Η ΧΡΥΣΑΛΛΙΔΑ
ΖΟΕΛ ΛΟΠΙΝΟ
Η ΧΡΥΣΑΛΛΙΔΑ
-Εκδόσεις Καστανιώτη-
Στο μυθιστόρημα της γαλλίδας, με ελληνικές ρίζες συγγραφέως, Ζοέλ Λοπινό «Η Χρυσαλλίδα», κεντρική ηρωίδα είναι η Ηλιάνα, με ένα χάρισμα που κάποιες φορές καταλήγει να γίνεται η κατάρα της. Ως πνευματικός άνθρωπος, με τον τρόπο που μας την παρουσιάζει η συγγραφέας, έχει τη δυνατότητα να ακούει και να αισθάνεται αυτά που νιώθουν οι άνθρωποι γύρω της, κάνοντας την να σηκώνει μέρος από το βάρος τους. Έχοντας αυτή τη δυνατότητα, η ηρωίδα παρηγορεί και συμβουλεύει όλους όσους συντρέχουν σε εκείνη, ενώ προσπαθεί να τους δείξει το δρόμο ώστε να απελευθερωθούν από τη δυστυχία και να καταφέρουν, αν όχι να γίνουν ευτυχισμένοι, τουλάχιστον να αποκτήσουν γαλήνη. Εκτός όμως από τη ζωή της Ηλιάνας και του γιου της, ενός επίσης χαρισματικού παιδιού και παρά την περιθωριοποίηση που βιώνουν στο χωριό της Κρήτης από ανθρώπους στενόμυαλους, με αρχηγό τον παπά, στο μυθιστόρημα θα μας απασχολήσουν και δυο ακόμη ήρωες, με εκ διαμέτρου αντίθετες ζωές μεταξύ τους, και διαφορετικής φιλοσοφίας με εκείνη της Ηλιάνας. Ο πρώτος, σε σειρά εμφάνισης, έχοντας χάσει τα πάντα από τη στιγμή που μένει άνεργος, αδυνατεί να σταθεί στα πόδια του. Ενώ ο δεύτερος , ένας εύπορος έλληνας, πλέον πολίτης Αμερικής, έχει καταλήξει να είναι υλιστής. Επίσης παράλληλα θα διαδραματίζονται ιστορίες από χαρακτήρες, που θα ζητήσουν τη συμβουλή της Ηλιάνας.
Δε θέλω να σταθώ άλλο στην υπόθεση, θεωρώ ότι όσοι διαβάζεται την κριτική πήρατε μια γενική γεύση της ιστορίας. Όταν επέλεξα το βιβλίο της Ζοέλ Λοπινό, από το ράφι του βιβλιοπωλείου, δεν κρύβω ότι επιθυμούσα και ότι ήλπιζα να διαβάσω κάτι διαφορετικό από μια σύγχρονη μας συγγραφέα. Όμως η επιλογή μου, θα μπορούσα να πω ότι με διέψευσε, και δεν είναι, τι περίμενα να διαβάσω, αλλά με βεβαιότητα δεν περίμενα ένα βιβλίο, που αν και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ένα ακόμη κοινωνικό, ερωτικό μυθιστόρημα (και δεν έχω πρόβλημα ούτε με το κοινωνικό και πολύ περισσότερο με τον έρωτα).
Ο θαυμασμός της συγγραφέως για την ηρωίδα της, ξεχειλίζει από κάθε πόρο του βιβλίου, αν μπορώ να το θέσω έτσι, και αυτό με κάνει να πιστεύω ότι ο κεντρικός χαρακτήρας της είναι βασισμένος σε πραγματικό πρόσωπο –ειδάλλως δε δικαιολογείται τόσος ενθουσιασμός για φανταστικό χαρακτήρα-. Η συγγραφέας καταπιάνεται με πολλά κοινωνικά θέματα , τα οποία και πράγματι θα έπρεπε να έχουν εκλείψει, για παράδειγμα δε θα έπρεπε να σοκάρει κανέναν η ομοφυλοφιλία και πολύ περισσότερο να καταλήγει ο σεξουαλικός προσανατολισμός να γίνεται λόγος περιθωριοποίησης και εκφοβισμού ή δε θα έπρεπε καν να συζητάμε για την ψυχική ή σωματική κακοποίηση γυναικών και παιδιών- δυστυχώς όμως είναι θέματα που υπάρχουν και καλώς η συγγραφέας με τον τρόπο της τα καταγγέλλει, μόνο που δεν είμαι σίγουρη για το πόσο σκαλίζει το πρόβλημα σε βάθος και δε μένει στην επιφάνεια του. Το κάθε θέμα για να είμαστε ειλικρινείς δεν μπορεί να εξαντληθεί στα περιθώρια ενός κεφαλαίου. Και κυρίως δε θα βρεθεί λύση, αν η προσπάθεια δεν είναι καθολική, όμως ποιος ο λόγος να τα φέρει όλα αυτά στο προσκήνιο, αν δεν έχει να προτείνει κάτι ουσιαστικό και καταλήγει να κάνει μια γρήγορη ανάγνωση; Το ότι δεν κάλυψε τα δικά μου γούστα, και έχοντας μια ιδέα του τι διαβάζεται στις μέρες μας, δε σημαίνει ότι δε θα ευχαριστήσει η ανάγνωση του πλήθος άλλων αναγνωστών.
Αν και αποφεύγω τέτοια σχόλια, και χωρίς να έχω καθόλου σκωπτική η δασκαλίστικη διάθεση , πρέπει να σχολιάσω ένα λάθος που έγινε στο μυθιστόρημα. Πολλές φορές, σε αρκετά βιβλία, πιθανόν (σχεδόν σίγουρα) και σε εμάς στο ArtScript να έχουν ξεφύγει , είτε ορθογραφικά είτε εκφραστικά λάθη, είναι ο όγκος της δουλειάς το καταλαβαίνω, το δέχομαι και δεν το επισημαίνω ποτέ. Όμως ένα λάθος, όπως αυτό της σελίδας 147, όπου το ηλιοβασίλεμα αντί για τη δύση του ήλιου, χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ανατολή, αλλάζει όλη την εικόνα που θέλει ο συγγραφέας να δώσει στον αναγνώστη. Αν και μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η επιμελήτρια του βιβλίου, μιας και η συγγραφέας προτιμάει να γράφει τα βιβλία της στα ελληνικά, μια γλώσσα που δεν είναι η μητρική της. Κατά τα άλλα ήταν άψογο και σε ορθογραφία και έκφραση.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
