Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΟΥ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡ

RAY CELESTIN

-Εκδόσεις Διόπτρα-

Αφού πρώτα μας ταξίδεψε στη Νέα Ορλεάνη του 1917, έπειτα στο Σικάγο του Αλ Καπόνε και της σκληρής μαφίας, ο Celestin αποφασίζει τον επόμενο προορισμό μας. Μπαίνοντας μαζί του στη χρονομηχανή της τέχνης που τόσο αριστοτεχνικά ξέρει να χειρίζεται ταξιδεύουμε στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη του 1947. Στη χρυσή εποχή της μαφίας με αρχηγό το Φρανκ Κοστέλο, όπου το FBI ρίχνεται σε ένα κυνήγι μαγισσών, προσπαθώντας να καθαρίσει την εγχώρια  βιομηχανία θεάματος από τους κομμουνιστές, δεν αναγνωρίζει κανένα οργανωμένο έγκλημα.

Ο συγγραφέας ξύνει την επικάλυψη ίσως της πιο φημισμένης πόλης στον κόσμο και δείχνει τις  πραγματικές συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της. Από τη μία το ξέφρενο γλέντι στο Copacabana , κι από την άλλη άνεργοι εργάτες να δίνουν ποσοστό από το μεροκάματο τους στη μαφία, που έχει βάλει χέρι στα συνδικάτα της χώρας, αρπάζοντας τα δια της βίας από τους αριστερόστροφους συνδικαλιστές. Και από τα κλάμπ της μπίμποπ μουσικής στα φτωχικά προάστια όπου κατοικούν οι μαύροι, βετεράνοι αρκετοί από αυτούς του πολέμου, και που για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση δεν κράτησε τις υποσχέσεις της απέναντι τους.

«Επέστρεψα από τον πόλεμο εντελώς άφραγκος, και δεν υπήρχαν δουλειές, δεν υπήρχε τίποτα. Είχα πάρει μπλε χαρτί από τον στρατό, και γι αυτό δεν είχα δικαίωμα σε όσα προορίζονταν για τους βετεράνους. Όσα όλα μας έταξαν πως θα άλλαζαν μετά τον πόλεμο –φυλετικά μίση, δουλείες, γκέτο- όλα αυτά υπάρχουν ακόμα. Μας είπαν ψέματα».

Αυτή είναι η πραγματικότητα του βετεράνου του πολέμου μεν, μαύρου δε στην Αμερική του 1947. Όμως πως κινούνται οι ήρωες του μυθιστορήματος μέσα σε αυτές τις συνθήκες. Ο Γκαμπριέλ, έμπιστος του Κοστέλο, διευθυντής του Copacabana, επιβαρύνεται από τον αρχηγό της μαφίας να βρει το ποσό των δύο εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία έχει κάπου κρυμμένα ο δολοφονημένος Μπένι Σίγκελ, ο οποίος ήταν και ο οραματιστής του Las Vegas. Αύτη η ανάθεση, στην οποία ο Γκαμπριέλ δεν μπορεί να πει όχι, του δημιουργεί μεγάλη ανησυχία, αφού θεωρεί ότι θα τον πετάξει έξω από τα σχέδια ετών, που κάνει για τη ζωή του. Εκτός από τον Γκαμπριέλ όμως οι ήδη γνωστοί μας από τις υποθέσεις της Τζαζ και των μπλουζ του δολοφόνου Άιντα και Μάικλ, πρέπει με κάθε κόστος να βρουν στοιχεία και να αθωώσουν τον φερόμενο ως δράστη τεσσάρων δολοφονιών σε ένα παρακμιακό ξενοδοχείο. Αν και βετεράνος του πολέμου, που έχει υπηρετήσει στον πόλεμο στην Ευρώπη σαν γιατρός, είναι μαύρος. Και σε αυτή την υπόθεση δυο διαφορετικές έρευνες θα βρεθούν να τέμνονται σε αρκετά σημεία. Και φυσικά κάπου στο φόντο η μπίμποπ μουσική, πιο βίαιη, πιο δυναμική αποτέλεσμα πιθανόν του πολέμου και η οποία έχει διαδεχτεί τη τζαζ καθώς και η παραπαίουσα καριέρα του Λούις Άρμστρονγκ.

Δεν υπάρχουν λόγια για τα βιβλία του Celestin ο οποίος κάθε φορά καταφέρνει να ξεπεράσει τον εαυτό του. Συνδυάζει τόσο καλά το ιστορικό με το αστυνομικό μυθιστόρημα που συγγραφείς εκείνης της εποχής όπως ο Ρέιμοντ Τσάντλερ και ο Ντάσιελ Χάμετ (Το γεράκι της Μάλτας), θα ζήλευαν το αποτέλεσμα. Ο  Celestin μπορεί να μεταφέρει τα γεγονότα μπροστά ή πίσω, ανάλογα με το πώς εξυπηρετούν την υπόθεση του, αλλά στον επίλογο του, με τον οποίο κλείνει το βιβλίο του, ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Δεν είναι άλλωστε ο σκοπός του να φέρει σε σύγχυση τον αναγνώστη που πιθανόν να γνωρίζει κάποια πράγματα αλλά να χρησιμοποιήσει τα γεγονότα, όπως εκείνος θεωρεί καλύτερο, για την υπόθεση του.  

Απ’ ότι μας ενημερώσει ο ίδιος, η τετραλογία θα κλείσει στο Λος Άντζελες του 1967 και εμείς αναμένουμε με ανυπομονησία να διαβάσουμε και το τέταρτο βιβλίο του.

Μαίρη Β.

 

Βιβλία της σειράς του Ray Celestin:

Η Τζαζ του Δολοφόνου

Τα Μπλουζ του Δολοφόνου

 

Διαβάστε επίσης: