ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΔΡΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΜΑΥΡΙΔΟΥ-ΛΙΒΑΝΗ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΔΡΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
-Εκδόσεις Κέδρος-
Θα υποθέτετε από τον τίτλο και από το εξώφυλλο του βιβλίου, ότι πρόκειται για ένα μυθιστόρημα για κάποιον καλοκαιρινό έρωτα, ίσως για δυο ανθρώπους που γνωρίστηκαν σε κάποιες ειδυλλιακές διακοπές σε αυτό το ήσυχο νησί του Αργοσαρωνικού! Δε θέλω να σας απογοητεύσω αλλά πέφτετε έξω. Μπορεί η Ύδρα να παίζει το ρόλο της στο βιβλίο, αλλά δεν αποτελεί ούτε καν το κύριο σκηνικό που εξελίσσεται η υπόθεση του κειμένου! Ο Άρης, ο νεότερος γιος μιας εφοπλιστικής οικογένειας, η εταιρεία της οποίας εδρεύει στην Αγγλία, από την πρώτη του επίσκεψη ερωτεύεται το νησί, μόλις βρει ένα σπίτι πάνω σε ένα βράχο, δε θα χάσει την ευκαιρία και θα το αγοράσει. Οι επαγγελματικές του όμως υποχρεώσεις δε θα επιτρέψουν στον Άρη να γίνει μόνιμος κάτοικος του νησιού, ιδίως από τη στιγμή που ο μεγάλος του αδερφός αποφασίζει εντελώς απροσδόκητα για όσους τον γνωρίζουν να εγκαταλείψει τα πάντα και να ταξιδέψει στο Αφγανιστάν!
Όταν ο Πέτρος καθυστερεί να δώσει σημεία ζωής στους δικούς του, εκείνοι αρχίζουν να ανησυχούν και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μάθουν αν ο πρωτότοκος ζει ή έχει πέσει θύμα βίαιων επιθέσεων των ταλιμπάν. Όσες πληροφορίες θα φτάσουν ως εκείνους δε θα αντιπροσωπεύουν τον Πέτρο που οι ίδιοι γνώριζαν, ενώ με κάθε μέσο δυνατό ή αδύνατο θα προσπαθούν να τον φέρουν πίσω.
Η συγγραφέας του βιβλίου και δημοσιογράφος, έχει πολλά να μας πει για τη σύγχρονη ιστορία του Αφγανιστάν, για το πώς ξεκίνησαν όλα, σε μια προσπάθεια της Σοβιετικής Ένωσης να τοποθετήσει στη χώρα κυβέρνηση δικής της επιρροής, το λόγο που το έκαναν, την αποτυχία του εγχειρήματος, το πώς η Αμερική βρήκε την ευκαιρία να εμπλακεί στην ιστορία ως αιώνιος αντίπαλος των Ρώσων και πως κατέληξαν οι ίδιοι τελικά να στρέψουν την οργή των πιστών μουσουλμάνων εναντίον ολόκληρης της Δύσης. Προσπαθώντας να σταθεί αντικειμενική δεν ‘‘χαϊδεύει’’ κανέναν, ούτε όταν απαριθμεί ως αφηγήτρια τα γεγονότα και ούτε όταν τα εξιστορεί δια μέσω του στόματος ήρωα της, με τα όσα είδε και έζησε στο Αφγανιστάν. Συνήθειες και έθιμα των Αφγανών που κάνουν τους δυτικούς να φρίττουν. Τους αμερικανούς με το ένα χέρι να πολεμούν και με το άλλο να συνεργάζονται.
Ενδιαφέρον εγχείρημα, ίσως όχι τόσο για τη λογοτεχνική του αξία, που στην προκειμένη εξυπηρετεί στο να μην είναι μια στείρα αφήγηση, όσο για τις ιστορικές του πληροφορίες, που με απλά λόγια μπορούν να διαφωτίσουν τον μέσο αναγνώστη για το τι συμβαίνει στην Ανατολή και για ποιο λόγο η αέναη αυτή μάχη ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή. Άραγε το Τζιχάντ υπαγορεύει την ωμή βία και πόσο μερίδιο ευθύνης έχουν οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης για ό,τι συμβαίνει, εποφθαλμιώντας σε ό,τι μπορούν να καρπωθούν από τη χώρα; Νομίζω την απάντηση τη γνωρίζουμε όλοι, όμως μια ματιά στα γεγονότα θα κάνουν ξεκάθαρη την ομιχλώδη εικόνα που δημιουργούν πολιτικοί και Μ.Μ.Ε.
Μαίρη Β.
Διαβάστε επίσης:
