Καρδιά Από Πέτρα

Simon Scarrow

Καρδιά από πέτρα

«Όσοι δεν κατανοούν την Ιστορία είναι καταδικασμένοι να  την επαναλάβουν. Ωστόσο, όσοι κατανοούν την ιστορία είναι καταδικασμένοι να παρακολουθούν ανήμποροι εκείνους που την επαναλαμβάνουν».

Ένας ακόμα ξένος συγγραφέας αντλεί το θέμα του βιβλίου του από την ελληνική  ιστορία. Και συγκεκριμένα από τις μέρες της ελληνικής αντίστασης εναντίον του τυρρηνικού ναζιστικού καθεστώτος στην πατρίδα μας. Λίγο πριν την έναρξη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου ένα γερμανικό, αρχαιολογικό επιτελείο (με την άδεια της διδακτορικής κυβέρνησης του Μεταξά) έρχεται στην Ελλάδα για να κάνει ανασκαφές με την ελπίδα να βρει τον τάφο του Οδυσσέα και να πάρει τα αρχαιολογικά ευρήματα στη Γερμανία. Όταν στην Ιθάκη δεν καταφέρνουν να βρουν αυτά που επιθυμούν, κάποιοι αρχαιολόγοι διασκορπίζονται σε κάποια από τα υπόλοιπα Επτάνησα για να κάνουν ανασκαφές εκεί. Στη Λευκάδα καταλήγει ο αρχαιολόγος Καρλ Μίλερ με το δικό του επιτελείο. Μαζί του έχει και τον δεκαεξάχρονο γιο του, ο όποιος σύντομα αποκτά δυο ντόπιους, νησιώτες, φίλους. Τον Αντρέα, γιο ενός ποιητή και την Ελένη. Μια εφηβική φιλιά ξεκινάει και διατηρείται για ενάμιση χρόνο, όσο ο Πέτερ μένει στο νησί με τον πατέρα του, όμως το 1938 η αρχαιολογική αποστολή ανακαλείται πίσω στη Γερμανία και οι τρεις φίλοι χωρίζονται ώστε να συναντηθούν λίγα χρόνια αργότερα σε αντίθετα στρατόπεδα. Από τη μία οι βαρβαρότητες των κατακτητών και από την άλλη οι αντάρτες οι οποίοι προσπαθούν να υπερασπιστούν τον τόπο και το λαό τους. Ένα υπέροχο ιστορικό –πολεμικό- μυθιστόρημα, ο Scarrow, φαίνεται να γνωρίζει την κάθε πτυχή με την οποία θα ασχοληθεί στο βιβλίο του. Την Τοπογραφία του νησιού, την ιστορία, τις θυσίες των ανταρτών και τις βαρβαρότητες των φασιστών. Περιγράφει τις μάχες των ανταρτών με τους κατακτητές με κάθε λεπτομέρεια ενώ επίσης καταγράφει και τη μάχη του θρυλικού υποβρυχίου Παπανικολής και του πληρώματος του, το οποίο κατάφερε ζημιές στον Ιταλικό στόλο, πριν αποσυρθεί στο Κάιρο που βρισκόταν η αυτοεξόριστη κυβέρνηση με το βασιλιά Γεώργιο. Δείχνει όλο το σθένος που πολέμησαν οι έλληνες πριν την κατοχή αλλά και κατά τη διάρκεια της. Ίσως στον σκληρότερο πόλεμο της έως τώρα ιστορία που ενέπλεξε όλο τον κόσμο σε αυτόν και μετέφερε τις μάχες και το θάνατο από τα πεδία των μαχών στους αμάχους, κι ο λόγος η μεγαλομανία της Γερμανίας . Κάποιος θα αντιδράσει και θα σκεφτεί ότι κάθε πόλεμος είναι σκληρός και θα έχει δίκιο, ο κάθε πόλεμος είναι η στιγμή που έρχονται σε σύγκρουση οι άνθρωποι μεταξύ τους, που μπαίνουν σε δοκιμασία οι φιλίες, οι οικογένειες μα κυρίως μπαίνει σε δοκιμασία ο κάθε άνθρωπος με τον ίδιο τον εαυτό του, που πρέπει να διαλέξει αν θα είναι με τα αρνιά ή με τους λύκους, που άνθρωποι απλοί, καθημερινοί που δε θα είχαν ποτέ ικανό τον εαυτό τους για τέτοιου είδους ηρωισμούς κάνουν τα πάντα για την ελευθερία με  αξιοθαύμαστη αυτοθυσία. Γεννάει πολλές σκέψεις το βιβλίο και γι αυτό ανήκει στην κατηγορία εκείνων που έχουν  παραπάνω αξία από τα χιλιάδες που εκδίδονται κάθε χρόνο στη χώρα μας ή τα εκατομμύρια που εκδίδονται ανά τον κόσμο.

Θα συμβούλευα όσους το διαβάσουν, να μην αφήσουν το εφτασέλιδο σημείωμα του συγγραφέα στο τέλος του βιβλίου αδιάβαστο. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στην ελληνική ιστορία ως το πρόσφατο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου. Αναγνωρίζει το ρόλο της Βρετανίας και των Η.Π.Α. στον ελληνικό εμφύλιο, προκειμένου να ελέγχουν την κατάσταση στη χώρα μας, διορίζοντας μια σειρά εθνικιστών ηγετών που τους έκαναν τα χατίρια. Είναι μια ευκαιρία να νιώσουμε περηφάνια για την ιστορία και την καταγωγή μας, ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια που μας βομβαρδίζουν με προσβολές εντός και εκτός των συνόρων. Αλλά μην ξεχνάμε ότι στην ελληνική ιστορία πάντα υπήρχε και ο Εφιάλτης. Σε ποια πλευρά βρίσκεστε;

Μαίρη Β.