ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ

Ε. Φ. Β.

    -Καλημέρα μαμά, τι κάνεις;… Κι εγώ μαμά καλά είμαι,… Ε! η διάθεσή μου πώς να είναι με τον Γιώργο; … Τίποτε δεν άλλαξε, όσο πάει γίνεται και χειρότερος, τόσο που αναρωτιέμαι που έμπλεξα .

    -Τι λες μαμά; Αυτός είναι κρετίνος, αχαΐρευτος… Ναι μαμά κάνω υπομονή, μην μου τον δικαιολογείς. Δεν ξέρω τι να κάνω μαζί του. Έχω αρχίσει να πιστεύω πως έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα μαμά.

    -Όχι, όχι δεν του μιλάω απότομα, ούτε τον ενοχλώ όταν δουλεύει. Έπρεπε να τον έβλεπες πως έκανε εχτές μαμά. Ξεχείλισε το ποτήρι. Όχι μαμά, τελείωσε μαμά.  Αυτή τη φορά είναι οριστικό. Τι υπομονή να κάνω; Αρκετή υπομονή έκανα, οι σκλάβοι ξύπνησαν, αφού δεν μπορεί να γίνει άνθρωπος, τέλος!

     -Του είπα μαμά, δεν πάει έτσι. Νομίζει ο Γιώργος ότι είναι έξυπνος κι όλοι εμείς χαζοί. Είναι πολύ απότομος. Δεν μπορείς να ανοίξεις συζήτηση μαζί του… Ναι, όπως στα λέω και μόνο αυτός έχει δίκιο κι όλοι οι άλλοι άδικο, για αστεία θέματα μαμά, είναι ισχυρογνώμων. Όχι επειδή η μάνα του έχει σούζα τον πατέρα του, θα τα πληρώσω εγώ μαμά τα σπασμένα. Σήκω πάνω κάτσε κάτω τον έχει τον άνθρωπο μαμά. Κι αντί να πάρει από τον πατέρα του, πήρε απ’ τη μάνα του. Δεν μπορείς να του μιλήσεις σου λέω. Το αντίθετο από εκείνον.

     -Το πα και στην μάνα του μαμά, … Τι να μου πει κι αυτή. Έχεις δίκιο, αφού συμπεριφέρεται έτσι. Τον ξέρουν όλοι μαμά, μην κοιτάς που τον καλύπτουν, δικοί του άνθρωποι είναι, τι να πουν κι αυτοί. Όχι μαμά, καμιά άλλη προσπάθεια. Έχω μάθει πια μαμά. Ο Γιώργος, όσο και να προσπαθείς δεν αλλάζει, είναι στάσιμος. Τον συγχώρεσα μία, τον συγχώρεσα δύο, τον συγχώρεσα τρεις και σημειωτέων χωρίς να μου έχει ζητήσει συγνώμη. Κι εγώ, εγώ η ανόητη του ζήτησα συγνώμη την άλλη φορά, χωρίς να υπάρχει λόγος, για να δώσω τέλος στη διαφορά μας. Κι αυτός τι έκανε υπερηφανεύτηκε πως έχει δίκιο. Νιώθω τόσο ανόητη, χαζή μαμά, που του ζήτησα συγνώμη δίχως λόγο.

