Η ζωή που έλειπε

Κώστας Κρομμύδας

Η ζωή που έλειπε

Δεκαετία του ’40: Ένας δυνατός έρωτας ανθίζει, παρά τις δυσκολίες της εποχής, με το θάνατο να πλανάται στον αέρα.

Σημερινή εποχή: Ένας έρωτας γεννιέται ανάμεσα σε δύο νέα παιδιά. Ο τόπος κοινός… Ένα νησί χωρίς όνομα… Τι σημασία έχει άλλωστε;

Στη σπηλιά της Σιωπής, χαραγμένα δύο αρχικά, περιμένουν τον έρωτα να ξαναγραφτεί από την αρχή και αυτή τη φορά, να εξελιχθεί αλλιώς και να ολοκληρωθεί. Μυστικά, ενθύμια, στόματα ερμητικά κλειστά και μνήμες οδυνηρές.

Όλα θα έρθουν στο φως, γιατί η αλήθεια λάμπει θριαμβευτικά στο τέλος!

Ο Κώστας Κρομμύδας, στο πρώτο του συγγραφικό έργο, μοιράζεται μαζί μας μια ιστορία εμπνευσμένη από αληθινά γεγονότα. Η πρώτη έκδοση, έγινε το 2013 και το 2016 εκδόθηκε εκ νέου, με προσθήκες γεγονότων που δεν υπήρχαν στο αρχικό κείμενο. Όπως αναφέρει ο ίδιος σε σημείωμα του, το νησί δεν είναι υπαρκτό, αλλά έχει εμπνευστεί από ένα συνδυασμό νησιών, όπως η Λέρος, η Άνδρος και η Χάλκη.

Αυτή η ερωτική ιστορία, γράφτηκε για να μας αποδείξει πως ο έρωτας, δε λογαριάζει ούτε πολέμους, ούτε εμπόδια. Ανθίζει ακόμα και στις πιο δύσκολες εποχές και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του. Κι όταν είναι αληθινός, όσα χρόνια και να περάσουν, όσα χιλιόμετρα και να μεσολαβήσουν, η ελπίδα για την επανένωση δε πεθαίνει…

Ένα καλογραμμένο βιβλίο, που δεν κουράζει καθόλου και πριν καλά, καλά το χορτάσεις, φτάνει στο τέλος! Ομολογώ ότι είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον Κώστα Κρομμύδα, αλλά σύντομα, θα διαβάσω και τα υπόλοιπα – Ουρανόεσσα,  Ογγρέσα και Μη με λησμόνει - γιατί μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει! Κάποια στιγμή, θα ήθελα να δω το «Η ζωή που έλειπε» σε ταινία στον κινηματογράφο, γιατί νομίζω, πως αξίζει να προβληθεί  στη μεγάλη οθόνη.

                                                                                                            Μάρω Κόλλια