The Substance

Σκηνοθεσία: Coralie Fargeat

Παίζουν: Demi Moore, Margaret Qualley, Dennis Quaid

Δεν ξέρω τι έχουν πάθει οι Γαλλίδες σκηνοθέτριες με τον Cronenberg τα τελευταία χρόνια. Μετά την Julia Ducournau και το απαράδεκτο Titane, η Fargeat τα πάει καλύτερα στο body horror γήπεδο του Καναδού δημιουργού.

Το Substance είναι μια παραλλαγή του Πορτρέτου του Ντόριαν Γκρέι. Μια σατιρική ταινία τρόμου για την εμμονή με την ομορφία και τη νεότητα, ειδικά στο χώρο του θεάματος. Η Fargeat έχει δέσει αρκετά καλά τις επιρροές της στο παζλ. Πέρα από τις προφανείς αναφορές στον Cronenberg, υπάρχουν πινελιές από το Elephant Man και το Seconds.

Η αφήγηση είναι καλή, με τα πολλά κοντινά να δίνουν έμφαση στη σωματική μεταμόρφωση. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο μακιγιάζ και τα πρακτικά εφέ, που κάνουν όλη τη διαφορά, θυμίζοντας το βασικό λόγο, που οι αντίστοιχες ταινίες στα 80s ήταν αξιομνημόνευτες. Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη ερμηνεία της Moore, σίγουρα είναι από τις κορυφαίες της, μεταφέροντας πειστικά το άγχος μιας γηρασμένης σταρ. Πολύ καλή η Qualley στο ρόλο του νεότερου alter ego, αν και το φιλμ κλέβει - παρά τα ελάχιστα λεπτά παρουσίας-  η καρτουνίστικη περσόνα σεξιστή παραγωγού του Quaid.

Το μειονέκτημα του Substance είναι πως πλατειάζει, ειδικά από τη μέση και μετά. Σίγουρα ήταν μέσα στις προθέσεις της σκηνοθέτριας, η υπερβολή και η χρήση του splatter, όμως η τελική σεκάνς στομώνει τις αισθήσεις χωρίς να προσφέρει τίποτα περισσότερο στο θεατή. Ένα πιο διακριτικό τέλος θα έκλεινε καλύτερα το φιλμ. Σε μια εποχή που έχουμε πάθει εγκεφαλική δυσπεψία από την υπερκατανάλωση εικόνων, η υπερβολή και το shock value στο όνομα απλά της πρόκλησης, δε σημαίνουν τίποτα.

Το Substance παρά τη μεγάλη του διάρκεια και το άστοχο φινάλε, είναι μια καλή ταινία. Δεν ξέρω αν θα μείνει στην ιστορία, αλλά έχει δύο αρετές. Η μια είναι η εξαιρετική χρήση των πρακτικών εφέ, που είναι ανακούφιση για τους γευστικούς κάλυκες των ματιών, που έχουν μουδιάσει από το πολύ CGI. Η δεύτερη είναι πως σου ανοίγει την όρεξη να ξαναδείς τα αριστουργήματα του Cronenberg, του Carpenter και κάποιων αφανών ηρώων των 80s.

Από 31 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους

Κώστας Ντούμας