    -Όχι, όχι δεν θα συνεχίσω μαζί του, κι όπως σου είπα λυπάμαι που του ζήτησα συγνώμη, ενώ δεν την άξιζε. Ξέρω μαμά πως μου τα ’λεγες, αλλά αν δεν το βιώσεις μόνος σου πρώτα, πώς να βγάλεις συμπεράσματα. Ξέρεις τι μου έκανε προχτές… Δεν σου τα πα μαμά. Με έκανε ρεζίλι μπροστά στους φίλους μας ... Ναι έφτασε ως εκεί το γαϊδούρι… Που να το περιμένω! Άκου να τρελαθείς μαμά τι μου έκανε. Ήρθαν λοιπόν τα παιδιά και ήμασταν στο σαλόνι. Εγώ μιλούσα με τη Σοφία κι αυτός με το Νίκο για ποδόσφαιρο. Ε μιας και είχαμε μεζέδες, έφερα κι ένα κρασί που εκείνος μου ζήτησε μαμά. Άνθρωπος είμαι κι εγώ ξέχασα να φέρω το ανοιχτήρι μαμά, κοίταζε από δω κοίταζε από εκεί δεν το ’βρισκε. Σηκώθηκε νευριασμένος και πήγε στην κουζίνα να το φέρει, ρίχνοντάς μου ένα υποτιμητικό βλέμμα… Ναι μαμά επειδή ξέχασα να φέρω το ανοιχτήρι, λες και το έκανα επίτηδες ή λες και η δική του συζήτηση ήταν πιο σοβαρή απ’ τη δική μου και δεν έπρεπε να τη διακόψει... Το κατάλαβαν μαμά, δεν είναι χαζά τα παιδιά έριξε ένα βλέμμα η Σοφία στο Νίκο, σαν να του έλεγε βλέπεις;

    -Όχι μαμά δεν ήταν μεμονωμένο το γεγονός, είχε και συνέχεια άκου. Πήγε που λες ο Γιωργάκης στην κουζίνα για να  φέρει το ανοιχτήρι. Σε λίγο ακούγαμε θορύβους συρτάρια να ανοιγοκλείνουν νευρικά, φασαρία γενικά… Τι έγινε; δεν έβρισκε το ανοιχτήρι, γύριζε από δω, κοίταζε από εκεί κόντεψε να γκρεμίσει την κουζίνα. Με τα πολλά πήγα μέσα, άνοιξα το συρτάρι και του το έδωσα και ξέρεις τι μου απάντησε, γιατί δεν το άφηνες στο μέρος του. … Αυτό ήταν το μέρος του μαμά, το βάζουμε πάντα στο συρτάρι με τα μαχαιροπίρουνα, αλλά ο Γιώργος επειδή βαριέται πολλές φορές το κρεμάει από τη λαβή στην κρεμάστρα για τις πετσέτες, νέα μόδα αυτή. … Το ξέρω μαμά ότι δεν είναι λόγος αυτός για καυγά, αλλά ο Γιώργος δεν το καταλαβαίνει. Βγήκε απ’ την κουζίνα κατακόκκινος, έτοιμος να σκάσει. Καπνούς καλέ έβγαζε απ’ τα αυτιά ... Ε! τι να κάνουν και τα παιδιά σε αυτό το κλίμα έντασης, έκατσαν λίγο και σηκώθηκαν να φύγουν. Νομίζεις έχουν όλοι όρεξη την ένταση και τα μούτρα του Γιώργου μαμά;

    -Α πα πα, Τι να συζητήσω μαζί του μαμά, αυτός ο άνθρωπος δεν συζητιέται. Μα νομίζει ό,τι του μπει στο κεφάλι πως είναι σωστό και το χειρότερο προσπαθεί να στο αποδείξει κιόλας. Πριν λίγο καιρό. Ήθελε να βάζουμε τα κουτάλια σε άλλο συρτάρι… Αυτά  έλεγα κι εγώ μαμά «δεν έγινε και τίποτα». Μια μέρα που δεν έβρισκε ένα κουτάλι, άρχισε η γκρίνια και μετά η ανάλυση γιατί πρέπει να είναι εκεί το κουτάλι και πόσο εργονομικό είναι αυτό και γιατί το προτιμάει εκεί, για να καταλήξει πως έχει δίκιο και τα κουτάλια πρέπει να τα βάζουμε εκεί… Όχι μαμά δεν γίνονται  μόνο για τα κουζινικά οι διενέξεις, είναι και για το σε ποιο συρτάρι είναι τα εσώρουχα, πως κρεμάμε τις πετσέτες στο μπάνιο και για ό,τι άλλη βλακεία θες να φανταστείς.

