ΚΑΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ
ΜΕΤΑΞΙΑ ΚΡΑΛΛΗ
ΚΑΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ
-Εκδόσεις Ψυχογιός-
«Ποιος είπε ότι εμείς οι άνθρωποι βγάζουμε πάντα νόημα με τις επιθυμίες και τις πράξεις μας;»
Μετά το αριστουργηματικό της μυθιστόρημα «Κάποτε στη Σαλονίκη» η Κράλλη επιστρέφει με μια ιστορία για δυο ανθρώπους της σύγχρονης εποχής. Η Χρύσα και ο Μάχος ακολουθούν παράλληλες ζωές. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι δρόμοι τους διασταυρώνονται όμως οι δυο νέοι δε συναντιούνται.
Θα ζήσουν στην ίδια πόλη, θα γυρίζουν στις ίδιες περιοχές, θα κάνουν φιλίες, θα ερωτευτούν, θα απογοητευτούν, θα χάσουν την ελπίδα τους και θα την ξαναβρούν για να απογοητευτούν ξανά.
Ο Μάχος είναι απλά ένας άντρας μέσα στο πλήθος, χωρίς χαρακτηριστικά, χωρίς πρόσωπο για τη Χρύσα. Όμως και η Χρύσα είναι το ίδιο για εκείνον, άλλη μια γυναίκα μέσα στις τόσες που περπατούν βιαστικά δίπλα του, προσπερνώντας τον και διασχίζοντας τον δικό τους δρόμο.
Κάθε κεφάλαιο και μια χρονολογία όπου ο αναγνώστης παρακολουθεί ένα αντιπροσωπευτικό κεφάλαιο της ζωής των δύο ηρώων. Σε τι φάση βρίσκεται η ζωή τους, ποια είναι τα όνειρα τους, τα πιστεύω, οι επιθυμίες τους; Τι προοπτικές έχουν για το μέλλον; Φταίνε οι ίδιοι για τα κακώς κείμενα της ζωής τους ή υπήρξαν απλά θύματα των συνθηκών;
Από το 1979 ως το 2014 που διαδραματίζονται οι υποθέσεις, δεν μπορούν να απουσιάσουν οι πολιτικές συνθήκες της χώρας. Η Κράλλη, δεν πέφτει στην παγίδα να εκφράσει προσωπικές απόψεις παρουσιάζοντας τες μέσω του ενός ή του άλλου ήρωα της. Προσπαθεί να κάνει μια όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική αναφορά.
Φυσικά κάποια στιγμή ο Μάχος θα πάψει να είναι απλά ένα ακόμα αόρατο πρόσωπο για τη Χρύσα. Και η Χρύσα θα αποκτήσει υπόσταση στη ζωή του Μάχου.
Διαφορετικό από το «Κάποτε στη Σαλονίκη», όμως η Κράλλη εξακολουθεί να μας χαρίζει όμορφα βιβλία. Η ιστορία δίνει την εντύπωση της βιογραφίας, με βεβαιότητα ως προς το πλαίσιο. Βέβαια ο κάθε ένας και η κάθε μία που θα διαβάσουν το βιβλίο μπορούν να ταυτιστούν σε αρκετά σημεία με τους ήρωες. Γραμμένο με μια απλότητα που γίνεται οικεία δεν νοιάζεται για μεγάλα πάθη. Από τον έρωτα του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, από το δράμα της εγκατάλειψης της Μήδειας από τον Ιάσωνα, διαβάζουμε για μεγάλα πάθη που φτάνουν τους ήρωες στα όρια τους κάνοντας τους να τα ξεπερνούν.
Οι χαρακτήρες της Κράλλη σε όλα τους απλοί, καθημερινοί, δεν ξεπερνούν τα όρια τους, παραμένουν νηφάλιοι και αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια όσα τους συμβαίνουν.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
