ANNA TODD

AFTER 

    Όλο και πιο  πολλοί καλλιτέχνες (ανεξάρτητα από ποια τέχνη υπηρετούν) καταφεύγουν στο internet για να κάνουν γνωστή τη δουλειά τους στο κοινό, μιας και εκδοτικοί, δισκογραφικές κ.ο.κ. έχουν τα δικά τους κριτήρια για το ποια βιβλία θα εκδώσουν και ποιούς καλλιτέχνες θα προωθήσουν. Το συγκεκριμένο βιβλίο κατέφερε να προσελκύσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο αναγνώστες παγκοσμίως, φυσικά έχει το πλεονέκτημα ότι είναι γραμμένο στη διεθνή γλώσσα.

    Όμως ας προχωρήσουμε στο ίδιο το βιβλίο. Αδιαμφισβήτητα η συγγραφέας του πρέπει να διάβασε τις «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» και να το αγάπησε, θα βρείτε πολλές ομοιότητες ανάμεσα στα δύο βιβλία, από τους χαρακτήρες μέχρι τις υπεραναλυτικές σεξουαλικές περιγραφές του ζευγαριού. Όμως αν και γραμμένο για πιο νεανικό κοινό, αφού η ηρωίδα του είναι μόλις στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου, οι ήρωες έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τον πολυπόθητο και ερωτύλο κύριο Γκρέι, ο οποίος αν και είναι μόλις 27 ετών, είναι αυτοδημιούργητος και πιλοτάρει μέχρι και ελικόπτερο, ενώ είναι γεμάτος βίτσια που απέκτησε κάνοντας μια βόλτα σε sex shop. Ο Χάρντιν, κουβαλάει φυσικά και αυτός τα ψυχικά του τραύματα από την παιδική ηλικία, αλλά είναι ένας περιθωριακός χαρακτήρας, γεμάτος τατουάζ και σκουλαρίκια, η Τέσα το ακριβώς αντίθετο, ένα καθώς πρέπει κορίτσι που με τίποτα δε θα έμπλεκε με έναν αντίστοιχο τύπο, κι όμως μπερδεύεται στον έρωτα του όπως ένα ταλαίπωρο έντομο θα μπορούσε να μπλεχτεί στον ιστό της αράχνης. Η σχέση τους είναι θυελλώδης, από τον έναν καυγά στην απόλυτη σχέση για να καυγαδίσουν και να ξεσκίσουν τις σάρκες τους ένα λεπτό αργότερα, συναρπαστικό ε; Μέχρι η αποκρουστική αλήθεια να αποκαλυφθεί στα μάτια της Τέσα και να αφήσει το αναγνωστικό κοινό με την απορία μέχρι το επόμενο βιβλίο. (πρέπει να παραδεχτώ ότι τα βιβλία με συνέχειεςμε ανησυχούν, αφού συνήθως είναι υποδεέστερα του πρώτου, όμως δεν το έχω διαβάσει ακόμα για να έχω κι άποψη)…

Κάπου όμως εδώ θα τελειώσω την κριτική του AFTER, κάνοντας την παρατήρηση, ότι όσο πάει η ‘‘πορνογραφία’’ απαιτεί να τις αφιερώνουμε όλο και περισσότερο χώρο στα ράφια τις βιβλιοθήκης μας, (χωρίς καμιά επικριτική διάθεση).                   

Μαίρη Β