Χωρίς Εσένα... - ... Δεν Υπήρξα Ποτέ

ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ - ΘΑΛΕΙΑ ΚΟΥΝΟΥΝΗ

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ …-… ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΠΟΤΕ

Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι δεν είναι ένα βιβλίο αλλά δύο, και όπως εξηγούν οι συγγραφείς τους ανήκουν στην Παράλληλη Λογοτεχνία, τι είναι αυτό θα αναρωτιέστε, αν και κάποιοι ήδη θα υποψιάζονται. Η υπόθεση είναι κοινή και για τις δύο συγγραφείς, όμως η μία (ΘΑΛΕΙΑ ΚΟΥΝΟΥΝΗ), εξελίσσει το δικό της βιβλίο από την πλευρά του ήρωα, εμπειρίες, προηγούμενη ζωή, ερινύες που τον καταδιώκουν, απραγματοποίητα όνειρα, λάθη και μέσα σε όλα ο έρωτας με μια άγνωστη και η εικόνα που έχει σχηματίσει ο ίδιος για εκείνη. Ενώ η άλλη συγγραφέας (ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΡΟΥ),  εξελίσσει το δικό της βιβλίο από τη πλευρά της ηρωίδας. Επιθυμίες, όνειρα, απογοητεύσεις. Μια ζωή προσπαθούσε να φανεί άξια στις επιδιώξεις των άλλων καταλήγοντας να φτάσει σε τέλμα,  και μέσα σε όλα ο έρωτας με έναν άγνωστο άντρα και η εικόνα που έχει σχηματίσει η ίδια για εκείνον.     

Λίγα λόγια όμως για την κοινή υπόθεση, ο Άλκης ανήκει στις μυστικές υπηρεσίες, το καθήκον πολλές φορές τον έχει αναγκάσει να ενεργήσει κόντρα στη συνείδηση του. Όμως όταν κάποιος πηγαίνει ενάντια στα πιστεύω του, έρχεται η ώρα που ‘‘σπάει’’.  Και γίνεται  μη χρήσιμος για τη δουλειά που υποχρεούται να κάνει. Ο Αλκιβιάδης ελεύθερος πια από τις ευθύνες του ως αστυνομικός ψάχνει ένα εξιλαστήριο θύμα, στο οποίο να πατήσει πάνω, να νιώσει δυνατός και να αρχίσει τη ζωή του από το μηδέν, εδώ έρχεται και κολλάει μια ‘‘πόρνη πολυτελείας’’ η Κορίνα, με την οποία συναντιούνται σε μια έπαυλη και όλα όσα δεν είναι κανονισμένα από το γραφείο συνοδών, τα κανονίζει ο Αλκιβιάδης… η συνάντηση γίνεται, και η υπόθεση παίρνει τον δρόμο της.

Έχοντας διαβάσει και τα δύο βιβλία, αν και οι ήρωες φαίνονται διαφορετικοί μεταξύ τους μπορείς να εντοπίσεις ότι έχουν κοινή αφετηρία, είναι θύματα των φιλοδοξιών των γονιών τους για εκείνους. Ένα ερωτικό πεντάγωνο, με κεντρικούς τους δύο βασικούς χαρακτήρες, αλλά με επιπλέον δύο άτομα που ματαιοπονούν για να τους κερδίσουν και να αποσπάσουν τον έναν από τον άλλον.

Το ότι τα δύο βιβλία έχουν κοινή υπόθεση δε σημαίνει ότι είναι και τα ίδια, εκτός από ελάχιστες σκηνές που είναι απολύτως απαραίτητο να δούμε πως τις αντιλαμβάνονται και οι δύο ήρωες δεν υπάρχει συχνή επανάληψη. Σαν μια καλοστημένη παρτίδα σκάκι η κάθε συγγραφέας αφήνει ελεύθερη την άλλη να κάνει την κίνηση της και να αναπτύξει από την πλευρά της το κοινό τους δημιούργημα. Δεν μπορώ πάντως να μην παρατηρήσω ότι το βιβλίο που θα διαβαστεί δεύτερο δε θα επιφυλάσσει και πολλές εκπλήξεις για τον αναγνώστη, τουλάχιστον στη σχέση μεταξύ των δύο χαρακτήρων, αν και σε κάποια σημεία μπορεί να αποδημήσει αυτά που πιστέψαμε στην ανάγνωση του πρώτου βιβλίου που έπεσε στα χέρια μας.

Αν τελικά πέτυχε το εγχείρημα των δύο συγγραφέων θα το αποφασίσει ο κάθε αναγνώστης ξεχωριστά. 

Μαίρη Β