THE NEW POPE

Σκηνοθεσία: Paolo Sorrentino

Παίζουν: Jude Law, John Malkovich, Silvio Orlando

Παραγωγή HBO 2019

 

Συνέχεια της σειράς “The Young Pope” του Paolo Sorrentino, η οποία προβλήθηκε στις αρχές της χρονιάς και από την Ερτ1. Ο νεαρός Πάπας Πίος ο 13ος, έπειτα από την αδιαθεσία του έχει πέσει σε κόμμα. Ένα χρόνο μετά και τίποτα δε φαίνεται να αλλάζει στην υγεία του, όλοι πλέον υποθέτουν ότι ο νεαρός Λέννυ στην καλύτερη περίπτωση θα μείνει σε κόμμα. Η καθολική εκκλησία με έδρα το Βατικανό έχει μείνει τυπικά ακέφαλη, ενώ ο ιερός πόλεμος από την πλευρά των φανατικών ισλαμιστών μαίνεται εις βάρος των χριστιανών και κυρίως των καθολικών, οπότε οι καρδινάλιοι παίρνουν τη απόφαση να εκλέξουν νέο Πάπα. Ο καρδινάλιος Βογιέλο, που για χρόνια λύνει και δένει ως γενικός γραμματέας του αυτόνομου κράτους του Βατικανού, επιθυμεί αφού δεν μπορεί να γίνει ο ίδιος ο επόμενος Πάπας, να εκλεχθεί κάποιος του χεριού του.

Υπέροχη σειρά που δείχνει πως η θρησκεία μετατρέπεται σε εξουσία, στηριγμένη στην πίστη των πολιτών,  την  απόκρυφη ζωή στο Βατικανό, τους πιστούς και τις αιρέσεις που γεννιούνται στη λατρεία προς ένα πρόσωπο και πόσο μακριά μπορούν να οδηγήσουν τα μέλη της. Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι οι όποιες έχουν προκύψει υπό συγκαλυμμένο εκβιασμό. Εκμετάλλευση του αδύναμου ή απροστάτευτου. Εκμετάλλευση  καταστάσεων και τίποτα δεν είναι όπως παρουσιάζεται στους πιστούς.

Η σειρά “The New Pope” δεν υστερεί σε τίποτα από το “The Young Pope”, έχει γίνει η ίδια αξιόλογη δουλειά. Με έναν εξαιρετικό Silvio Orlando στο ρόλο του καρδινάλιου Βογιέλο, με τις φιλοδοξίες του και το πονηρό αλλά πολυμήχανο μυαλό του να φέρει τα πράγματα εκεί που επιθυμεί και βολεύουν τα συμφέροντα και τις φιλοδοξίες του! Πέρα όλων ο σκηνοθέτης Paolo Sorrentino έχει προσέξει πολύ και τα πλάνα του, τα οποία πολλές φορές δίνουν την εντύπωση της φωτογραφίας. Με τη στοίχιση των ηθοποιών του, το κορμί του πάπα ξαπλωμένο κάτω από το άγαλμα της Παναγίας που κρατάει το σώμα του γιού της, το ποτάμι που κυλάει στο φόντο, με τα αναποδογυρισμένα σώματα. Οι μικρές προσθήκες του σουρεαλισμού, αν μπορούμε να δώσουμε αυτή την ορολογία, χωράνε με άνεση μέσα στο έργο, προκαλώντας τον θαυμασμό του θεατή για τη συνολική δουλειά τόσο στο “The Young Pope” όσο και στο “The New Pope”, χωρίς να δυσαρεστούν τους λάτρεις πιο καθαρών φορμών και κυρίως χωρίς να τους μπερδεύουν. 

Μαίρη Β.

 

 

Δείτε επίσης: