αγάπη

ένα διήγημα της Στέλλας Μαρή

Ίσως ερχόταν τώρα. Δεν μπορούσε να είναι σίγουρη. Αυτός το είχε θελήσει έτσι. Κι εκείνη δεν το ήθελε διαφορετικά. Την προηγούμενη φορά τον περίμενε τρεις ώρες. Τότε είχε χρόνο. Τώρα μπορεί να τον περιμένει είκοσι λεπτά. Αρκετός χρόνος για να τον ποθήσει κι άλλο. Αρκετός χρόνος για να το μετανιώσει. ‘‘Πόθος ή αποχώρηση. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή’’. Υπάρχει. Τώρα θέλει να τον γνωρίσει. Δεν τον ξέρει. Δεν ξέρει το όνομα του. Δεν ξέρει τη δουλειά του. Δεν ξέρει ποιον αγγίζει, δεν ξέρει ποιον φιλά, δεν ξέρει ποιον αγκαλιάζει. Δεν έχει παρά την αίσθηση του, να την ησυχάζει, την πίστη της. Πίστη, σε τι; Στον πόθο. Και η αγάπη; Πάντα μιλούσε για την αγάπη. Νομίζει, ότι τον αγαπά. Αυτό την τρομάζει. Δεν το ξέρει. Δεν τον ξέρει. Δεν είναι σίγουρη. Δεν μπορούσε να είναι σίγουρη. Ήρθε