    -Λες να μην το ξέρω μαμά, αυτά είναι αφορμή για καυγά και τίποτε παραπάνω. Θα φας σουτ Γιωργάκη και θα είναι όλο δικό σου… Καλύτερα μόνη μου μαμά, αν είναι να τρελαθώ χίλιες φορές μόνη μου. Να πάει κι αυτός στη μάνα του, να μείνει μόνος, να δει τη γλύκα να τους έχει και τους δυο η , αυτόν και τον πατέρα του η μάνα του. Σήκω πάνω κάτσε κάτω… Δεν με νοιάζει μαμά ας έχουν και οι δυο τον πατέρα του σε βασανιστήρια δεν θα σκοτιστώ εγώ και για αυτόν, αρκετά προβλήματα έχω από μόνη μου μαμά.

    -Νομίζεις πως δεν προσπάθησα μαμά… Και εγώ νόμιζα πως όλα λύνονται με τη συζήτηση, αλλά για αυτό πρέπει να υπάρχει και συνομιλητής μαμά… Τι να σου πω και τι να καταλάβεις, για το Γιώργο ποτέ δεν είναι η κατάλληλη ώρα για σοβαρή συζήτηση. Ε! βέβαια γιατί ξέρει πως δεν τον παίρνει. Την Παρασκευή είναι καιρός για ριλαξάρισμα δεν γίνεται συζήτηση, Κυριακή προετοιμαζόμαστε για τη δουλειά πάλι δεν συζητάμε, Δευτέρα ως Παρασκευή δεν έχει χρόνο. Το πρωί δεν προλαβαίνει, το Βράδυ θέλει να κοιμηθεί χωρίς έγνοιες, το απόγευμα δεν θέλει να χαραμίσει τον ελεύθερο χρόνο. Να τις προάλλες μαμά, είχαμε πάει στην Πεντέλη για σουβλάκια. Βρήκα την ευκαιρία κι άνοιξα το θέμα, τι το ήθελα. Άρχισε να μου επιτίθεται, ότι τώρα που ήρθαμε να αλλάξουμε περιβάλλον, θέλω να χαλάσω την βόλτα και τα βλέπω όλα γκρίζα και καταστρέφω τις στιγμές μας. Πότε να μιλήσουμε τότε; Στο σπίτι δεν είναι η ώρα, στην έξοδο μας το ίδιο, όταν ξαπλώνουμε θέλει να χαλαρώσει. Αχ! Μαμά δεν βγάζεις άκρη με τον Γιωργάκη, για αυτό θα μας τελειώσει και δεν ακούω τίποτα.

    -Όχι μαμά, πρέπει να μάθει. Τώρα πια είμαι δυνατή μαμά, δεν είμαι έφηβη και ξέρω ποιο είναι το καλό μου και τι πρέπει να κάνω… Ας μείνει μόνος του μαμά να δει τη γλύκα, εμένα δεν με νοιάζει πια. Γιατί μόνος του θα μείνει με τον χαρακτήρα που έχει. Ποια θα τον ανεχτεί, όπως εγώ; Κι ο Γιώργος δεν αλλάζει είναι αυτός που είναι… Εγώ του έδωσα τόσες ευκαιρίες και τις πέταξε στο κενό. Δεν τις άρπαξε καν, παρά μόνο ήξερε να νευριάζει και να μεγαλώνει το εγώ του εις βάρος μου. Τέλος αυτά!

    -Φυσικά, τώρα που θα γυρίσω σπίτι θα φτιάξω τις βαλίτσες μου μαμά. Το ποτήρι ξεχείλισε. Θα καθόσουν εσύ αν ήσουν στην θέση μου; … Εμ ! ούτε εσύ θα καθόσουν. Κι από ευκαιρίες άλλο τίποτα, πήγαν τόσες χαμένες. Κι άλλη να του δώσω χάσιμο χρόνου θα είναι μαμά. Δεν είναι το ίδιο εσύ και ο μπαμπάς. Γιατί ο μπαμπάς δεν συμπεριφέρεται σαν τον Γιώργο. Ας τον λουστεί η μάνα του που τον καλόμαθε. Εμένα δηλαδή δεν με γέννησε μάνα πρέπει να ανέχομαι τις υστερίες του μαμά; … Για αυτό πήρα την απόφασή μου μαμά… Οχι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω πίσω μαμά… Κι ούτε θα πληγωθώ γιατί τον λούστηκα.

    -Τι να σου πω μαμά, αν αλλάξει και μου ζητήσει συγνώμη δεν ξέρω… Αλλά μπα δεν θα το κάνει είναι εγωιστής. Εδώ δεν παραδέχεται πως δεν είναι σημαντικό να μην βρίσκει το ανοιχτήρι, θα μου ζητήσει συγνώμη μαμά... Δεν ξέρω… Η αγάπη αγάπη, αλλά άμα ο άλλος είναι εγωιστής τα καταστρέφει όλα… Μην ανησυχείς μαμά, έχω το σπίτι μου, έχω τη δουλειά μου… Έχω εσάς όπως λες, θα είμαι καλά. Μην ανησυχείς για την κόρη σου, είναι ώριμη πια.

    -Όταν μια σχέση δεν εξελίσσεται καλύτερα να σταματάει, εσύ μου το έλεγες μαμά… Ασφαλώς αν είχε εξελιχτεί πολύ… Μα δεν μιλάμε για το μέλλον μας και συζητάμε για τα σερβίτσια, σου φαίνεται αυτό λογικό; … Για αυτό σου λέω μαμά. Καλύτερα τώρα, φαντάζεσαι να έχουμε παιδιά να έχουμε προχωρήσει τόσο, τι δυσκολίες που θα υπήρχαν με το Γιώργο; Καλύτερα έτσι και για τους δυο μας, δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη σε μια ζωή .

    - Όχι, όχι μαμά σιγά μην ακούσω τη μάνα του και τι θα μου πει δηλαδή; Να κάτσω να ανεχτώ τις παραξενιές του γιού της. Άμα θέλει να μιλήσει σε κάποιον να το κάνει με το γιο της μαμά και να τον νουθετήσει. Εγώ δεν έκανα κάτι λάθος, ούτε αρνήθηκα να βρούμε λύση στις διαφορές μας. Άσε που ούνα ράτσα, ούνα φάτσα σιγά μην ρίξει την περηφάνια της να έρθει να μιλήσει σε μένα για το πριγκιπόπουλό της. Αυτή τον κακόμαθε, νομίζει πως άλλη μάνα δεν έκανε παιδί σαν το δικό της κι ό,τι και να κάνει σωστό το βρίσκει. Μην κοιτάς που κάνει τον ουδέτερο παρατηρητή τι να κάνει!... Καλά τα λες μαμά οι μανάδες χαλάνε τα παιδιά. Το μήλο κάτω απ την μηλιά θα πέσει.

    -Σε ζάλισα και εσένα μαμά, αλλά τι να κάνω σε ποιον να πω τα παράπονά μου αν δεν τα πω σε σένα… Το ξέρω μαμά πως θες να σου μιλάω, για αυτό στα λέω. Κανονικά θα έπρεπε να μιλάω με τον σύντροφό μου, αλλά είμαι άτυχη μαμά. Τι να κάνω;

    -Μόνη μου μαμά, καλύτερα μόνη μου!... Τι για λίγο… Μπα δεν θα ξαναγυρίσει μαμά. Είμαι και άτυχη, εγώ γνωρίζω όλο εγωιστές. Όπως το Θανάση μαμά, που χωρίσαμε και δεν ξαναγύρισε… Για αυτό σου λέω μην μου δίνεις ελπίδες, όσο κι αν μ’ αγαπάει δεν θα γυρίσει. Και να σου πω και το άλλο δεν το κάνω για να γυρίσει... Το ξέρω πως το λες, αλλά δεν το κάνω για να γυρίσει ειλικρινά, έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Με έναν άνθρωπο που δεν σε καταλαβαίνει και δεν είναι δίπλα σου δεν υπάρχει λόγος να προσπαθείς. Εδώ γίνανε τόσα και τόσα με αυτό θα το καταλάβει;

