Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ε. ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ
-Εκδόσεις Κάκτος-
«Τα όνειρα είναι για να καταστέλονται και κυρίως όταν αφορούν έγκλειστους».
Το βιβλίο του Χατζηιωάννου είναι μια σειρά διηγημάτων. Κεντρικό πρόσωπο και συνδετικός κρίκος αυτών είναι ο δικαστής που ‘‘ανέμελα’’ και ψηλά από την έδρα – βάθρο του, μοιράζει ποινές σε όποιον περιμένει την ετοιμηγορία του. Είναι δίκαιος; Αντικειμενικός; Δεν επηρεάζεται από προσωπικά κίνητρα και φιλοδοξίες; Πόσο τον επηρεάζουν τα στερεότυπα;
Αν για τον Ηρακλή υπήρξαν δύο δρόμοι, κι εκείνος επέλεξε τον δύσκολο της αρετής, ο τίτλος είναι αρκετός για να αντιληφθεί ο αναγνώστης ότι ο δικαστής διάλεξε τον αντίθετο δρόμο. (Να ήταν και ο μόνος, και αυτός να παρέμενε στο βιβλίο, αλλά ας αποφύγουμε να σταθούμε στις έρευνες για το τι γνώμη έχουμε οι πολίτες για την ελληνική δικαιοσύνη και τις αποφάσεις που λαμβάνονται από τις δικαστικές έδρες).
Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι ενεργός δικηγόρος, ενώ στον προσωπικό του λογαριασμό στο TikTok αναλύει νομικά ζητήματα, εκλαϊκεύοντάς τα. Μέσα από τη μυθοπλασία ίσως προσπάθησε να παρουσιάσει στον αναγνώστη τα κακώς κείμενα αποφάσεων ανθρώπων που έχουν ή πιστεύουν ότι έχουν αδιαμφισβήτητη εξουσία. Δεν αναπτύσσει πολύ την κάθε ιστορία, προτιμάει να μας δώσει μια κεντρική ιδέα της κάθε υπόθεσης, άλλωστε αυτό που φαίνεται να τον ενδιαφέρει είναι οι αποφάσεις (και τα κίνητρα) του κεντρικού του χαρακτήρα που συρράπτει τα διηγήματά του.
Σε καμία περίπτωση δε μοιάζει με δικογραφία αλλά ίσως η περιληπτική λογική να μειώνει κάπως το λογοτεχνικό ενδιαφέρον αυτών. Από την άλλη βέβαια, γίνεται πιο περιεκτικός και καταλήγει συντομότερα στην απόφαση του δικαστή. Σίγουρα το βιβλίο του Χατζηιωάννου έχει μια αξία μαρτυρίας, αφού μέσα στα δικαστήρια θα έχουν δει πολλά τα μάτια του, και όπως αναφέρει στο πρόλογό του, μεθοδολογικά προλεγόμενα, σκοπό έχει να καταβαραθρώσουν τα στεγανά και να καταρρίψουν οποιαδήποτε προκατάληψη και στερεοτυπική πρόσληψη της πραγματικότητας.
Με λίγα λόγια είναι ένα βιβλίο νομικό, που αφήνει στην άκρη τους νομικούς όρους και βλέπει τον κάθε ήρωα ως άνθρωπο και όχι ως σπουδή στη νομική επιστήμη.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
