ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ

HEDDI GOODRICH

-Εκδόσεις Κλειδάριθμος-

«Γόμορα», «Η τετραλογία της Νάπολης» και τώρα το «Χαμένη στη Νάπολη», άλλη μια ιστορία, μιας πόλης που φαίνεται πως μαγεύει τους συγγραφείς και προσφέρει υλικό για μυθοπλασία, μια πόλη που γίνεται πρωταγωνίστρια αυτή τη φορά από μια φιλοξενούμενη σε αυτήν. Η Heddi Goodrich, πτυχιούχος Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνίας, πολυταξιδεμένη καθώς φαίνεται και ζώντας δέκα χρόνια στη Νάπολη, είχε τις γνώσεις και τις δυνατότητες να συγγράψει αυτό το βιβλίο, αρχικά στα ιταλικά και εν συνεχεία στα αγγλικά. Αρκετές φορές θα αισθανθούμε πως πολλές πληροφορίες και γεγονότα, τα έχει γνωρίσει από πρώτο χέρι και μας τα μεταφέρει ως έγιναν.

Η πρωταγωνίστρια που έχει το ίδιο όνομα με τη συγγραφέα, ζει στην Ισπανική συνοικία και σπουδάζει στο πανεπιστήμιο της Νάπολη εκεί σε ένα πάρτι  θα γνωρίσει τον  Πιέτρο, ένα αγροτόπαιδο από το Μόντε Σαν Ρόκο, μια περιοχή 102 χιλιόμετρα πιο μακριά. Ασφαλώς σε ένα βιβλίο με νέους ανθρώπους δεν μπορεί να λείψει η νεανική παρέα, γύρω από την Heddi, υπάρχουν ο Λούκας Φαλκόνε, ο αθυρόστομος Τονίνο, ο ευαίσθητος Άντζελο, η φίλη της η Σόνια, και θα προστεθούν κι άλλα πρόσωπα, όπως ο αδελφός του Πιέτρο, ο Γκαμπριέλε, η γαλλίδα Μαντλέν και όχι μόνο.

Η ιστορία ξεκινάει με τη συνάντηση των δυο πρωταγωνιστών, σε παρελθούσα εποχή, και ενδιάμεσα από κεφάλαια θα εμφανίζεται η ηλεκτρονική τους επικοινωνία με email, που αρχίζει τέσσερα χρόνια μετά, αφού το ζευγάρι ζει πλέον μακριά και κάποια στιγμή οι χρόνοι της διήγησης και των email θα ενωθούν και θα συνεχίσουν παράλληλα στο παρόν. Η συγγραφέας θα μας περιγράψει τη ρυμοτομία της πόλης, την Ισπανική συνοικία, τις αρχαίες στοές που οι κάτοικοι χρησιμοποίησαν ως καταφύγια κατά την περίοδο του β’ παγκοσμίου πολέμου, τα σπίτια, τους δρόμους. Αλλά θα μας διηγηθεί και τις ζωές των άλλων ηρώων μία προς μία παράλληλα με την κεντρική ιστορία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού, που έχει να αντιμετωπίσει ως είθισται προβλήματα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση την οικογένεια του Πιέτρο, την ατολμία του και το αίσθημα καθήκοντος που νιώθει προς αυτήν.

Για να πω την αλήθεια με την πρώτη ματιά μου φάνηκε εντελώς χαζός ο λόγος των προβλημάτων που είχε να αντιμετωπίζει το ζευγάρι, ίσως δεν είμαι τόσο ρομαντικός, αφού η ζωή ήταν δική τους, κι αφού υπήρχε αγάπη ήταν όλα θέμα μιας απλής απόφασης. Εν συνεχεία όμως αντιλήφθηκα, πως πέρα από το πως ο καθένας βλέπει τα δικά του προβλήματα ως πιο σοβαρά και δε χρειάζεται να τον κυνηγάει η μαφία για να υποφέρει, η συγγραφέας παρουσιάζει το πώς βλέπει την εικόνα του Νότου (και θα έλεγα εδώ πως αυτό ισχύει για όλο τον ευρωπαϊκού Νότο) μέσα από τα μάτια μιας ‘ξένης’, με διαφορετική κουλτούρα. Κι όταν έφερα στη μνήμη μου ιστορίες, συνήθως λίγο παλαιότερων χρόνων, ανακάλυψα πως γνώριζα περιπτώσεις που οι πεθεροί/ες, το οικογενειακό περιβάλλον κατέστρεψε γάμους, ζωές και ευτυχίες, επενέβησαν πολλές φορές στο ζευγάρι και τη ζωή του στραγγαλίζοντάς το. Η νοοτροπία του Νότου, που δεν παντρεύεσαι μόνο τον/την σύζυγο, αλλά ολόκληρο το σόι του, είναι μεγάλο βάρος. Στο βιβλίο θα αναφερθεί αρκετές φορές και η Ελλάδα, που σε αυτή ταξιδεύει ο Λούκας για να ξαναβρεί τον έρωτά του, που συνταξιδεύει και το ζευγάρι για διακοπές για να συναντήσει τους γονείς της πρωταγωνίστριας.

Δυστυχώς ο Νότος έχει πολλές παθογένειες, άσχημες νοοτροπίες, και παρά που η συγγραφέας τις βλέπει με κατανόηση και αγάπη, λόγω της αγάπης της για την Νάπολη, μόνο όταν ειδωθούν από απόσταση και με τα μάτια ενός άλλου θα γίνουν αντιληπτές. Κι όπως γράφει στους στίχους του ο Άρης Δαβαράκης «Πως είναι δύσκολα τα απλά, το έχω καταλάβει…»

Ε.Φ.Β.

Διαβάστε επίσης: