και ενός πληθυσμού να είναι ευχάριστη;
Στους δρόμους της καταιγίδας παρακολουθούμε όλο το φάσμα της αγάπης! Η αγάπη για την πατρίδα, η μητρική αγάπη, η αδερφική. Ο έρωτας, η φιλία, η αφοσίωση καθώς επίσης και το άρρωστο πάθος!
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
