Ο ΚΡΙΚΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΖΑΚΙΔΟΥ

-Εκδόσεις Λυχνάρι-

Το δεύτερο μυθιστόρημα της Καζακίδου, έχει να κάνει με την μετανάστευση, μια υπόθεση που ταλανίζει τους Έλληνες, από την δημιουργία του Ελληνικού κράτους τουλάχιστον. Η ιστορία εξελίσσετε στην Θράκη, αρχίζοντας από την δεκαετία του εξήντα με τον Ανδρέα και τη Γιαννούλα, να φεύγουν μετανάστες στην Γερμανία, βέβαια στο βιβλίο θα δούμε τέσσερις γενιές, δυο επόμενες και μια προηγούμενη της οικογένειας καθώς και άλλα πρόσωπα, κυρίως Έλληνες μα και Γερμανούς, οι οποίοι πλαισιώνουν τους κεντρικούς ήρωες, που δεν θα είναι συνέχεια το αρχικό ζευγάρι, όπως  συμβαίνει και στη ζωή με την εναλλαγή των γενεών.

Όσον αφορά την ιστορία, η συγγραφέας έχει κάνει τη μελέτη της και ιστορικά είναι ακριβής, αφού τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα και η πορεία της οικογένειας θα θυμίσει σε πολλούς την δική τους ιστορία, ακόμα και οι απόψεις που διαφέρουν από γενιά σε γενιά. Ως κι εγώ έχω ακούσει από γνωστούς, στη Δυτική Μακεδονία, το αντίστοιχο ταξίδι ξενιτεμού. Μέσα από την διήγηση αναγνωρίζουμε μια Ελλάδα που άλλαξε αρκετά εδώ και εξήντα χρόνια, που στους μεγαλύτερους θα φέρει νοσταλγία και στους νεώτερους γνώση.

Η συγγραφέας δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, ούτε αναζητά εκφράσεις εξεζητημένες, θέλει να αφηγηθεί την ιστορία της οικογένειας Καλίδη και των γύρω της, αλλά και την ιστορία ενός τόπου και το κάνει με συνέπεια. Μπορεί να μην είναι μια ιστορία με εκπλήξεις και ανατροπές, αλλά είναι μια ιστορία με αλήθειες, κι αυτό την κάνει ευκολοδιάβαστη και σε καμία περίπτωση βαρετή. Αν και ολοκληρώνονται όλα τα θέματα που ανοίγουν στο βιβλίο χωρίς να υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο, για να έχουν λίγο περισσότερο χώρο όλες οι γενιές, βέβαια αυτό θα μπορούσε να το κάνει φλύαρο. Όσον αφορά τον κρίκο κάνοντας ένα μικρό spoiler, είναι τόσο οι γενιές, όσο και οι ιστορίες που μπορεί να γράφονται σε ένα λογοτεχνικό έργο.

Το μυθιστόρημα, φτάνει σχεδόν στις μέρες μας και τις τεχνολογικές αλλαγές που επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, σε αρκετά σημεία εμφανίζονται ιστορικά και πολιτικά γεγονότα τόσο όσο, για να δώσουν το στίγμα της εποχής, ενώ ο κάθε ήρωας έχει τις δικές του, διαφορετικές απόψεις όπως και στη ζωή, χωρίς η συγγραφέας να παρεμβαίνει σε αυτές. Το κάθε κεφάλαιο έχει τον δικό του τίτλο και ταυτόχρονα κάποιους ταιριαστούς στοίχους από κάποιο τραγούδι ή λογοτεχνικό έργο. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν οι πηγές που άντλησε πληροφορίες η Καζακίδου, καθώς και ένα σημείωμά της, με κάποια ιστορικά γεγονότα που πιθανώς αγνοούν οι νεώτεροι αναγνώστες.

Ε.Φ.Β.