Ο ΙΑΠΩΝΑΣ ΕΡΑΣΤΗΣ

ΙΖΑΜΠΕΛ ΑΛΙΕΝΤΕ

-Εκδόσεις Ψυχογιός-

«Τι να κάνουμε με αυτή την ευτυχία που έρχεται χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αυτή την ευτυχία που δεν χρειάζεται τίποτα για να υπάρχει;»

Έχουμε κάνει ήδη κριτική για «Το Παιχνίδι Του Αντεροβγάλτη», το μοναδικό βιβλίο, έως τώρα, της Χιλιανής συγγραφέως που ανήκει στο αστυνομικό είδος. Τώρα λέμε να πάμε λίγο πιο πίσω, μόλις ένα βιβλίο και να σας το προτείνουμε, άλλωστε τα καλά μυθιστορήματα δεν έχουν ‘‘ημερομηνία λήξης’’ και δεν ξεπερνιέται η ‘‘μόδα’’ τους, και συγγραφείς σαν την Αλιέντε έχουν τη δυνατότητα να μας συγκινούν μέσα από απλές φόρμες και ιστορίες, χρησιμοποιώντας την πένα τους σαν ένα μαγικό ραβδί νεράιδας!

Καθώς ο πόλεμος μαζί με το φανατισμό ενάντια στους Εβραίους μαίνεται στην Ευρώπη, οι γονείς της Άλμα αποφασίζουν να διώξουν τα παιδιά από το πλάι τους σε μια προσπάθεια να τα κρατήσουν ασφαλή. Το κορίτσι σε μια τρυφερή ηλικία, που κάθε παιδί χρειάζεται τους γονείς του, φεύγει από την Πολωνία για τον μακρύτερο και πιο ασφαλή προορισμό, το Σαν Φρανσίσκο όπου ζει η οικογένεια της θείας της. Εκεί θα γνωρίσει τους δυο σημαντικότερους άντρες της ζωής της, τον μεγαλύτερο της ξάδερφο Ναθανιέλ και τον συνομήλικο της Ιάπωνα Ιτσιμέι. Όσο όμως ο πόλεμος κλιμακώνεται και με την Ιαπωνία να στέκεται στο πλάι της ναζιστικής Γερμανίας, οι ιάπωνες μετανάστες της Αμερικής θεωρούνται εχθροί και κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, έτσι τα δυο παιδιά υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τα παιχνίδια και αναγκάζονται να χωριστούν.     

Έχοντας περάσει πλέον τα χρόνια και με την Άλμα να έχει μπει στην τρίτη ηλικία, η ηρωίδα προς μεγάλη έκπληξη των οικείων της αφού είναι μια γυναίκα που παρά τα 78 της χρόνια παραμένει ενεργή και μάχιμη, μετακομίζει οικιοθελώς στο σπίτι του Κορυδαλλού, έναν οίκο ευγηρίας ο οποίος όμως είναι μακριά από τα στερεότυπα και τα συνηθισμένα. Οι κάτοικοι του δεν είναι περιορισμένοι στα δωμάτια τους αλλά ούτε και σε μίζερους κοινόχρηστους χώρους του σπιτιού, αντιθέτως είναι ελεύθεροι να μπαινοβγαίνουν όποτε και όταν εκείνοι επιθυμούν και να ζουν τη ζωή τους όπως αν έμεναν οπουδήποτε αλλού. Στο Σπίτι του Κορυδαλλού θα γνωρίσει και τη νεαρή μετανάστρια Ιρίνα όπου μαζί με τον εγγονό της Άλμα θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν το κουβάρι του μυστηριώδη εραστή της γιαγιάς του, που κάθε βδομάδα της στέλνει λουλούδια και επιστολές.

Στα βιβλία της Αλιέντε, ο έρωτας σχεδόν ποτέ δεν παρουσιάζεται απότομα και κεραυνοβόλα, αλλά σαν ένα φυσικό επακόλουθο όπως όταν τα άνθη των δέντρων μετατρέπονται σε καρπούς. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι οι έρωτες αυτοί στερούνται πάθους και έντασης, άλλωστε η ταχύτητα που ερωτευόμαστε κάποιον δεν έχει σχέση με τη διάρκεια του.

Όμως δεν έχει μόνο η Άλμα τα μυστικά της, υπάρχει και άλλος ήρωας του βιβλίου που θέλει να θάψει το παρελθόν του γιατί δε θέλει να θυμάται και να ντρέπεται! Αν υπάρχει ένα μήνυμα ξεκάθαρο ανάμεσα στις γραμμές  της ιστορία της, είναι ότι ένας τρόπος υπάρχει να αγαπάς, ανεξάρτητα από το είδος της αγάπης, και αυτό είναι η αποδοχή!

Το μυθιστόρημα της Αλιέντε κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Ψυχογιός από το 2016 και είναι ένας ύμνος στους ανθρώπους που ήμασταν αλλά και στους ανθρώπους που θα γίνουμε. (Σκεφτείτε τους αγαπημένους γονείς, παππούδες, θείους σας, δεν είναι μόνο οι ρυτίδες και τα λευκά τους μαλλιά, είναι κυρίως οι ιστορίες τους).

Μαίρη Β.