ΕΝΗΛΙΚΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΔΟΥΒΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: γραφή

Σπάνιες εκδικητικές μέρες

Κρύβεσαι και από τον ίδιο σου τον εαυτό

Η ποιητική συλλογή με τίτλο Ενήλικα Αιμοσφαίρια, είναι η πρώτη της ποιήτριας, και πολύ μας αρέσει, που νέοι άνθρωποι εμπλέκονται με το χώρο της ποίησης. Η ποιήτρια γεννημένη στην Αθήνα, με σπουδές Νομικής, καταπιάνεται με μια συλλογή, που από τον τίτλο της μαρτυρά ότι θέλει γνώσεις θετικών επιστημών. Η συλλογή χωρίζεται σε δύο μέρη, Ενηλικιώσεις και Αιμορραγίες, που απαρτίζονται από είκοσι έξι ποιήματα.

Φτάνεις να αναρωτιέσαι

γιατί στο ονειροβατώ

βάλανε μέσα το ρήμα βαίνω

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η συλλογή διακατέχεται από μία ελαφρά μελαγχολία, αλλά και εσωτερικότητα, ξεκινώντας με το ποίημα Αυτοβιογραφικό. Ενώ δεν είναι λίγες οι φορές, που αισθανόμαστε πως απευθύνεται σε έναν συγκεκριμένο αναγνώστη, σε έναν συνοδοιπόρο. Αντιλαμβάνεται από τι είμαστε φτιαγμένοι, αναφέρεται σε δεύτερες ευκαιρίες, το Χάος και ο Έρωτας έχουν τη θέση τους στη συλλογή.

Σκέψου μονάχα πόσοι

«φωτεινοί»

ξεβράζονται σε βελούδινες ακτές

ανά ώρα

Στο δεύτερο μέρος, ανεβάζει ρυθμό και λέει τα περισσότερα από αυτά που θέλει να πει. Σαν δικηγόρος μας παραθέτει το Άρθρο 684ΑΚ, αλλά προσωπικά ξεχώρισα το ποίημα Σακούρα, εμπνεόμενο από την Ιαπωνία, εξού κι ο τίτλος. Το αίμα, όπως είναι φυσικό, έχει τη θέση του στη συλλογή, όχι βίαια, αλλά λογοτεχνικά κι επιστημονικά, χωρίς όμως να κατακλύζει τις σελίδες του και να γίνεται θέαμα  και λόγος απωθητικός. Αίμα, αιμοσφαίρια, κόκκινα, λευκά, που θαρρώ γίνονται από δύο ένα. Με χημεία, με τέχνη και με λόγο.

Ο ήλιος κάνει την εμφάνισή του στο δεύτερο μέρος, στην Ελλάδα άλλωστε ζούμε, αλλά όχι σαν ηλιάτορας, όχι σαν δίκαιος, όχι σαν Θεός ή λυτρωτής, αλλά ως εγκλωβισμένος, κι ως εργαλείο σε σχέση με την θέση του στο ηλιακό σύστημα, για να μας πει η Δούβη τη θεωρία της.

Μονάχα τις δικές μας μέρες και ώρες

κατάφερα να μείνω ασυνεπής

Τέλος το σπάσιμο σύνθετων λέξεων όπως το ‘‘λυσσομανώ’’ δίνουν ένα όμορφο αποτέλεσμα, άλλωστε γιατί να υπάρχει πάντα σύνθεση, αν και η διάσπαση κάνει μια χαρά τη δουλειά της; Βέβαια στην περίπτωση των ποιημάτων της, αν και όλα τα ποιήματα συνήθως μπορούν να σταθούν και μόνα τους, δεν ξέρω αν στην περίπτωση της εν λόγω συλλογής, χάσουν κάτι από την ύπαρξή τους, αν δεν τα διαβάσουμε ως ολότητα, και τα δούμε ένα ένα. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει και τίποτα, αφού ως συλλογή παρουσιάζονται κι ως τέτοια θα διαβαστεί.

Ε.Φ.Β.