    -Ο πατέρας του είναι άλλος μαμά, είναι και στον χαρακτήρα του ανθρώπου… Όχι, όχι δεν έχει πρόβλημα διαχείρισης των καταστάσεων. … Δεν νομίζω μαμά, γιατί στη δουλειά του δεν αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα. Αν συμπεριφερόταν έτσι στην δουλειά του θα είχε πρόβλημα. Εκεί συναναστρέφεται με πάρα πολλά άτομα κάθε μέρα, θα τον είχαν καταλάβει και όσο καλός και να είναι θα τον είχανε διώξει. … Ίσως χε, χε, ίσως μαμά με βλέπει και του γεννώ αυτά την επιθυμία να με τρελάνει με τη συμπεριφορά του… Σου το λέω καθαρά πως η σχέση μας έχει το πρόβλημα κι όχι η εν γένει συμπεριφορά του με τους ανθρώπους. Αν ήταν έτσι θα τον πήγαινα σε κάποιον ειδικό και θα έβρισκε λύση… Τι ειδικό να πάμε βρε μαμά, σύμβουλο σχέσης; Σώθηκες νομίζεις πως έτσι θα λύσουμε το πρόβλημά μας… Για να σου πω την αλήθεια μαμά, αν και του είχα υποσχεθεί να μην πω τίποτα μια φορά πήγαμε και σε έναν ειδικό… Ναι μαμά πήγαμε… Πως τον έπεισα ένας Θεός ξέρει, του πιπίλισα το μυαλό. Ακούγοντας για έναν ειδικό, του πρότεινα να πάμε να μιλήσουμε για την σχέση μας, δεν του είπα βέβαια πως έχουμε πρόβλημα, αλλά ότι θα ήταν διασκεδαστικό να μιλάμε για εμάς σε κάποιον τρίτο, όχι κάποιον γνωστό μας που μπορεί να μας κοροϊδέψει αλλά σε κάποιον ειδικό… Δέχτηκε γιατί το είδε σαν παιχνίδι κι όχι για να βελτιώσουμε την σχέση μας.

    -Άστο μαμά καλύτερα! Να μην το θυμάμαι, τι έγινε…  Γίναμε ρεζίλι, δηλαδή εγώ, γιατί ο Γιώργος το διασκέδασε με το παραπάνω. Αρχικά ζητούσε από τον άνθρωπο τα πτυχία του και του έκανε ανάκριση για το σε ποιο πανεπιστήμιο ειδικεύτηκε και ποια μέθοδο χρησιμοποιούσε. Στη συνέχεια άρχισε να κάνει κριτική για τη σχολή και τη μέθοδο του καθηγητή, προσπαθώντας να αποδείξει ότι αυτά που λέει είναι σωστά, υποτιμώντας όλους αυτούς τους ειδικούς και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν, δημιουργώντας πολλές φορές μεγαλύτερα προβλήματα εκ του μηδενός. Ο κυριούλης με το πούρο… Ποιος είναι ο κυριούλης με το πούρο; Ο Φρόιντ μαμά, έτσι τον αποκαλούσε… Μη γελάς μαμά έπρεπε να είσαι εκεί να  βιώσεις τον εξευτελισμό… Έτσι όπως στα λέω. Ο κυριούλης με το πούρο λοιπόν ήταν μισογύνης του είπε, ενώ ο Γιώργος λάτρευε τις γυναίκες. Τι του έλεγε ο άνθρωπος πως ο Φρόιντ ήταν ένας, ο πατέρας της ψυχολογίας αλλά από τότε πολύ νερό έχει κυλίσει στο αυλάκι κι αυτός χρησιμοποιούσε άλλη μέθοδο, τίποτα. … Ξέρεις τι του απάντησε ο δικός μου; … Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός κι αφού όλα ξεκίνησαν στραβά, όλο το οικοδόμημα ήταν στραβό. Φτιάξτε ένα σπίτι του είπε άμα τα θεμέλια είναι στραβά όλο το σπίτι πάει στο βρόντο. … Μη γελάς μαμά … χε, χε.

