Η ΚΑΘΑΡΣΗ – ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 3
ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΛΑΠΑΤΑ
-Εκδόσεις Ψυχογιός-
«Άσε με να πενθήσω την ιστορία της ζωής μου όπως θέλω εγώ».
Μετά τον θάνατο του θείου του, ο Φοίβος, αναλαμβάνει το βαρύ έργο, να ανοίξει μια παλιά υπόθεση και να ανακαλύψει τον υπεύθυνο για τον θάνατο μιας ιερόδουλης είκοσι χρόνια νωρίτερα. Αν και η άποψη που έχει επικρατήσει ήταν ότι η γυναίκα έχασε τη ζωή της σε ατύχημα, υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει δολοφονηθεί αν και μόνο ο Ηλίας Νεγρεπόντης συνέχισε να ψάχνει, χωρίς να καταφέρει να ανακαλύψει ποτέ τον ένοχο, καταλήγοντας να τον τρώει το σαράκι. Ο Φοίβος, για να μπορέσει να ανακαλύψει την αλήθεια θα επισκεφτεί το αρχοντικό του Βογιατζόγλου, το οποίο βρισκόταν πολύ κοντά στο σημείο που η άτυχη γυναίκα έχασε τη ζωή της. Κι εκεί θα συναντήσει το ομορφότερο πλάσμα, το οποίο θα πληγώσει βαθιά την καρδιά του με τη σαϊτιά του έρωτα. Η Σκαρλάτη, η κόρη του ζεύγους Βογιατζόγλου – Δούκα δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα αισθήματα που προκαλεί στον επίμονο αξιωματικό.
Η Οδύσσεια, αποφασίζει να επιστρέψει στην Αθήνα, παίρνοντας μαζί της στο ταξίδι και την κόρη της Παλμύρα. Η Οδύσσεια αν και έχει ζήσει μια πολυτελή και φιλήδονη ζωή στην Κωνσταντινούπολη, νιώθει ότι έχει ανοιχτούς λογαριασμούς στη γενέτειρά της και θέλει να γυρίσει και να τους κλείσει. Η επιστροφή της μόνο ευπρόσδεκτη δε θα είναι από τα μέλη της οικογενείας Βογιατζόγλου-Δούκα, αφού κανείς δεν έχει ξεχάσει την άσχημη συμπεριφορά της, και ειδικά απέναντι στη ξαδέλφη της, πριν το σκάσει. Η εμφάνιση των δύο γυναικών θα αναστατώσει την οικογένειά.
Η Λαπατά επιστρέφει με το τρίτο βιβλίο που κλείνει και την τριλογία «Οι Κόρες της Ελλάδας» θέλοντας ίσως να φέρει την κάθαρση στους ήρωες και κυρίως τις ηρωίδες της. Όμως πριν βρουν τον Παράδεισο, πρέπει να περάσουν ξανά από την Κόλαση, όπως θα σχολιάσει χαρακτηριστικά και μία εκ των ηρωίδων της. Στο πρώτο μέρος η συγγραφέας στέκεται περισσότερο στην Αθήνα και στους αθηναίους της δεκαετίας του 80’ του δέκατου ένατου αιώνα. Σε αυτό φαίνεται και το εύρος της έρευνας που έχει προηγηθεί πριν γραφτεί το βιβλίο, αν και ίσως σε κάποια σημεία το παραφορτώνει με πληροφορίες και λεπτομέρειες. Στο δεύτερο μέρος, θα σταθεί περισσότερο στην υπόθεσή που θα το συνδέσει με τα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς, αν και μπορεί να διαβαστεί κι αυτοτελώς. Η χρήση της γλώσσας είναι άψογη στο βιβλίο και θα κάνει την ανάγνωση ευχάριστη.
Μαίρη Β.
