ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΟΥΤΑΣ

ΑΕΤΟΙ ΚΑΙ ΛΥΚΟΙ

«Τα πρόσωπα και τα γεγονότα σ’ αυτό το βιβλίο είναι  πέρα  για πέρα αληθινά.» μας πληροφορεί ο συγγραφέας του βιβλίου ΑΕΤΟΙ ΚΑΙ ΛΥΚΟΙ, Βαγγέλης Κούτας στη σελίδα με τις ευχαριστίες. Το βιβλίο διαδραματίζεται στην Ήπειρο κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, οι Γιάννης και Θύμιος Ρέντζος ορφανεύουν σε νεαρή ηλικία όταν κάποιοι ζωοκλέφτες σκοτώνουν τον πατέρα τους επειδή τους είχε καταδώσει στη χωροφυλακή, τα δυο παιδιά σε ηλικία δεκατριών και έντεκα ετών δίνουν λόγο να πάρουν εκδίκηση για τον χαμό του πατέρα τους, αλλά δεν γνωρίζουν ποιοι τους ορφάνεψαν και ούτε κανείς τολμάει να μιλήσει, χρόνια αργότερα σε έναν καυγά κι ενώ ο μεγάλος γιος υπηρετεί στον στρατό μαθαίνει τους υπεύθυνους. Το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει και τα δύο παιδιά αποφασίζουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, γνωρίζοντας ότι ύστερα από αυτό δεν υπάρχει επιστροφή. Ζώντας στα βουνά της Ηπείρου σαν αγρίμια γίνονται ο φόβος και ο τρόμος των εχθρών τους και το καμάρι των φίλων τους.

Αυτή την χρονιά  είχα την ευκαιρία να διαβάσω πολλά βιβλία τα οποία έχουν εκδοθεί τα τρία τελευταία χρόνια, πρέπει να παραδεχτώ ότι πολλά από αυτά, ήταν αρκετά πανομοιότυπα με κάποιες διαφορές στην υπόθεση ενώ σχεδόν όλα τα απασχολούσε το ίδιο θέμα. Το βιβλίο του Βαγγέλη Κούτα ήταν μια ευχάριστη παρένθεση. Με τις παραστατικές περιγραφές και τους έντονους χαρακτήρες δεν είναι δύσκολο να βυθιστείς στο χρόνο και το χώρο που δρούνε οι ήρωες. Το βιβλίο «ΑΕΤΟΙ κ ΛΥΚΟΙ» Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως διδακτικό, από πολλές απόψεις, όπως το πώς μπορούν να σε ανεβάζουν στα μάτια μιας κοινωνίας όταν τους είσαι χρήσιμος, την προστασία που είχε και εξακολουθεί να έχει στην χώρα μας το έγκλημα από ισχυρούς παράγοντας και αξιοζήλευτους πολίτες της πατρίδας μας και ότι στο τέλος δεν πληρώνει τις συνέπειες άλλος παρά εκείνος που διακινδύνεψε περισσότερο και δεν άνηκε σε κάποιο τζάκι. Θα κλείσω τη σημερινή κριτική με τα λόγια του καπετάν Παναγιώτη Τσάκου που παραχωρούνται στη σελίδα με τις ευχαριστίες του συγγραφέα «Μην κάνεις παρέα με λύκους γιατί θα σε κάνουν να ουρλιάζεις. Κάνε παρέα με αετούς για να σε μάθουν να πετάς».

Μαίρη Β