Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΔΕΙΝΩΝ ΜΑΣ
ΠΙΕΡ ΛΕΜΕΤΡ
-Εκδόσεις Μίνωας-
Η Λουίζ, αν και αρχικά θα νιώσει θιγμένη από την πρόταση του ηλικιωμένου γιατρού που τον σερβίρει κάθε απόγευμα Σαββάτου στο μαγαζί που εργάζεται, θα παρασυρθεί και θα ενδώσει. Δεν είναι το οικονομικό αντίτιμο, ο λόγος που θα βρεθεί εκείνο το απόγευμα της Παρασκευής στο ξενοδοχείο, που θα της ορίσει το ραντεβού ο άντρας. Κάποιος θα το έλεγε μοίρα και πεπρωμένο, κάποιος άλλος διάθεση για περιπέτεια, ίσως πάλι απλά απορία από πλευράς της Λουίζ. Όμως αν οι μυθιστορηματικοί ήρωες ήταν φρόνιμοι, τότε δε θα γράφονταν μυθιστορήματα.
Ο Γκαμπριέλ, ένας νεαρός μαθηματικός, θα στρατολογηθεί στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος θα κηρυχτεί το φθινόπωρο αλλά καμία μάχη ανάμεσα στα αντίπαλα στρατεύματα (Γάλλων – Γερμανών) δε θα έχει πραγματοποιηθεί, έχοντας μπει για τα καλά η άνοιξη, και πλησιάζοντας προς το καλοκαίρι. Αντιθέτως ο Γκαμπριέλ, θα είναι υποχρεωμένος να υπομένει τις βρώμικες δουλειές του συναδέλφου του Ραούλ Λαντράντ που δείχνει ένα ιδιαίτερο ταλέντο στην εξαπάτηση και στην κλοπή του εφοδιασμού του γαλλικού στρατού, σε είδη πρώτης ανάγκης.
Όσο για τον Ντεζιρέ, μέσα στους δύσκολους καιρούς, αναζητάει ποια καριέρα θα του ταίριαζε καλύτερα. Με την οξυδέρκεια του, παντού καταφέρνει να αριστέψει , την ίδια ώρα που αποκτάει εχθρούς.
Με τους γερμανούς να σπάνε τις γραμμές του γαλλικού στρατού και να ετοιμάζονται να μπούνε στο Παρίσι , χιλιάδες πρόσφυγες ξεκινάνε ένα ταξίδι μετανάστευσης, μέσα στην ίδια τους τη χώρα, προχωρώντας προς το νότο. Η Λουίζ, θύμα όσων έχουν συμβεί στο ξενοδοχείο, έπειτα από τη συνάντηση της με το γιατρό, βρίσκει ένα διαφορετικό σκοπό, από αυτόν που είχε ως εκείνη τη στιγμή και με τη συντροφιά αλλά και την προστασία, του αγαθού αλλά και γκρινιάρη Ζιλ, ξεκινάει προκειμένου να αποκαταστήσει την αλήθεια.
Άνθρωποι με διαφορετική αφετηρία καταλήγουν σε έναν κοινό προορισμό. Οι δρόμοι διασταυρώνονται για να χαθούν ξανά. «Ο καθρέφτης των δεινών μας», ολοκληρώνει την τριλογία του μεσοπολέμου του Πιέρ Λεμέτρ, με το αξεπέραστο «Καλή αντάμωση εκεί ψηλά», που πολλοί παρακολούθησαν στην ταινία, η οποία αν και παραμένει αρκετά πιστή στο βιβλίο, είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στο εκατό τις εκατό της αξίας του κειμένου. «Ο Καθρέφτης των δεινών μας» σχετίζεται και πιο άμεσα με το πρώτο βιβλίο της τριλογίας, πέρα από το ότι συγγενεύουν, μιας και αποτελούν την αρχή και το φινάλε της τριλογίας. Ο Λεμέτρ, για μια ακόμη φορά, αφήνοντας στην άκρη το αστυνομικό μυθιστόρημα στο οποίο έχει διακριθεί αρκετές φορές, και στρέφοντας την προσοχή του σε υποθέσεις με ιστορικό υπόβαθρο, μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι πολύ πιθανόν είναι ένας σύγχρονός μας συγγραφέας που τα βιβλία του (η τριλογία του τουλάχιστον) θα περάσει στα κλασσικά έργα.
Το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας με τίτλο «Τα χρώματα της πυρκαγιάς», δεν είναι απλά στη λίστα με αυτά που θέλω να διαβάσω, αλλά βρίσκεται ανάμεσα στη ντάνα με τα βιβλία που θα διαβαστούν προσεχώς. (Εδώ είμαστε και θα τα ξαναπούμε).
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