    -Που να καταλήξει όλο αυτό βρε μαμά, στο παραλήρημα του Γιώργου. Η μάλλον σε ένα ακόμα παραλήρημα του.

    -Όχι καλέ τι καλύτερα να γίνουν τα πράγματα μαμά, αφού οδηγούσε όπου ήθελε τη συνεδρία με αποτέλεσμα, για τον ίδιο βέβαια να βγάλει το συμπέρασμα ότι όλα είναι καλά κι ο ίδιος έχει δίκιο. Φαντάσου μαμά όταν φύγαμε και ο ειδικός μου κούνησε το κεφάλι σαν να μου έλεγε που έμπλεξες. Όσο για το Γιώργο για τους επόμενους μήνες έπαιρνε τσιτάτα από τα λόγια του γιατρού για να αποδείξει ότι αυτό ή το άλλο είναι σωστό κατά πως τον συνέφερε και βασιζόμενος πάντα στις αναλύσεις του ειδικού. Για το λόγο αυτό όχι δεν ξαναπήγαμε μαμά, αλλά δεν ανέφερα τίποτε για να μην του δίνω λαβές για το θέμα .

    -Έτσι και μη χειρότερα μαμά,… Για αυτό σου λέω, αυτή τη φορά είναι οριστικό, δεν χρειάζεται να το ξανασκεφτώ, πήρα τις αποφάσεις μου μαμά… Ναι θα γυρίσω σπίτι και θα φτιάξω τις βαλίτσες μου… Το ξέρω μαμά αλλά αυτή τη φορά στο εγγυώμαι, δεν υπάρχει κάτι για να ανακόψει την απόφασή μου.

    -Ευτυχώς το σπίτι είναι νοικιασμένο μαμά, ας κάτσει ο Γιώργος εκεί αν θέλει η ας το ξενοικιάσει. Ευτυχώς το κλείσαμε στο όνομά του… Δεν θα αλλάξει και τίποτα, εγώ θα πάω στο άλλο σπίτι, θα πηγαίνω στη δουλειά μου, θα έχω και χρόνο για ξεκούραση και θα γλυτώσω από την γκρίνια του. Όλα καλά και νοικοκυρεμένα, όπως λέει κι ο μπαμπάς.

    -Έτσι είναι μαμά άμα ο άλλος σε έχει όλη μέρα στην τσίτα και σε έχει για κατώτερο άνθρωπο… Τι άνθρωπο, ζώο να πω καλύτερα. Όχι Γιωργάκη, δεν με ξέρεις καλά… Ε, ναι μαμά… Τι είπες; … Ε! ίσως … Ας μην είμαστε υπερβολικές. Όχι  έχεις δίκιο.

    -Δεν ξέρω κι ούτε με ενδιαφέρει, ας κάνει ότι θέλει, το ξέρω πως μου τα έλεγες, είπα εγώ το αντίθετο μαμά. Σε αυτό δεν νομίζω πως έχεις δίκιο μαμά, τότε ήμασταν στην αρχή, αυτά ήτανε παιχνίδια… Αυτά ήτανε πταίσματα, όλα τα ζευγάρια έχουνε τα πάνω τους και τα κάτω τους.

    -Για το Γιώργος λες μαμά… Δεν ξέρω,  δε θέλω να είμαι τόσο σκληρή μαζί του. Δεν έχεις άδικο αλλά δεν ήταν μόνο αυτό ο Γιώργος.

