THINGS HEARD AND SEEN

Σκηνοθεσία: Shari Springer Berman, Robert Pulcini

Παίζουν: Amanda Seyfried, James Norton, Natalie Dyer

Η Κάθι αποφασίζει να ακολουθήσει τον σύζυγο της, όταν μια νέα επαγγελματική σταδιοδρομία ανοίγεται για εκείνον, με πολλές προοπτικές. Αν και για την ίδια η νέα συνθήκη της ζωής τους, μακριά από συγγενείς, φίλους και τη δική της εργασία δεν είναι ιδιαίτερα υποσχόμενη, θέλοντας να στηρίξει τον Τζορτζ , μοιράζεται τον ενθουσιασμό του, άλλωστε έχει αποδειχθεί ένας καλός σύζυγος και πατέρας, ο οποίος όταν χρειάστηκε ανέλαβε τις ευθύνες του.  

Στο νέο τους σπίτι, από αρκετά νωρίς η Κάθι θα διαισθανθεί ότι κάτι δεν πάει καλά, αντιθέτως με τον Τζορτζ ο οποίος δε δίνει καμία σημασία και όλα του φαίνονται φυσιολογικά, παρά τις διαμαρτυρίες της τετράχρονης κόρης τους, που αντιμετωπίζει τα όσα συμβαίνουν με τρόμο. Για εκείνον ο ενθουσιασμός των μαθητών του και η αναγνώριση των συναδέλφων του είναι κάτι ανεκτίμητο. Σε αντίθεση βέβαια με τον Τζόρτζ, πολλοί από τους γνωστούς του, πιστεύουν σε μεταφυσικά φαινόμενα, επηρεασμένοι από το έργο του Emanuel Swedenborg. Όταν η Κάθι θα μάθει για την ιστορία του σπιτιού τους, και για τους κάτοικους του, πριν από τους ίδιους, θα γίνει έξω φρενών τόσο με τον σύζυγο της που της το απέκρυψε όσο και με όσους το γνώριζαν και  δεν ενδιαφέρθηκαν να την ενημερώσουν.

Η ταινία, η οποία είναι διαθέσιμη στην πλατφόρμα του Netflix, είναι βασισμένη στο βιβλίο της Elizabeth Brundage “All things cease to appear”. Πρόκειται για μια ταινία –ελαφρού- τρόμου, για τους μυημένους, που αφορά τον πνευματισμό και όσους δεν μπόρεσαν να φύγουν με ειρήνη από τον κόσμο, επιστρέφοντας και στοιχειώνοντας το μέρος που βρήκαν άδικο θάνατο. Χωρίς να είναι κάτι ξεχωριστό, πάρα ταύτα παρακολουθείται με ευκολία. Για τις απαιτήσεις του έργου, οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι καλές και μαζί με τη φωτογραφία, βοηθάνε στο να δημιουργηθεί η κατάλληλη ατμόσφαιρα ώστε ο θεατής να ‘‘περικυκλωθεί’’ από αυτήν. Η απόδοση του φινάλε δε θα έλεγα ότι ήταν η αναμενόμενη, υποθέτω ότι ακολούθησαν το τέλος του βιβλίου, δίνοντας το συμβολισμό και αποφεύγοντας το καθιερωμένο, που θα ανέμενε κάποιος από αμερικάνικη ταινία.

Μαίρη Β.

 

 

Διαβάστε επίσης: