ΕΡΩΤΕΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΡΩΤΕΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
-Εκδόσεις Τόπος-
«Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει ανθρώπινη δραστηριότητα, ακόμη και η πιο ευγενής, που δεν ευτελίζεται από παρείσακτους». Διονύσης Χαριτόπουλος
Η δικτατορία έχει πέσει και ο Καραμανλής καταφτάνει στο αεροδρόμιο της Αθήνας, για να αναλάβει τη διακυβέρνηση και να πάει τη χώρα σε εκλογές έπειτα από την εφταετία. Οι αστυνόμοι, που μόλις πριν από λίγες ώρες δε θα δίσταζαν να σηκώσουν το γκλοπ και να βαρέσουν όποιον τολμούσε να προφέρει το όνομα του, τώρα τον προστατεύουν από τη λατρεία του πλήθους. Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου θα παρακολουθήσει την επιστροφή του έκπτωτου ηγέτη από μια ασπρόμαυρη τηλεόραση σε ένα χωριό της Μακεδονίας και κάπως έτσι θα ξεκινήσει η μεταπολίτευση.
«Επειδή συγγραφέας γίνεσαι γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς». Ο ήρωας από την εφηβεία του γράφει, τίποτε άλλο δεν τον γοητεύει όσο το να έχει δικό του χρόνο, να ξεδιπλώνει σκέψεις και ιδέες πάνω σε χαρτί, τι κι αν την επόμενη μέρα σκίζει τις σελίδες που έγραψε επειδή δεν τον ικανοποιούν. Όμως πέρα από τη γραφή πρέπει να καλύψει το βιοποριστικό του, με μια εργασία που θα του επιτρέπει να αφιερώνεται στη συγγραφή. Την εποχή που η διαφήμιση επιφέρει πολλά χρήματα στους εργαζόμενους του τομέα, ο ήρωας το όνομα του οποίου δε μας αποκαλύπτει ο συγγραφέας, αν και ο αναγνώστης έχει μια υποψία για το ποιο μπορεί να είναι, βρίσκει τη κλίση του.
Παράλληλα με τη ζωή του ήρωα, βλέπουμε και τη ζωή της χώρας μετά την εφταετία. Ο κεντρικός χαρακτήρας βρίσκει το δρόμο του, ενώ νωρίτερα χωρίς ‘‘τύψεις’’ αρνείται εργασίες που θα του πρόσφεραν ένα πολύ καλό εισόδημα. Σχετίζεται με γυναίκες κι ερωτεύεται. Πως λειτουργεί όμως και η ελληνική κοινωνία στη μεταπολίτευση; Οι εργοδότες που μέσα στα χρόνια της δικτατορίας απολάμβαναν όλα τα προνόμια του να είναι τα αφεντικά, δυσανασχετούν με όποιο μικρό ή μεγάλο δικαίωμα κερδίζουν οι εργαζόμενοι. Πως ήταν ο κόσμος της διαφήμισης, ποιοι οι νόμοι στα σκυλάδικα και πως οι ελληνίδες διεκδικούν μια πρωτοφανή ίσως για τα δεδομένα της εποχής ερωτική ελευθερία, παύοντας πλέον να καταπιέζουν τη φύση τους. Ο συγγραφέας σκιαγραφεί μια εποχή που μας οδήγησε στο σήμερα.
Ο Χαριτόπουλος δε φλυαρεί άσκοπα. Μέσα σε 142 σελίδες μας δίνει το στίγμα της εποχής και της ζωής του ήρωα. Στο κάθε τι δίνει και το χώρο που θεωρεί ότι του αναλογεί και εκπαιδευμένος και ο ίδιος από τη διαφήμιση, στην οποία είχε εργαστεί, ξέρει πώς να γίνει περιεκτικός και πως αρκετά από αυτά να μείνουν ανεξίτηλα στον αναγνώστη.
«Οι έρωτες δεν είναι κατόρθωμα, είναι το μυστικό εορτολόγιο της ζωής μας».
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