    -Όχι, όχι μαμά, δε νομίζω πως ο Γιώργος είναι ένα άτομο που δεν αξίζει μαμά. Μπορεί μεταξύ μας να υπάρχει αυτό το θέμα, αλλά ο Γιώργος είναι καλός άνθρωπος, μορφωμένος, με χιούμορ, καλός στη δουλειά του και ευαίσθητος,… Έχει μαμά συναισθήματα για εμένα,… Αυτό άλλο, αν δεν τα εκφράζει ή τα εκφράζει με λάθος τρόπο.

    -Ναι, δεν το ξεχνάω μαμά, αλλά και πάλι θα σου πω ότι δεν νομίζω πως δεν αξίζει. Δεν θα πάρουμε ένα χαρακτηριστικό του για να τον χαρακτηρίσουμε συνολικά… Ζήσαμε τόσα χρόνια μαμά μαζί, δεν ακυρώνω το παρελθόν μας, γιατί θα ήταν σαν να ακυρώνω το δικό μου παρελθόν και δεν το θέλω και μέσα στο δικό μου παρελθόν είναι και ο Γιώργος.

    -Δεν ξεχνάω αυτά που σου έλεγα και δεν άλλαξα γνώμη σε τίποτα, ό,τι σου είπα ισχύει μόνο που δεν θέλω να ποτίσω με κακία το τέλος, γιατί το φαρμάκι αυτό γυρνάει πίσω στον αποστολέα του και δεν θέλω να φύγω φαρμακωμένη. Ό,τι έγινε έγινε κι ο καθένας θα τραβήξει την πορεία του και θα την ορίσει μόνος του.

    -Έχεις δίκιο, τί λέμε τόση ώρα… Ασφαλώς… Τώρα νομίζω πως είσαι υπερβολική και βγάζεις μίσος εναντίον του. … Εντάξει λογικό είναι με τόσα που μου έκανε… Δεν σου είπα ποτέ κάτι τέτοιο… Και μην ξεχνάς πως συμπεριφέρθηκε στον μπαμπά και τότε στο νοσοκομείο με τον παππού .

    -Αυτά τα έχουν οι σχέσεις μαμά, τα ξέρεις εσύ καλύτερα. Δεν μπορούν δυο άνθρωποι να είναι απόλυτα ίδιοι. Άσε που αν ήμασταν έτσι θα γινόταν χαμός κάθε μέρα και ποιος ξέρει που θα καταλήγαμε.

    -Εμ! Ο Γιωργάκης έπρεπε να βάλει μυαλό, ο χρόνος του λήγει. Αν δεν αλλάξει τακτική θα του δώσω τα παπούτσια στο χέρι. Δεν κάνω πίσω με τίποτα… Ναι, όπως τα είπαμε, ο χρόνος του τελειώνει, λίγο ακόμα του έμεινε και δεν θα καταλάβει πως ξέμεινε μόνος του.

    -Την Ελένη θα την δω το βράδυ μαμά, ναι θα πάμε μαζί με τον Γιώργο. Μάλιστα για αυτό μου είπε να πάρω άδεια σήμερα, γιατί αυτός δεν μπορούσε, για να πάρω στα παιδιά ένα δώρο... Ναι μαμά θα της δώσω τους χαιρετισμούς σου. Έχω σήμερα πολύ τρέξιμο, μετά το δώρο πρέπει να πάω στο κομμωτήριο και μετά να γυρίσω στο σπίτι για να ετοιμαστώ … Σίγουρα μαμά.

    -Καλά μαμά… Ναι θα σε κλείσω τώρα γιατί έφτασα και θα σε πάρω πάλι μετά. Ναι… Δεν θα ξεχάσω. Μόλις πάρω τον δρόμο της επιστροφής θα σε πάρω πάλι. Σε κλείνω όμως γιατί με παίρνει ο Γιώργος μου… Θα θέλει να δει αν βρήκα δώρο, που να ξέρει ότι άργησα να κατέβω στα μαγαζιά κι ότι τώρα θα ψάξω. Φιλάκια μαμά… Ναι θα δώσω και στο Γιώργο τα φιλιά σου.

ΤΕΛΟΣ

Διαβάστε επίσης: