Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ Η ΕΥΤΥΧΙΑ

 
 
 

ΡΕΑ ΜΑΝΕΛΗ

Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ Η ΕΥΤΥΧΙΑ

-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΚΥΡΑ-

Τα τελευταία χρόνια, όπως παρατηρείται στο Hollywood και στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, έτσι και στη χώρα μας, οι κινηματογραφιστές  δημιουργούν βιογραφικές ταινίες, για σημαντικά πρόσωπα του κάθε τόπου. Αυτό ίσως συμβαίνει από τη μία, γιατί πλέον έχουν γυριστεί τα πάντα και φτάνουμε στην επανάληψη κι από την άλλη γιατί υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από το κοινό για κάποια πρόσωπα, οπότε η επιτυχία είναι σίγουρη και η επένδυση ασφαλής. Μια βιογραφία, αυτή της γνωστής στιχουργού και όχι μόνο, Ευτυχίας Παπαγιανόπουλου, που προβάλλεται από τις 19 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους έως και σήμερα, έχοντας αποσπάσει πολύ καλές κριτικές.  Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο της εγγονής της Ρέας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα.

Η Ρέα Μανέλη, είναι η κόρη του γνωστού κωμικού Φραγκίσκου Μανέλη, και της κόρης της Ευτυχίας, Μαίρης, η οποία πέθανε σε μικρή ηλικία, σκορπίζοντας τη θλίψη στη μεγάλη μας στιχουργό, όπως είχε γίνει παλιότερα με τον πατέρα της,  με την μητέρα της, αλλά και με τον αγαπημένο της σύντροφο, Γιώργο. Η ιστορία της ξεκινάει από τη Μικρασία, εκεί ζούσε η μικρή Ευτυχία, που θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως πνεύμα ανυπότακτο και επαναστατικό. Πέρναγε τις τάξεις δύο δύο, απαντούσε με ρίμα και είχε έναν ‘’ψυχαναγκασμό’’, πουλούσε τα πάντα, ακόμα και το στασίδι της μάνας της στην εκκλησιά. Όταν ήρθε στην Ελλάδα, αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, και κάποια στιγμή χώρισε με τον πρώτο της άντρα τον Κώστα. Μέσω της Νίνου γνώρισε τον Τσιτσάνη, και μπήκε στο χώρο του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού ως στιχουργός, βέβαια έγραφε στίχους από πολύ μικρή, όπου έβρισκε και συνεχώς, σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας θα λέγαμε, σε λογαριασμούς, χαρτοπετσέτες, πακέτα τσιγάρων. Η Ευτυχία έβγαζε λεφτά με κάθε τρόπο, αλλά τα χάλαγε οπουδήποτε, στη φροντίδα αδέσποτων γατιών, σε συνανθρώπους της, στην πόκα. Δυστυχώς ο ‘’ψυχαναγκασμός’’ της να πουλάει τα πάντα την οδήγησε να δίνει επί πληρωμή τα τραγούδια της, σε συνθέτες και στιχουργούς, ακόμα κι όταν δεν είχε ανάγκη, που υπέγραφαν με το όνομα τους κι έτσι σήμερα δε γνωρίζουμε, ποια ήταν δικά της, αφού ήταν πολυγραφότατη, αλλά λίγα τραγούδια έχουν την υπογραφή της.

Η Ευτυχία Παπαγιανόπουλου, κατάφερε να μπει σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και να κυριαρχήσει, επίσης δημιούργησε έναν πολύτιμο θησαυρό για τον λαϊκό μας πολιτισμό, που αν έλειπε θα ήταν σίγουρα φτωχότερος. Δυστυχώς όμως δε γνωρίζουμε το σύνολο των τραγουδιών, που της ανήκουν αλλά και πάλι μόνο που τα πνευματικά της παιδιά τραγουδιόνται ως σήμερα, είναι σημαντικό.

Η  συγγραφέας, διηγείται την ιστορία της οικογένειάς της. Πρωταγωνίστρια η Ευτυχία, συμπρωταγωνίστρια η ίδια η Ρέα, συμμετέχοντες οι κόρες της Μαίρη και Καίτη, ο Μανέλης, η Μαριόγκα, οι σύντροφοί της Γιώργος και Κώστας. Το κείμενο διαβάζεται εύκολα, σαν να μας μιλάει η συγγραφέας και εύκολα μπορούμε να νιώσουμε οικεία με την οικογένειά της. Μαθαίνουμε για τη ζωή όλης της οικογένειας και της ίδιας της Ρέας, σε σχέση πάντα με τη γιαγιά της. Επίσης μπορούμε να μάθουμε για τη ζωή, κοινωνική, πολιτιστική αλλά και τη ρυμοτομική της περιοχής του κέντρου, την περίοδο πριν και μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Θα μας αναφέρει κωμικά και στενάχωρα περιστατικά της γιαγιά της, που θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε την προσωπικότητά της. Επίσης θα μάθουμε για τραγούδια, που σύμφωνα με την εγγονή της, έχει γράψει η Ευτυχία. Η ανάγνωση του βιβλίου ίσως μας ωθήσει, να ανοίξουμε κάποια συσκευή ήχου για να ακούσουμε κάποια από τα υπέροχα τραγούδια της.

Ε.Φ.Β.

 

 

Διαβάστε επίσης: